Στην εκκίνηση της δεύτερης καραντίνας, στην οποία οδηγηθήκαμε εξαιτίας του ολέθριου συνδυασμού της πανευρωπαϊκής έξαρσης της πανδημίας και της εγκληματικής κυβερνητικής καθυστέρησης στα μέτρα ανάσχεσής της, το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη πορεύεται σαν να μην έχει προηγηθεί η καραντίνα της άνοιξης. Σαν να μην έχουν μετρηθεί οι τρομακτικές συνέπειές της στα εισοδήματα και στην πραγματική οικονομία.
Από την πρώτη καραντίνα η κυβέρνηση έχει κρατήσει για λογαριασμό της μόνο την επιτυχία (ή μήπως ήταν απλή τύχη;) της χαμηλής διάδοσης του κορονοϊού στον πληθυσμό, που κατέστησε την Ελλάδα ένα θετικό πανευρωπαϊκό παράδοξο. Όμως, ποιο ήταν το τίμημα αυτής της επιτυχίας, τι κόστισε στους εργαζόμενους, στα εισοδήματα των νοικοκυριών, στην απασχόληση, στους τζίρους των επιχειρηματικών κλάδων;





























