Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η ιχνηλάτηση που κάνει ο ΕΟΔΥ πάσχει. Αυτή είναι η μόνη λογική εξήγηση για την υστέρηση που παρατηρείται. Διότι τα άλλα σενάρια, δηλαδή η απειθαρχία των νέων, των ασκόπως περιφερομένων προσφύγων και των ευρισκομένων σε διαρκή εορταστική έκσταση είναι πλέον άκυρες. Αλλά μήπως η ιχνηλάτηση είναι το μόνο πρόβλημα στη διαχείριση της πανδημίας; Όπως επισημαίνουν οι καθηγητές Μανώλης Δερμιτζάκης και Αθηνά Λινού, ο έλεγχος του πληθυσμού δεν έγινε ποτέ σε αντιπροσωπευτικό δείγμα. Η κ. Λινού είπε μάλιστα ότι ντρέπεται που το λέει. Σε μας απολογείται άραγε -που τα γράφουμε τόσον καιρό- ή απευθύνεται έμμεσα στον κ. Τσιόδρα, που υπερθεμάτιζε κάποτε, δικαιολογώντας τους περιορισμένους ελέγχους;
Σκοπίμως δεν ανοίγω το θέμα των διπλών μητρώων του ΕΟΔΥ. Τα διπλά και τα τριπλά μητρώα, μπορεί να είναι μια δεοντολογικά αμφισβητήσιμη πρακτική, αλλά δεν συνιστούν από μόνα τους θανάσιμο αμάρτημα. Αμάρτημα και έγκλημα καθοσιώσεως θα ήταν η χρήση πλασματικών στοιχείων για να παραπλανηθεί ο κόσμος, ένα ζήτημα που θα διερευνήσει -φαντάζομαι- ο εισαγγελέας. Εν τω μεταξύ, δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε περίπλοκες θεωρίες για να κρίνουμε τα πεπραγμένα του κ. Αρκουμανέα. Από την αρχή της πανδημίας υπήρξαν αστοχίες και λάθη, που η κυβέρνηση και η επιτροπή Τσιόδρα έκαναν πως δεν τα βλέπουν. Ήταν μεγάλο σφάλμα εκ μέρους τους. Παρεμπιπτόντως, μερικοί δυσφορούν με την κριτική στους ειδικούς, ισχυριζόμενοι ότι δεν μπορεί να είσαι υπέρ της Επιστήμης και ταυτόχρονα να μέμφεσαι τους επιστήμονες. Δυστυχώς για αυτή τη Σχολή, υπάρχει το υπόδειγμα του καθηγητή Ζακυνθινού -που εγκατέλειψε την επιτροπή όταν κατάλαβε ότι εργαλειοποιείται από την κυβέρνηση και έκτοτε ομιλεί τη γλώσσα της αληθείας.
Μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος, έστω και τώρα, γιατί ο ΕΟΔΥ δεν ανακοινώνει κάθε βδομάδα και κάθε δεκαπενθήμερο, όπως κάνει το Ευρωπαϊκό Κέντρο για τον Έλεγχο Νόσων (ECDC), τους νέους ασθενείς που εισάγονται σε μονάδες Covid (rate of hospital admissions) και εκείνους που μεταφέρονται σε ΜΕΘ (rate of ICU admissions); Ο σωρευτικός τρόπος με τον οποίο ανακοινώνονται τα στοιχεία για τους νοσηλευόμενους στις ΜΕΘ δεν επιτρέπει στον μέσο πολίτη να δει καθαρά τις τάσεις στην εξέλιξη της πανδημίας. Δεν αμφιβάλλω ότι κάποιοι άλλοι τις βλέπουν. Αλλά όχι εμείς. Και κάτι άλλο: στη σελίδα του ECDC, για την Ελλάδα δεν υπάρχουν ως σήμερα (3 Δεκεμβρίου) στοιχεία για τον ρυθμό κάλυψης κλινών σε νοσοκομεία, ούτε για τον ρυθμό κάλυψης κλινών σε ΜΕΘ. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν διαθέτουμε τέτοια στοιχεία.
Μέχρι πρότινος, έπρεπε να καταπιούμε αμάσητο το επιδημιολογικό -και λογικό- παράδοξο πως τα κρούσματα στις φυλακές και τις προσφυγικές δομές είναι ελάχιστα, ενώ η διασπορά του ιού στα στρατόπεδα μηδενική. Υποψιάζομαι ότι κάποιοι κατέτασσαν τα κρούσματα στον στρατό με βάση τον τόπο καταγωγής των στρατευμένων (ή κάτι άλλο, ακόμα πιο σουρεαλιστικό). Διότι είναι φύσει αδύνατον να μην υπήρχαν κρούσματα και εστίες υπερ-μετάδοσης σε τόσο συνωστισμένα περιβάλλοντα. Το ίδιο ισχύει για τους πρόσφυγες και τους κρατούμενους. Σε κάποιο σημείο η χοντράδα έγινε φαίνεται αντιληπτή απ’ τους πιο σοβαρούς, κι έτσι άρχισαν δειλά-δειλά να δημοσιεύονται κάποια στοιχεία. Πολύ λίγο όμως -και κυρίως πολύ αργά.
Η χρήση «περίεργων» δεικτών, οι ανακρίβειες στην καταγραφή των κρουσμάτων, οι καθυστερήσεις, ο αποσπασματικός και μη αντιπροσωπευτικός τρόπος εργαστηριακού ελέγχου, η ελλιπής ιχνηλάτηση, δεν μπορεί να γίνονται όπως γίνονται μόνο από άγνοια. Αν ο κ. Αρκουμανέας δεν γνωρίζει -που δεν γνωρίζει- είναι σίγουρο ότι οι άλλοι στο επιτελείο του ξέρουν πολύ καλά τα βασικά. Άρα;
Αφήνω όμως τον ΕΟΔΥ και μεταφέρομαι σε ένα άλλης τάξεως πρόβλημα, που, προειδοποιώ, δεν είναι αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως: την περασμένη βδομάδα κυκλοφόρησε ότι, σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα που δημοσιοποίησε το CNN, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα απέκρυπτε ζωτικής σημασίας πληροφορίες για τον κορονοϊό από τον Οκτώβριο του 2019 ως τον Απρίλιο του 2020. Οι κινεζικές αρχές το αρνούνται. Αλλά ποιος τους πιστεύει;
Το ανησυχητικό -για τα ελληνικά και τα ξένα ΜΜΕ- είναι ότι τους Κινέζους τους πιστεύει το ίδιο το CNN! Εξ ου και φρόντισε να διευκρινίσει ότι τα έγγραφα που έβγαλε στη φόρα δεν δείχνουν σκόπιμη απόκρυψη στοιχείων, αλλά μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ όσων πίστευαν οι κομματικοί αξιωματούχοι και όσων ανακοινώνονταν δημοσίως. Αλλά αυτό, αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν είναι απαραίτητα ένα παράπτωμα -και πολύ περισσότερο ένα ψέμα. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα μπορεί να ερμήνευε τα στοιχεία που είχε όπως ήθελε ή όπως μπορούσε. Το θέμα είναι τί έπραξαν οι υπεύθυνοι για τη δημόσια υγεία εκεί. Τί περιλαμβάνει, παραδείγματος χάριν, η κατηγορία των «υπόπτων κρουσμάτων», σε μια περίοδο όπου δεν υπήρχε ακόμη αξιόπιστο τεστ μοριακού ελέγχου και δεν είχε καλά-καλά συγκεκριμενοποιηθεί η κλινική εικόνα των αρρώστων από Covid; Μπορεί αυτό να σημαίνει ωραιοποίηση της κατάστασης, αλλά μπορεί (εναλλακτικά) να υποδηλώνει σοβαρότητα ή αυτοσυγκράτηση. Ας μην προσχωρήσουμε σε πρόχειρες ερμηνείες και δίκη προθέσεων πριν διευκρινιστούν ορισμένα πράγματα.
Προσοχή εδώ. Δεν θέλω να δικαιολογήσω ένα ανελεύθερο καθεστώς, που λειτουργεί χωρίς καμιά διαφάνεια και εφαρμόζει ακόμα τη θανατική ποινή. Η κινέζικη γραφειοκρατία είναι ικανή για όλα. Πλην όμως, πιστεύω ότι ο λόγος για τον οποίο η είδηση του CNN έγινε πηχυαίος τίτλος είναι προφανής: για μη ρωτήσουμε ποτέ ξανά την ερώτηση «τί κάνουν πιο σωστά από μας οι Ασιάτες». Αυτή η ερώτηση ενοχλεί.
Το έγραψε ο Μαξ Νορντάου και κάπου, νομίζω, ο Αξελός: τα ψέματα λειαίνουν την ανθρώπινη επικοινωνία και προσδίδουν θεατρικότητα στην καθημερινή ζωή. Χωρίς αυτά δεν κάνουμε. Αναφέρομαι βέβαια στα κατά συνθήκην ψεύδη, σαν κι εκείνα για τα οποία μας τραγουδούν ο Φοίβος Δεληβοριάς και η Νεφέλη Φασούλη με περισσή… ειλικρίνεια. Εκτός όμως απ’ αυτά, που προστατεύουν μερικές φορές ό,τι αγαπάμε από το θηρίο που βρυχάται μέσα μας, υπάρχουν και άλλα ψέματα: τα κακά, τα επεξεργασμένα, που έχουν κατά κανόνα ταπεινά ελατήρια. Όποιος λέει τέτοια ψέματα, πιστεύει ο λαός, πέφτει μεσ’ τα αίματα.
Σπύρος Γεωργάτος
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου