Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

«Εταίρων» το ανάγνωσμα…

Οποιοσδήποτε άνθρωπος με στοιχειώδη κριτική ικανότητα (και αυτό είναι κάτι που δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το μορφωτικό του επίπεδο, αρκεί να μπορεί κάποιος να κατανοεί με επάρκεια το τι γίνεται γύρω του), ανεξάρτητα αν είναι Έλληνας ή όχι, και χωρίς να έχει σημασία η πολιτική και ιδεολογική του συγκρότηση, καταλαβαίνει πως ακριβώς λειτουργούν οι λεγόμενοι και ως «Ευρωπαίοι εταίροι» απέναντι στη χώρα και κυρίως στους ανθρώπους της.. Βάζουμε δε εισαγωγικά, γιατί ενώ και Ευρωπαίοι είναι ως προς την καταγωγή όλοι όσοι απαρτίζουν τις ηγετικές ελίτ της Ε.Ε., και εταίροι (επιβεβαιωμένο και από τις τζίφρες σε μια σειρά επίσημων εγγράφων...), αλλά δυστυχώς τίθεται υπό αίρεση το κατά πόσο λειτουργούν για μια πραγματική Ευρώπη των λαών, των ισότιμων σχέσεων και της ειλικρινούς συνεργασίας.
Βυθισμένοι για τα καλά στις ψευδαισθήσεις της καταναλωτικής ευμάρειας που μας προσφέρθηκε με το αζημίωτο για δεκαετίες, δεν τους «γνωρίζαμε», ούτε ασχολιόμασταν μαζί τους επισταμένα. Μόνο οι θεσμικοί εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους είχαν για χρόνια άμεσες επαφές μαζί τους, ενώ τα εγχώρια κυρίαρχα ΜΜΕ σπανίως μας έφερναν «στο πιάτο της ενημέρωσης» τις απόψεις τους, τις στοχεύσεις και τις έμπρακτες λειτουργικότητες τους. Όλα αυτά μέχρι το 2009. Ύστερα, τα πράγματα άλλαξαν μέχρι του βαθμού της πλήρους αντιστροφής.
Οι απόψεις των διάφορων θεσμικών προσωπικοτήτων της Ε.Ε. μετατράπηκαν σε επικυριαρχικά θέσφατα και οι αντιδράσεις των προηγούμενων Ελλήνων κυβερνώντων θύμιζαν τις αιτιάσεις για παράδειγμα μιας φιλοπασοκικής ΓΣΕΕ στις προτροπές ενός ΠΑΣΟΚου υπουργού Εργασίας -στις εποχές που ο εκφραστής της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας είχε την στήριξη κατά μέσο όρο του 40 και βάλε % του εκλογικού σώματος. Με τις όποιες ευκαιριακές μεταβολές της απήχησης του να μη θέτουν σε αμφισβήτηση την αδιατάρακτη παρουσία του στον ένα πόλο του πάλαι ποτέ «δικομματικού μονοκομματισμού». Πάνε αυτά, όμως… Όπως πάει και η όποια εμπιστοσύνη είχε μεγάλο μέρος του πληθυσμού του ελλαδικού χώρου στους Ευρωπαίους εταίρους.
Το πώς λειτουργούν ορισμένοι από αυτούς εδώ και πέντε χρόνια, ο κόσμος το ξέρει πια πολύ καλά. Και ενώ έχουν και αυτοί τεράστιες ευθύνες για την τροπή που πήραν τα δημοσιονομικά στην Ελλάδα, παριστάνουν τους αυστηρούς και τους άτεγκτους. Λες και δεν ήξεραν τι γινόταν, λες και μπορεί κάποιος σοβαρός άνθρωπος να μη σταθεί -έστω και λίγο ετεροχρονισμένα- στην ένοχη σιωπή τους στα κρίσιμα έτη που άρχιζε η κατηφόρα των εγχώριων αριθμών… Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να δέχεται έντονες πιέσεις από τους «νομοδιδάσκαλους» της Ευρώπης. Όμως, αντιδράει με αξιοπρέπεια και με τον τρόπο που θα έπρεπε να το κάνουν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά φευ…
Η πολύ καλά μελετημένη παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα, αλλά και οι προσεκτικές αναφορές τόσο του ίδιου, όσο και του Ρώσου ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν, αποδεικνύουν πως μπορεί μια συνειδητοποιημένη πλευρά να κινείται με αυτοσεβασμό αλλά και σχέδιο, να μη δίνει «πατήματα» σε αυτούς που λειτουργούν με δική τους επιλογή ως «ανησυχούντες» παραμονεύοντας στη γωνία, να αναζητάει το δικό της δρόμο προς την ανεξάρτητη εξυπηρέτηση των συμφερόντων της.
Παραδόθηκαν μαθήματα υψηλής πολιτικής στη Μόσχα την Τετάρτη και οι πιο οξυδερκείς του δυτικού μπλοκ το κατάλαβαν καλά. Η ελληνική κυβέρνηση χωρίς να αμφισβητεί την ένταξη της χώρας στα πλαίσια της Ε.Ε. «άνοιξε τα φτερά της», και με όπλο τη σύνεση και τον έξυπνο βηματισμό διεκδικεί με αρκετές πιθανότητες οφέλη για λογαριασμό της. Χωρίς να χάνει την αξιοπρέπεια της, χωρίς να προκαλεί με δική της ευθύνη κινδύνους, αλλά και εκθέτοντας όσους θα την ήθελαν μια εσωστρεφή και πειθήνια μαριονέτα που θα κουνιέται μονάχα όταν οι ίδιοι θα το θέλουν…
Ο ορισμός του πραγματικού εταίρου έχει συγκεκριμένα προαπαιτούμενα που με δυσκολία μπορεί κανείς να τα βρει στη συμπεριφορά και στα λόγια διάφορων «εταίρων». Δεν πειράζει, φαίνεται πως «έχουν γνώση οι φύλακες» και πως όντως μία καινούρια εποχή για τη χώρα έχει ξεκινήσει σε πείσμα των «ανησυχούντων» και των «νοσταλγών ενός εθελόδουλου παρελθόντος». Το ζητούμενο είναι να ευδοκιμήσει αυτή η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική προς όφελος και των πολιτών, αλλά και να λάβει χώρα από τους αρμόδιους η έγκαιρη ανάγνωση των παγίδων που ενδεχομένως θα στήσουν οι «ανησυχούντες» και οι ντόπιοι συνοδοιπόροι τους στο άμεσο μέλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια: