Κάθε χρόνο, τα τελευταία δέκα μνημονιακά έτη, οι πετσοκομμένοι προϋπολογισμοί στη φαρμακευτική περίθαλψη των ασθενών έκαναν τους βαριά πάσχοντες «μπαλάκι» μεταξύ των εκάστοτε ηγεσιών του υπουργείου Υγείας και των μνημονιακών απαιτήσεων, που άλλοτε τους έστελναν να βρουν τα φάρμακά τους στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ κι άλλοτε στα ήδη πολυάσχολα και υποστελεχωμένα φαρμακεία των νοσοκομείων και χωρίς διαχρονικά να έχει προβλεφθεί επιπλέον κονδύλι για τα φάρμακα υψηλού κόστους (ΦΥΚ).
Μετά το βέτο της τρόικας επί υπουργίας Λοβέρδου για μη διάθεση των φαρμάκων για τους βαριά πάσχοντες μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης από τα ιδιωτικά φαρμακεία και λόγω της υποχρηματοδότησης των νοσοκομείων, οι ασφαλισμένοι στήνονταν στις ουρές των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ επί ώρες για να πάρουν τις απαραίτητες θεραπείες.





























