Το καβούρι ερημίτης

Υπάρχει ένα είδος καβουριού που το βλέπουμε παντού στις παραλίες το καλοκαίρι. Είναι εκείνο το μικρό αρθρόποδο που μπαίνει μέσα στα άδεια κοχύλια, τα κάνει σπίτι του και βγαίνει μόνο όταν δεν χωράει πια, για να μπει σε κάποιο μεγαλύτερο κούφιο κέλυφος.

Αυτό το μικρό πλάσμα λέγεται Καβούρι-Ερημίτης (Hermit Crab). Ολοι το έχουμε πιάσει και έχουμε σκύψει να το παρατηρήσουμε. Συνήθως το αφήνουμε πάλι στην ησυχία του. Στην ερημιά του. Ισως το κάνουμε από οίκτο ευχαριστώντας την τύχη μας που γεννηθήκαμε σοφοί άνθρωποι και όχι μια τόσο ασήμαντη, ταλαίπωρη ύπαρξη.

Η μαύρη προπαγάνδα

Ξεκίνησαν να γράφουν το σενάριο σιγά σιγά και μεθοδικά. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα, ώστε οι αντιδημοφιλείς επιλογές να εμφανιστούν ως φυσική συνέπεια. Καταπώς επιτάσσει το γνωστό καλαμπούρι, «εμείς θέλαμε, αλλά κληρονομήσαμε χάος».

Στην ταινία καταστροφής που θα προβληθεί προσεχώς στις οθόνες μας υπάρχουν παραγωγοί -ντόπιοι και ξένοι-, συγγραφέας, σκηνοθέτης και ορισμένα βαριά ονόματα της εγχώριας βιομηχανίας θεάματος. Οι δόσεις είναι μελετημένες.

Αν τελικά

Άργησα, αλλά τους κατάλαβα. Οχι, δεν τους κατάλαβα. Κατανόησα, όμως, μία λογική συνέχεια στον παραλογισμό των πράξεών τους, στο ασύλληπτο της σκέψης τους. Και ναι, αυτή τη φορά, αυτή τη μοναδική φορά, με βγάζω στην απ' έξω.

Δεν ήταν εύκολη διαδικασία. Δεν είχα και χρόνο. Ενεκα που η τελευταία εκλογική αναμέτρηση απεδείχθη ιδιαζόντως ειδεχθής ως προς την πίστη μου στον ανθρώπινο λόγο (όχι ότι τον είχα και ποτέ σε καμία ιδιαίτερη εκτίμηση), έπρεπε να βρω μιαν άκρη. Δεν μπορεί να είναι όλα τόσο «ρευστά» όσο τα λένε οι σύγχρονοι (αναρχικοί κυρίως) φιλόσοφοι, δεν γίνεται να είναι όλα τόσο «μοιραία» όσο τα λέγαν πάντα οι (πάντα σύγχρονοι) θρησκειοφορούντες. Ούτε βέβαια είναι δυνατόν να είναι όλα τόσο «μαύρα» όσο τα βλέπω του λόγου μου.

Μακριά από τα κουκιά;

Ο πειρασμός της καθολικής απήχησης, της αντήχησης εκείνης που θα φτάσει στις «ακρότατες εσχατιές» της γης των ψηφοφόρων, «βασανίζει» κάθε πολιτική δύναμη. Αλλά το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι να προσελκύουν συχνά αμφιλεγόμενα πρόσωπα επειδή πρόσκαιρα αντανακλούν «κάτι» στην κοινωνία.

Το στοιχείο όμως αυτό είναι καταδικασμένο στην πολιτική «ημι-ζωή» τους με ημερομηνία λήξης. Το είδαμε σε αρκετές περιπτώσεις. Κουβαλούν κάποια στοιχεία αυτοκαταστροφής που πλήττουν τα κόμματα.

Θυροκολλήθηκε το Προεδρικό Διάταγμα διάλυσης της Βουλής

Με τη θυροκόλληση του Προεδρικού Διατάγματος διάλυσης της Βουλής, ξεκινά επισήμως η προεκλογική περίοδος και η χώρα οδεύει προς τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου.

Οι βασικές δεσμεύσεις του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Στις δώδεκα πιο εμβληματικές δεσμεύσεις, για υλοποίηση με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα από την επομένη των εθνικών εκλογών, επικέντρωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την παρουσίαση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία για την επόμενη τετραετία. Ειδικότερα, οι κεντρικοί στόχοι-δεσμεύσεις αφορούν στην εργασία, την ανάπτυξη, τη φορολογία, το κράτος, το κοινωνικό κράτος.

Σενάρια πολιτικής εγκεφαλοσκόπησης

Το θεμελιακό επιχείρημα κάθε νευροπολιτικού προγράμματος είναι: αν όντως η δομή και η λειτουργία του εγκεφάλου μας παίζουν αποφασιστικό ρόλο σε κάθε συνειδητή επιλογή μας, τότε σε αυτόν θα πρέπει να αναζητήσουμε, σε τελευταία ανάλυση, τις εξηγήσεις για το πώς και το γιατί επιλέγουμε ένα κόμμα ή έναν πολιτικό ηγέτη και όχι κάποιον άλλο. Για την επίτευξη αυτού του φιλόδοξου –αλλά κάθε άλλο παρά πολιτικά καθησυχαστικού– στόχου ήδη εργάζονται πυρετωδώς οι ερευνητές της νευροπολιτικής. Τι ακριβώς επιχειρούν να κάνουν και γιατί;

Μία εβδομάδα μετά την ψηφοφορία για την εκλογή των ευρωβουλευτών, των δημάρχων και των κοινοταρχών στον τόπο μας και ένα μήνα πριν από τις κρίσιμες εθνικές εκλογές, έχει-νομίζουμε- κάποιο ενδιαφέρον να εξετάσουμε πώς η σύγχρονη «νευροπολιτική» επιχειρεί να κατανοήσει και, ενδεχομένως, να διαχειριστεί επιστημονικά τις συχνά απρόσμενες –αλλά κάθε άλλο παρά αυθαίρετες– πολιτικές επιλογές των ψηφοφόρων.

Η θεωρία της τρύπας ή ο λόγος περί οπής

Βλέπεις και ακούς πολλά και διάφορα αυτές τις μέρες τις μετεκλογικές που συνέπεσε να είναι και προεκλογικές. Το κοντό του και το μακρύ του, που λένε, ο ένας και ο άλλος.

Καθένας με τον σοφό λόγο και τη σωστή επιλογή, και όποιος δεν τα δέχεται, κακό του κεφαλιού του και καλά να πάθει. Λες και ό,τι πάθαμε, αλλά και ό,τι μένει να πάθουμε ακόμα ήταν και θα είναι προϊόν εκπεφρασμένης, ανόθευτης βούλησης. 'Η λες και όσοι χαίρονται, ξέρουν γιατί χαίρονται, και όσοι λυπούνται, ξέρουν γιατί τα έχουν βάψει μαύρα.

Η «κουλτούρα» της αποχής

Τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου Περιφερειακών και Δημοτικών Εκλογών επιβεβαίωσαν την επικράτηση της ΝΔ, όπως είχε διαφανεί από τον πρώτο γύρο και τις ευρωεκλογές. Τα πολιτικά συμπεράσματα έχουν ήδη εξαχθεί από την προηγούμενη Κυριακή, καθορίζοντας και τις πολιτικές εξελίξεις με την πρόωρη προσφυγή στις εθνικές κάλπες.

Εκλογές: Ψηφίζεις με λογική ή συναίσθημα;

Ο άνθρωπος είναι από την φύση του πολιτικό ον σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο, Αριστοτέλη. Διαφέρει από όλα τα άλλα ζώα, γιατί μόνο αυτός είναι προικισμένος με τον λόγο, ο οποίος τον καθιστά ικανό να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο, το αγαθό από το κακό και το ωφέλιμο από το βλαβερό. Μία πτυχή του κοινωνικού βίου που επιβεβαιώνει τα παραπάνω είναι οι εκλογικές αναμετρήσεις.

Η εκλογική διαδικασία πέρασε από πολλά εξελικτικά στάδια. Τα τελευταία χρόνια λόγω των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων, οι εκλογικές αναμετρήσεις έγιναν συχνότερες και βρίσκονται ξανά αυτή την περίοδο στο επίκεντρο της χώρας μας. Τι είναι όμως οι εκλογές; Απλά ένα τυπικό πολιτικό γεγονός ή χαρακτηρίζονται από έντονο κρυμμένο συναισθηματισμό; Η προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων, όπως φαίνεται, επηρεάζει έντονα την ψυχολογία των πολιτών, αλλά ισχύει και το αντίστροφο.

Λαϊκή Συσπείρωση Πέλλας: Δεν πρόκειται να δώσουμε λευκή επιταγή σε κανέναν

Το επόμενο διάστημα να συναντηθούμε στους αγώνες και στις διεκδικήσεις.

Ευχαριστούμε όλες και όλους που μας τίμησαν και συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στο Δήμο Πέλλας, ιδιαίτερα όσους έκαναν αυτό το βήμα για πρώτη φορά, αλλά και τους νέους, τις νέες που έδωσαν την πρώτη τους ψήφο στο... ΚΚΕ και τη "Λαϊκή Συσπείρωση". Όλοι αυτοί έκαναν το βήμα σε μια σύνθετη εκλογική μάχη που κυριάρχησε η προσπάθεια τεχνητής πόλωσης και ψεύτικων διλημμάτων, για το "νέο" ενάντια στο "παλιό", την "αλλαγή σελίδας" και την "οπισθοδρόμηση". Αναγνωρίζοντας ότι την πραγματική διαφορά την κάνει η στήριξη στο συνδυασμό της "Λαϊκής Συσπείρωσης".

Τα πρόσωπα, εμείς

Οι τρέχουσες λέξεις των εκλογικών ημερών είναι: αριστερά, δεξιά, φασισμός, δικαίωμα, δημοκρατία και… πρόσωπο. Τα πρόσωπα. Τα πρόσωπα είναι η πηγή έμπνευσης όλων των κομματικών επιτελείων. Τα πρόσωπα που εμπνέουν δεν μπορούν να τα έχουν όλοι. Αλλά όσοι τα «έχουν» τα θέτουν στην υπηρεσία της συλλογικότητας. Με κίνδυνο να τα εξουδετερώσουν στις συχνά «ανθρωποφαγικές» εκλογικές αναμετρήσεις. Το πλήθος διαισθάνεται την εξουδετέρωση του «προσώπου» και τρέχει σε αυτό που του είναι σχετικά γνωστό από το παρελθόν. Εστω και αν αυτό το παρελθόν υπήρξε η ρίζα των δεινών του.

Και για μούντζα ο λαός και για λιβάνι

Στις στιγμές της αμηχανίας. Όταν η γλώσσα δυσκολεύεται ν’ αλέσει τις λέξεις, η λύση είναι η λογοτεχνία. Ο Παλαμάς έκοψε με τους στίχους του τον δικό μου κόμπο. Και πάλι ο λαός στο επίκεντρο. Η τηλεοπτική οθόνη γινόταν ψαλτήρι δοξαστικού για τη σοφία του. Που διάλεξε σωστά στις ευρωεκλογές. Ο λαός είναι τίποτε και είν’ όλα, είναι του εκδικητή το γιαταγάνι. Συμπληρώνει ο Παλαμάς στα «Σατιρικά Γυμνάσματα».

Κάθε φορά τα ίδια. Για τους νικητές ο λαός είναι το ξίφος που αποκαθιστά την τάξη. Και τότε είναι τροπαιοφόρος. Του φοράνε οι νικητές την πανοπλία του Αη Γιώργη, τον βάζουν σ’ ένα άσπρο άλογο και τον αναγορεύουν διώκτη όσων επιβουλεύονται την τάξη και την κανονικότητα.

Αυτοδιοικητικά...

Ένας και μόνο έπρεπε να είναι ο λόγος που οφείλουμε να πάμε να ψηφίσουμε, και αυτός δεν είναι άλλος από την αυτοδιοίκηση, εάν βεβαίως έχει κάποιο νόημα ακόμη ο όρος αυτός. Ουδείς διοικεί τον εαυτό του ή το χωριό του ή την πόλη του διότι έχει μάθει να ζει, να ζούμε, ετερόφωτα· κάτι μας ξινίζει όταν αναγκαζόμαστε να κοιτάξουμε μέσα μας, κάτι μας απωθεί να αναγνώσουμε εαυτούς και τον τόπο μας.

Ο τόπος διοικείται από τον κεντρικό του χώρο, ήγουν το κράτος, αυτό το τέρας, που αφαιμάσσει τους πολίτες και τους μεταμορφώνει σε υπηκόους, ευάλωτους και ευένδοτους στο να μη χρησιμοποιούν τις δικές τους δυνάμεις. Αμα δεν υπάρχει το ρευστό, τι να σου κάνουν και οι τοπικοί άρχοντες (έχουν όμως ένα ύφος και παίρνουν κάτι πόζες... να ανατριχιάζεις).

Οι υποψήφιοι της «καρδιάς» μας με την αυτοδιοίκηση «απούσα»...

Είναι τόσο πολλοί οι υποψήφιοι και ο καθένας έχει να επιλέξει ανάμεσα από δεκάδες και εκατοντάδες άτομα, αναλόγως των τεσσάρων εκλογικών αναμετρήσεων.

Υπολογίζεται ότι οι υποψήφιοι φτάνουν τουλάχιστον τους 12.000.000, πράγμα που προκαλεί λίγο εντύπωση, αφού είμαστε δεν είμαστε 10.500.000 όλοι οι Έλληνες μαζί με τα βρέφη και τα «βάσανα»... Αυτό σου δίνει την ευκαιρία όμως να ψηφίσεις τον καλύτερο υποψήφιο από μια τεράστια γκάμα «ικανών και άξιων».

Όταν το ελληνικό παλιό σινεμά «ψήφιζε» Γκόρτσο, Μαυρογιαλούρο και Καλοχαιρέτα...

Ο Έλληνας είναι συνυφασμένος με την πολιτική. Στην Ελλάδα, άλλωστε δεν είναι κρυφό, η πολιτική πάντα δημιουργούσε πάθη, διαμάχες, ακόμη και διχασμούς. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα μικρόβιο που δεν είχε συχνά αρνητική επίδραση, αλλά σίγουρα ορισμένες φορές μόλυνε και έφερνε αρρωστημένες καταστάσεις. Οι εκλογές, η γιορτή της πολιτικής, έχουν και αυτές τις δικές τους μεγάλες ιστορίες και μερικές πέρασαν και στο λευκό πανί.

Τα αποτελέσματα των εκλογών στη Β΄ΕΛΜΕ Πέλλας

Διεξήχθησαν χθες 16/05/2019, οι εκλογές για την ανάδειξη νέου ΔΣ της Β΄ΕΛΜΕ Πέλλας και για την ανάδειξη αντιπροσώπων για το 19ο συνέδριο της ΟΛΜΕ. Δείτε τα αποτελέσματα:

Οι εκλογές και η νοθεία τους

Θυμάμαι αρκούντως τις εκλογές του 1961, που πέρασαν στην Ιστορία ως «εκλογές της βίας και νοθείας». Τη βία την ένιωσα και προσωπικά, το δε νοθευμένο αποτέλεσμά τους –όπως καταγράφηκε λεπτομερώς τότε στη «Μαύρη Βίβλο των Εκλογών» που εξέδωσε η ΕΔΑ το 1962– δεν αμφισβητήθηκε, αργότερα, ούτε από το κόμμα της ΕΡΕ, που διέπραξε το και αποκληθέν «Εκλογικό πραξικόπημα της 29ης Οκτωβρίου 1961».

Ο βασιλιάς πέθανε… Ζήτω ο βασιλιάς!

Μέρες που είναι, όλοι σχεδόν οι πολίτες και εν δυνάμει ψηφοφόροι, αποθεώνουμε ή αποκαθηλώνουμε υποψηφίους δημάρχους, υποψηφίους προέδρους και υποψηφίους συμβούλους, με σημείο κακής ή καλής αναφοράς φυσικά και εύκολα πάντα τους πρώτους, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στην αυτοδιοικητική τους θητεία, συνοδευόμενη από τη δέουσα κριτική, με μυαλό και λογική, με θυμικό και μνήμη, με ψυχή και καρδιά, για τα πεπραγμένα ή την απραξία τους.

2ο ΓΕΛ Γιαννιτσών – «Άννα Κομνηνή»: Ενημερωμένοι μαθητές – Ενεργοί πολίτες

Το 2ο ΓΕΛ Γιαννιτσών – «Άννα Κομνηνή» συμμετέχει για πρώτη φορά φέτος στο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Σχολεία- Πρέσβεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

Σκοπός του προγράμματος αυτού είναι η προώθηση της ευρωπαϊκής ιδέας, των αξιών πάνω στις οποίες δομείται η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και η ενημέρωση των μαθητών και της ευρύτερης κοινωνίας, τόσο για τη λειτουργία των θεσμών όσο και για το έργο που παράγεται στους διάφορους τομείς, σε συνολικό αλλά και τοπικό επίπεδο.