Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019

Μυρίζει πάλι στον αέρα… καμένη γη

Ζούμε σε εκείνη τη χώρα που ένα πολύ περίεργο φαινόμενο παρατηρείται σχεδόν ανά τέσσερα χρόνια και συμβαίνει πάντα προεκλογικά. Είναι ένας ομόκεντρος κύκλος που διαγράφει μια τρισδιάστατη σπείρα στο διάμηκες του χρόνου. Από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, πίσω στα 1827 και τον Καποδίστρια, μέχρι σήμερα 192 χρόνια αργότερα, κάθε πολιτική δύναμη που θα κληθεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση αυτού του τόπου, επαναλαμβάνει προεκλογικά και μετεκλογικά την ίδια -κλισέ- φράση: «Δε φταίμε εμείς. Παραλάβαμε καμένη γη». Μια φράση μάλιστα που επικαλείται ως δικαιολογία για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει και σχετίζεται συνήθως με άδεια ταμεία και κακοδιαχείριση οικονομικών που συνεπάγονται φοροληστείες, πολιτικές λιτότητας και αντεργατικές νομοθεσίες. Οι παραπάνω τακτικές είναι σύμφωνες πάντα με τις εντολές των εξωτερικών προστατών μας και εφαρμόζονται είτε άπαξ είτε κατ’ εξακολούθηση στα πλαίσια μνημονίων και μηχανισμών στήριξης. Πάνω απ’ όλα άλλωστε αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών!
Τις τελευταίες εβδομάδες και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές ολοένα και περισσότερο έντονη γίνεται η μυρωδιά της καμένης γης στον αέρα που μετά δυσκολίας αναπνέουμε. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πρώτη στην προτίμηση του εκλογικού σώματος τη Νέα Δημοκρατία. Ήδη τα ηγετικά κλιμάκια της οδού Πειραιώς έχουν ξεκινήσει να διαλαλούν στον τύπο πως η επόμενη κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί τα καυτά ζητήματα που δημιουργεί και θα αφήσει ημιτελή η παρούσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα στενοί συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη μιλούν για οργανωμένο σχέδιο της κυβέρνησης που δημιουργεί ένα οικονομικό ναρκοπέδιο το οποίο επιθυμεί να φορτώσει στην επόμενη κυβέρνηση ώστε να της προκαλέσει αδιέξοδα και πολιτικό κόστος.
Μεταξύ άλλων η «καυτή πατάτα» που μαγειρεύει ο κύριος Τσίπρας για να σερβίρει στον κύριο Μητσοτάκη περιέχει υπεράριθμες προαναγγελμένες προσλήψεις στο δημόσιο, αποφάσεις του ΣτΕ για επιστροφή επιδομάτων, 13ου και 14ου μισθού σε συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους και μάλιστα αναδρομικά και με ισχύ και για τα επόμενα χρόνια (μια επιβάρυνση 20 δις ευρώ μόνο για τον προϋπολογισμό του 2019), πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών, παγωμένες ιδιωτικοποιήσεις, αδυναμία της χώρας για δανεισμό από τις αγορές με τους επενδυτές να στέκονται απαθείς στα πενταετή και δεκαετή ομόλογα του κράτους και βέβαια ένα σκηνικό που συμπληρώνεται από ετοιμόρροπες συστημικές τράπεζες με τεράστιες κεφαλαιακές ανάγκες και έναν ανεξέλεγκτο όγκο κόκκινων δανείων και από έντονες φήμες που κάνουν λόγο για ανακεφαλαιοποίηση μέσω κουρέματος καταθέσεων. Είναι πασιφανές πως οι αγορές τους «ταράζονται» σε τέτοιο κλίμα ανασφάλειας και αποζητούν άλλα κλίματα πιο εύκρατα για να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους.
Εκτός όμως της γνωστής αυτής δικαιολογίας των άδειων ταμείων που παρελήφθησαν από τους προηγούμενους, έχουν αρχίσει και τα τιτιβίσματα περί ενός αναγκαίου, νέου, τέταρτου μνημονίου που θα αναγκαστεί να μας φέρει ο κος Μητσοτάκης με σκοπό για ακόμη μια φορά τη σωτηρία της χώρας και της οικονομίας, όπως την αντιλαμβάνονται βέβαια οι κεφαλαιοκράτες, μια οικονομία που έχει στον πυρήνα της τα κέρδη του κεφαλαίου, τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις, τα λόμπι των οικονομικά ισχυρών και σαφώς όχι το λαό, την εργατική τάξη, τον απλό πολίτη αυτής της χώρας. Πρώτος άνοιξε το χορό ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κος Κώστας Κουκοδήμος, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash «πως η κυβέρνηση έχει φέρει τη χώρα σε αδιέξοδο και πως αν αναλάβει με το καλό ο Κυριάκος Μητσοτάκης ίσως αναγκαστεί να μπει σε ένα τέταρτο μνημόνιο».
Και επειδή ως γνωστόν ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, τη σκυτάλη παρέλαβε ο επίσης βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κος Γιώργος Στύλιος, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ πως «το δεδομένο είναι ότι είμαστε σε επιτήρηση και πρέπει να έχουμε πλεονάσματα 3,5%. Πριν από 10 ημέρες είχαμε μια δήλωση του κου Δραγασάκη για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αυτά τα επιπλέον χρήματα θα τα δώσουν οι Έλληνες πολίτες. Είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση σε συμφωνία με τους δανειστές προσπαθεί να δώσει μια λύση σε σχέση με την πρώτη κατοικία. Είναι δεδομένο ότι θα γίνουν 5000 πλειστηριασμοί γιατί δεν πάμε καλά στα οικονομικά. Αν λοιπόν αναγκάζεσαι να βγεις στις αγορές με υψηλά επιτόκια 3,5%, πολύ πιθανόν είναι να πας σε 4o Μνημόνιο».
Και καθώς το κακό έχει τη συνήθεια να τριτώνει, ο τομεάρχης οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας και βουλευτής κος Χρήστος Σταϊκούρας δήλωσε χθες στον ραδιοφωνικό σταθμό Πρακτορείο FM πως «οι δημοσιονομικοί στόχοι παραμένουν υψηλοί, η περιουσία παραμένει δεσμευμένη για έναν αιώνα και η χώρα παραμένει σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, άρα, ουσιαστικά πρέπει να εφαρμόσει μνημονιακές πολιτικές. Άλλωστε, τι ρόλο και τι λόγο θα είχαν 16 προαπαιτούμενα προκειμένου να υπάρξει θετική αξιολόγηση των θεσμών την επόμενη εβδομάδα;». Συνεπώς και ο Κυριάκος Μητσοτάκης σεβόμενος τις δεσμεύσεις της χώρας προς τους εταίρους και δανειστές της θα κληθεί να εφαρμόσει ένα 4ο μνημόνιο το οποίο επί της ουσίας είναι ήδη σε ισχύ έστω και άτυπα, καταλήγει.
Και παρά το γεγονός πως το να παίζεις το ρόλο της Κασσάνδρας είναι πολύ δυσάρεστο, πριν δέκα μέρες ακριβώς, η ίδια στήλη του Ημεροδρόμου προειδοποιούσε εδώ (https://www.imerodromos.gr/diki-toys-i-krisi-dika-mas-ta-kokkina-daneia/) πως έρχεται νέο μνημόνιο, εβεβαίου του λόγου το ασφαλές, πέντε μόλις μέρες αργότερα προέκυψε η πρώτη επίσημη δήλωση του κου Κουκοδήμου και κατόπιν των κυρίων Στύλιου και Σταϊκούρα.
Συνοψίζοντας, η καμένη γη, τα άδεια ταμεία, οι πολιτικές λιτότητας, οι χρεοκοπίες, τα μνημόνια, τα δάνεια και οι δανειστές είναι επαναλαμβανόμενοι ρόλοι και νούμερα στο καπιταλιστικό τσίρκο. Το ίδιο ακριβώς σκηνικό με μόνες αλλαγές τα ονόματα και οι ημεροδείκτες στον τοίχο. Άλλοτε ήταν οι μεγάλες δυνάμεις, τώρα είναι οι εταίροι μας. Άλλοτε ήταν χρεοκοπία δια στόματος Καποδίστρια (αυτή ήταν η πρώτη επίσημη πράξη του Κυβερνήτη το 1827) και τώρα δια στόματος Μητσοτάκη. Άλλοτε το αποκαλούσαν ΔΟΕ (Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στα 1898) και τώρα ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο). Το συμπέρασμα θα το δανειστούμε από το Χέγκελ ο οποίος μας προειδοποίησε πως «Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει η ιστορία είναι ότι τίποτε δεν μας διδάσκει η ιστορία».

Διονύσης Μαλαπέτσας
Πηγή: imerodromos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: