Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Το χρέος τραβά την ανηφόρα

Τριάμισι χρόνια μετά το PSI (Μάρτιος του 2012), με το οποίο «σβήστηκαν» από τον ελληνικό χάρτη υποχρεώσεις 106 δισ. ευρώ, το ελληνικό μέγεθος παραμένει στο… ύψος του, συνεπεία των νέων δανείων που πήρε η Αθήνα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και το ΔΝΤ και των νέων κεφαλαίων που χρειάζονται οι τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους.
Το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού τοποθετεί τις νέες ανάγκες των τραπεζών στα 25 δισ. ευρώ. Όμως, τα νέα επίπεδα του δημόσιου χρέους και της αύξησης κατά 17,7 δισ. ευρώ που θα σημειώσει το 2016 «φωτογραφίζουν» ουσιαστικά το ποσό της νέας χρηματικής ενίσχυσης του τραπεζικού συστήματος. Σε κάθε περίπτωση θα περισσέψουν κεφάλαια από το «μαξιλάρι» των 25 δισ. ευρώ το ύψος των οποίων θα γίνει γνωστό έως τις 20 Οκτωβρίου που θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία των stress tests.
Το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, όπως και το πρόγραμμα της επαναγοράς, δεν κατάφεραν να ανακόψουν τη δυναμική του χρέους, με την ελληνική πλευρά να αναζητεί και πάλι το μαγικό ραβδί που θα λυτρώσει τα νοικοκυριά από τα μνημονιακά βάρη σε αντάλλαγμα της «βοήθειας» που δέχεται η χώρα από τους δανειστές.
Σχέδιο... μακράς πνοής από τον Ντάισελμπλουμ
Το ενδεχόμενο να μη δοθεί άμεση λύση στο ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, αλλά σε βάθος... 15ετίας, όπως και να μη συμμετάσχει το ΔΝΤ στη χρηματοδότηση του τρίτου προγράμματος άφησε χθες ανοιχτό ο πρόεδρος του Eurogoup Γερούν Ντάισελμπλουμ. Σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Reuters, ο Ολλανδός αποκάλυψε ότι οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης έχουν συμφωνήσει πως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα πρέπει να γίνει βάσει όχι της ονομαστικής του αξίας αλλά των ετήσιων πληρωμών εξυπηρέτησής του και με την υιοθέτηση πλαφόν ύψους 15% του ΑΕΠ.
Ουσιώδη ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα- Να εχει ρόλο το ΔΝΤ
Την ίδια ώρα, ο Τζακ Λιου, υπουργός Οικονομικών της Αμερικής από το Περού, δήλωσε: «θα συνεχίσουμε να παροτρύνουμε τους Ευρωπαίους εταίρους να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους παρέχοντας μια ουσιαστική ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα, ενώ δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ανάγκη οι ελληνικές αρχές να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Είναι σημαντικό το ΔΝΤ να παραμείνει αναμεμειγμένο με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη».
Παραμένει στο... ύψος του το ελληνικό χρέος
Δύο προϋπολογισμοί, το δημόσιο χρέος της χώρας, το οποίο το 2016 προβλέπεται να εξακοντιστεί στα 333,5 δισ. ευρώ ή στο 192,4% του ΑΕΠ για πρώτη φορά από 315,8 δισ. ευρώ στο τέλος του 2015.
Αν το ποσό αυτό επιμεριστεί σε κάθε φορολογούμενο, τότε μιλάμε για κατά κεφαλήν χρέος 30.318 ευρώ το 2016 από 28.709 ευρώ το 2015.
Δηλαδή, μέσα σε έναν χρόνο το χρέος ανά Ελληνα πολίτη θα σημειώσει αύξηση κατά 1.609 ευρώ.
Ετσι, τριάμισι χρόνια μετά το PSI (Μάρτιος του 2012), με το οποίο «σβήστηκαν» από τον ελληνικό χάρτη υποχρεώσεις 106 δισ. ευρώ και αποτελούν τη μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που συνέβη ποτέ σε παγκόσμιο επίπεδο, το ελληνικό μέγεθος παραμένει στο… ύψος του, συνεπεία των νέων δανείων που πήρε η Αθήνα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και το ΔΝΤ και των νέων κεφαλαίων που χρειάζονται οι τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους.
Το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού τοποθετεί τις νέες ανάγκες των τραπεζών στα 25 δισ. ευρώ. Ομως, τα νέα επίπεδα του δημόσιου χρέους και της αύξησης κατά 17,7 δισ. ευρώ που θα σημειώσει το 2016 «φωτογραφίζουν» ουσιαστικά το ποσό της νέας χρηματικής ενίσχυσης του τραπεζικού συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση θα περισσέψουν κεφάλαια από το «μαξιλάρι» των 25 δισ. ευρώ το ύψος των οποίων θα γίνει γνωστό έως τις 20 Οκτωβρίου που θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία των stress tests.
Το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, όπως και το πρόγραμμα της επαναγοράς, δεν κατάφεραν να ανακόψουν τη δυναμική του χρέους, με την ελληνική πλευρά να αναζητεί και πάλι το μαγικό ραβδί που θα λυτρώσει τα νοικοκυριά από τα μνημονιακά βάρη σε αντάλλαγμα της «βοήθειας» που δέχεται η χώρα από τους δανειστές.
Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο. Δηλαδή, καθώς η Ελλάδα δανείζεται για να σωθεί, επιβάλλοντας σκληρά μέτρα στην οικονομία και στα νοικοκυριά, με αυτά τα λεφτά εξοφλεί παλιά και νέα δάνεια.
Ετσι το χρέος της χώρας αντί να μειώνεται ή να μένει στάσιμο, αυξάνεται εξαιτίας των τόκων, των χρεολυσίων και των νέων αναγκών των τραπεζών. Με αυτόν τον τρόπο η οικονομία οδηγείται στο «σπιράλ του θανάτου».
Μετά την αξιολόγηση... Οι επίσημες συζητήσεις για τη νέα ελάφρυνση του χρέους (αν ποτέ αυτές ξεκινήσουν μετά τα «καρφιά» του προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλούμ) θα πάρουν μπρος μετά την αξιολόγηση από το κουαρτέτο των δανειστών που, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, αυτή θα έχει ολοκληρωθεί στις 10 Νοεμβρίου.
Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, οι δανειστές αναμένεται να αφιχθούν στην Αθήνα στο διάστημα μεταξύ 22-24 Οκτωβρίου, έτσι ώστε αμέσως μετά η ελληνική κυβέρνηση να σπεύσει να ολοκληρώσει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Στο παρασκήνιο, οι συζητήσεις για το χρέος έχουν ξεκινήσει εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, με το ΔΝΤ να υποστηρίζει πως χωρίς νέο «κούρεμα» δεν υπάρχει λύση, και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προωθεί το σχέδιο της επιμήκυνσης, έως και 50 χρόνια (από 30 που είναι σήμερα), των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα από τον μηχανισμό στήριξης.
Για το ΔΝΤ, η επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων της ευρωζώνης και του EFSF και η νέα μείωση των επιτοκίων που προτείνει η γερμανική πλευρά δεν λύνουν το πρόβλημα της βιωσιμότητας.
Η μείωση των επιτοκίων θα έχει έμμεση επίδραση στο ύψος του χρέους, αφού θα μειώνει τις ετήσιες ανάγκες αναχρηματοδότησης.
Η μείωση, σύμφωνα με το Ταμείο, δεν θα είναι θεαματική αφού το μέγιστο ετήσιο όφελος θα είναι 300-500 εκατ. ευρώ, ανάλογα με την κατηγορία των δανείων στα οποία θα μειωθούν τα επιτόκια.
Σε ό,τι αφορά την επιμήκυνση των δανείων, η επιλογή αυτή αφενός θα μεταφέρει σε βάθος 50 ετών τα χρεολύσια, περιορίζοντας τις ετήσιες ανάγκες αναχρηματοδότησης, αφετέρου θα διατηρήσει το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στα επίπεδα του 175%, αποτελώντας έτσι κεντρικό σημείο αναφοράς για τις αγορές.
Σημειώνεται πως μέχρι και το 2020 η χώρα θα πρέπει να εξοφλήσει υποχρεώσεις συνολικού ύψους 86,2 δισ. ευρώ.
Από το 2021 ξεκινούν οι αποπληρωμές των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα από την ευρωζώνη και μέχρι το 2050 θα πρέπει να έχει εξοφλήσει 232,8 δισ. ευρώ.
Συντάκτες: Μάριος Χριστοδούλου - Μπάμπης Μιχάλης 

Για να παραμερίσουμε για πάντα το χρέος
Το δημόσιο χρέος ανατροφοδοτείται, διογκώνεται και δυσκολεύει τις προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας. Το δημόσιο χρέος αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής και υπονομεύει το μέλλον των επόμενων γενεών. Αυτά είναι γνωστά και χιλιογραμμένα.
Ωστόσο, είναι πλέον σαφές σε διεθνές επίπεδο ότι για να μην ενεργοποιηθεί η βόμβα και το ωστικό κύμα πλήξει όλη την Ευρώπη, θα πρέπει άμεσα να γίνει αναδιάρθρωση, ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που αντιπροσωπεύει το 194% του ελληνικού ΑΕΠ, δηλαδή 333,5 δισ. ευρώ.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το ζήτημα έχει διεθνοποιηθεί και αυτό αποτελεί επιτυχία που πιστώνεται στην κυβέρνηση. Το ελληνικό αίτημα αναδιάρθρωσης του χρέους έχει συμμάχους, που δεν είναι απλώς έγκριτοι οικονομολόγοι διεθνούς φήμης, αλλά πρόεδροι κρατών, όπως ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Φρανσουά Ολάντ, και κορυφαίοι θεσμικοί παράγοντες, όπως η «σιδηρά» κυρία του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ.
Ο «φιλελληνισμός» τους εξυπηρετεί τα δικά τους πολιτικά και γεωπολιτικά συμφέροντα και κανείς δεν θα εκπλαγεί αν υπάρξει αλλαγή στάσης, αν στην πορεία οι «σύμμαχοί» μας διαπιστώσουν για οποιονδήποτε λόγο ότι δεν έχουν κέρδος από τη διευθέτηση του ελληνικού ζητήματος.
Τα αντίστοιχα ισχύουν φυσικά και για εκείνους που διατυπώνουν ισχυρές ενστάσεις, με πρώτη και καλύτερη τη Γερμανία. Ωστόσο, το Βερολίνο το έχει πάρει απόφαση ότι η συζήτηση πρέπει να γίνει. Απλώς επιχειρεί να τη μεταθέσει μια δεκαπενταετία αργότερα.
Η ελληνική κυβέρνηση λοιπόν φαίνεται να κερδίζει την πρώτη μάχη. Αλλά δεν αρκεί. Οφείλει να κρατήσει «ζωντανή» τη συζήτηση, να έχει ισχυρή επιχειρηματολογία ώστε να πετύχει σημαντική επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους, για να μην είναι «ορατό», να μην αποτελεί βαρίδι και να μη στερεί από τη χώρα πόρους που πρέπει να κατευθυνθούν στην ανάπτυξη.
Γιατί τελικά, όσο και αν μετατεθούν τα χρέη, είναι σαφές ότι αν η χώρα δεν παράγει πλούτο, δεν αναπτύσσεται, δεν εξάγει, δεν καινοτομεί, τότε θα επιβεβαιωθεί για ακόμα μια φορά ότι «η Ιστορία επαναλαμβάνεται». Και η ιστορία του ελληνικού χρέους είναι θλιβερή και καταστροφική.

Πηγή: efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: