Το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο

Την ίδια ώρα που στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες συζητείται το μέλλον της Ευρώπης και βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση για τη νέα αρχιτεκτονική του ευρώ, οι ηγέτες της Ε.Ε., προεξάρχουσας της Ανγκελα Μέρκελ, αποδεικνύουν στην πράξη ότι η δημοκρατική αρχή βρίσκεται πολύ χαμηλά σ’ αυτή την ατζέντα.

Αντιθέτως, η κατεύθυνση που δίνεται στις εξελίξεις είναι προς μεγαλύτερη εξουσία σε μη εκλεγμένα όργανα, περισσότερο χώρο για δράση των πάσης φύσεως λόμπι και λιγότερη συμμετοχή των πολιτών.

Αν το πιστεύεις, είσαι!

Στην ανοιχτή επιστολή που έστειλε η Έλλη Στάη στον Αλέξη Τσίπρα, ζητώντας του να ανοίξουν δημόσιο διάλογο για την δημοσιογραφία, γράφει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Γνωρίζω επίσης, ότι γνωρίζετε πολύ καλά, πως υπάρχουν πρόσωπα που υπηρετούν τη δημοσιογραφία με σωφροσύνη αλλά και τόλμη, ανυπότακτα προς κάθε εξουσία και πρόσωπα που την υπηρετούν με φανατισμό και δολιότητες. Πρόσωπα υποταγμένα σε κάθε εξουσία που συχνά είναι υπηρέτες πολλών αφεντάδων, με ό,τι αυτό σημαίνει…

Γνωρίζετε ότι ανήκω στην πρώτη κατηγορία, των ανεξάρτητων και ανυπότακτων προς κάθε εξουσία.»

Δεν θα σχολιάσω αυτό που έγραψε η Έλλη Στάη στον Αλέξη Τσίπρα.

Το «παίζει» δημοσιογράφος... Δημοσιογραφία: Επάγγελμα ή λειτούργημα;

Ανέκαθεν οι δημοσιογράφοι θεωρούσαν την προσφορά τους στην κοινωνία πολύ σημαντική. Ήταν πεποίθηση των μελών του κλάδου, ήδη από τα πρώιμα στάδια της δημοσιογραφίας, κατά το 18ο αιώνα πως δεν ασκούσαν ένα επάγγελμα σαν όλα τα υπόλοιπα, αλλά έκαναν ένα λειτούργημα. Η εξουσία που προσέφερε η κατοχή της γνώσης και της πληροφορίας, σε συνδυασμό με το γεγονός πως η ενημέρωση όλου του κόσμου στηριζόταν σε αυτούς, ανέδειξε τους δημοσιογράφους σε πολύ σημαντικές προσωπικότητες των εκάστοτε κοινωνιών.

Πλήγμα στην αξιοπιστία της ελληνικής δημοσιογραφίας η συνέντευξη Σαμαρά

Αναστάτωση έχει προκαλέσει στον δημοσιογραφικό κόσμο της χώρας η στάση των δυο δημοσιογράφων της ΝΕΡΙΤ, στην διάρκεια της συνέντευξης με τον απερχόμενο πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Πολλοί δημοσιογράφοι κατηγορούν τους δυο δημοσιογράφους επειδή δεν επέδειξαν μαχητική στάση απέναντι στον Σαμαρά, ο οποίος μιλούσε μόνος του και έλεγε ό,τι ήθελε, ξεχνώντας πως οι δυο δημοσιογράφοι δεν είναι μέρος του ντεκόρ.

Δημοσιογράφοι με… βούλα από το δικαστήριο

Δεκάδες ή και εκατοντάδες εργαζόμενοι στα ενημερωτικά διαδικτυακά Μέσα, νέοι στην πλειονότητά τους, που εργάζονται σε ένα γκρίζο καθεστώς, βρίσκουν δικαίωση σε μια δικαστική απόφαση. Στις 30/6 δημοσιεύτηκε απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (2230/2014) η οποία δικαιώνει απολυμένο συντάκτη από το ηλεκτρονικό dealnews.gr. Ο συγκεκριμένος συντάκτης εργαζόταν ανασφάλιστος («μαύρος») και απολύθηκε λόγω της διεκδίκησης σύμβασης.

Φασισμός και κλειδαρότρυπα

Οι έγκριτοι κοινωνικοί επιστήμονες που αναλύουν το φαινόμενο της ανόδου του νεοφασισμού στη χώρα μας, παρακαλούνται να λάβουν υπόψη τους και τα ακόλουθα:

Το 1987, κάποιος πούλησε σ’ έναν “δημοσιογράφο” γυμνές φωτογραφίες της Δήμητρας Λιάνη, τραβηγμένες σε κάποια παραλία, πολύ πριν αποκτήσει σχέση με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο “δημοσιογράφος” αυτός πήγε να τις πουλήσει με τη σειρά του στον Α. Βουδούρη, εκδότη του Ελεύθερου Τύπου και επειδή αυτός φοβήθηκε, τις διοχέτευσε σε σκανδαλοθηρικό γερμανικό περιοδικό. Μόλις το περιοδικό τις δημοσίευσε, ο ίδιος που του τις είχε πασσάρει, παρουσίαζε τον “διεθνή διασυρμό” της χώρας μας, στο περιθωριακό κανάλι που είχε, ξεφυλλίζοντας το περιοδικό.

Η Επανάσταση του 21 μέσα από τα μάτια του Μαρξ και του Ενγκελς

Πώς αντιμετώπιζαν οι Μαρξ και Ενγκελς το «ανατολικό ζήτημα» πριν την ελληνική επανάσταση και ποιος, κατά τους ίδιους, υποκίνησε τους Ελληνες να εξεγερθούν; Μια σειρά από δημοσιογραφικά άρθρα και ένα μέρος από την αλληλογραφία των δυο πολιτικών φιλοσόφων, είναι αρκετά ώστε να προσεγγίσουμε τις θέσεις τους, αλλά και για να αποκαλυφθεί ότι το πιο πάνω ζήτημα «βασάνιζε» αρκετά τον Μαρξ, ώστε να ζητάει τη βοήθεια του Ενγκελς.

Οι απειλές, οι αγωγές και οι μηνύσεις είναι παράσημα

Είθισται στο τέλος του χρόνου να κάνει κανείς απολογισμό της χρονιάς που πέρασε. Ο δικός μας είναι κάπως αλλιώτικος. Κι αυτό επειδή στη δημοσιογραφία του UNFOLLOW οδηγό αποτελεί η οργουελική ρήση που θέλει τη δημοσιογραφία να είναι η δημοσιοποίηση όσων κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν. Οτιδήποτε άλλο είναι δημόσιες σχέσεις.  

Η χρονιά που φεύγει είχε μπει με «συστάσεις» από επιχειρηματίες για το ρεπορτάζ μας και τον πρωτοσέλιδο τίτλο του τεύχους 13 «Ανίκητοι ολιγάρχες». Κάποιες συστάσεις ήρθαν σε πιο μειλίχιο και συμβουλευτικό πνεύμα, όπως το «παιδιά, να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί» που διαμηνύθηκε από το περιβάλλον του Σωκράτη Κόκκαλη, άλλες σε πιο αυστηρό ύφος, όπως εκείνες του Ανδρέα Βγενόπουλου σε δημόσια ανακοίνωσή του.