Αυτή η παρέμβαση δεν αναδεικνύει μόνο την νομική αξία που της προσδίδουν όλες οι αναφερόμενες διεθνείς συμβάσεις και οι νόμοι της Ελλάδας, δεν απευθύνει απλά άλλη μια δραματική έκκληση προκειμένου να μη χαθεί η ζωή του απεργού πείνας.
Η επιστολή αποδεικνύει ότι ακόμα και άνθρωποι που κάθε άλλο παρά ανήκουν σε κομματικούς χώρους της αντιπολίτευσης μπορούν αντί για φανατισμό και μίσος να διαθέτουν κρίση, λογική και ότι είναι αυτό που ονομάζουμε όλοι μας ανθρωπιά.
Η επιστολή και η έκκληση αυτή αποδεικνύουν όμως και κάτι άλλο: ότι μπροστά στην κυβερνητική επιμονή απόφαση επαναφοράς της θανατικής ποινής αψηφώντας την κρίση της δικαιοσύνης και το σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, κάποιοι άνθρωποι δεν διστάζουν να σιωπήσουν ακόμα κι αν έτσι κλωτσούν την μεγάλη κανάτα με το γάλα μιας που είχαν μπροστά τους!