Πλεονάζει η παραπληροφόρηση από πλευράς πολιτικών πληρεξουσίων που πλιατσικολογούν το πεπλανημένο πόπολο με πληθυντικά πλεονάσματα και πλειοδοτούν επιπλέον στις πλαστογραφήσεις, πλασάροντας στην πλέμπα πλαστικοποιημένο πλαγκτόν, πουλώντας σάπια φύκια για κορδέλες προυσαλιού μεταξιού. Πολύ «πλου», όπως πλάνη, πλάκωσε αίφνης. Ας ξεδιαλύνουμε, λοιπόν, τα ροκανίδια. Εχουμε και λέμε: Για να υποδουλώσουν τον τόπο οι αλλοδαποί αρμοστές, αξιώνουν από τις πειθήνιες εγχώριες κυβερνήσεις εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία εκείνες επικυρώνουν αγογγύστως με το πρόσχημα ότι αποτελούν την ασφαλέστερη δίοδο εξόδου της Ψωροκώσταινας από την κρίση.
Λαβύρινθος η ψυχή των αμαρτωλών και απολωλότων! Ισωμα να γίνουν τα σύμπαντα ουδόλως πτοούνται. Τι κι αν συρρικνωθεί το, ούτως ή άλλως, ασθενικό κοινωνικό κράτος; Τι κι αν διογκωθεί το χρέος του Δημοσίου προς τους ιδιώτες; Τι κι αν λουκεταριστούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Τι κι αν πεινούν μισθωτοί και συνταξιούχοι από την ενδέκατη ημέρα εκάστου μηνός. Οι ίδιοι να στρογγυλοκάθονται στους θώκους με τις ευλογίες των επικυρίαρχων, απολαμβάνοντας τη χλιδή τους, κι ας μετατραπεί ο εθνικός ερειπιώνας σε στάχτη και μπούρμπερη.
Αμ πώς! Η Ρώμη, φέρ’ ειπείν, συμφώνησε με τις Βρυξέλλες να κλείνει τους προϋπολογισμούς της, όχι με πλεόνασμα, μα με έλλειμμα 2% κι όταν ο Σαλβίνι διεμήνυσε ότι το συγκεκριμένο ποσοστό τον στενεύει στις μασχάλες και ίσως το ξεχειλώσει στο 3% ή περισσότερο, οι σφουγγοκωλάριοι της Κομισιόν δυστρόπησαν μεν, αλλά προθυμοποιήθηκαν να το συζητήσουν. Η Ιταλία όμως δεν είναι Ελλάδα, η οποία αντιμετωπίζεται από τους ανάλγητους δανειστές χειρότερα και από την Μπουρκίνα Φάσο, γνωστή άλλοτε ως Ανω Βόλτα, επειδή ενδεχομένως το πολιτικό της προσωπικό οδηγεί από πολλού σταθερά και ταχύτατα προς την κάτω βόλτα. Τα πρωτοφανή πρωτογενή πλεονάσματα στραγγαλίζουν την οικονομία και τους πολίτες. Προκαλεί, ωστόσο, εφάμιλλη ασφυξία η δευτερογενής επικοινωνιακή αξιοποίησή τους και η αενάως άγονη αντιπαράθεση γύρω απ’ αυτά από κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Ιδού δεινό δείγμα:
Νταηλίκι ο καραμπουζουκλής ΘΑμαράθ τα υλοποίησε καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του. Αιματοβαμμένα τα χαρακτήριζε τότε, καλπάζοντας ξέφρενα προς την εξουσία, ο ΘΑλέξης και υποσχόταν να τα καταργήσει με έναν νόμο και ένα άρθρο, όπως άλλωστε και τα μνημόνια. Παραμονή της πρώτης κάλπης του ’15 ο Αντωνάκης διένειμε στους αναξιοπαθούντες μικρό μέρος τους, για εξόφθαλμα ψηφοθηρικούς λόγους, εν είδει τσουρούτικης εορταστικής καλιστρίνας. «Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης απέναντι σε εκατομμύρια πολίτες, από τη μια να τους αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι και από την άλλη να τους πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν, όπως φαντάζονται, τη στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι» απαντούσε ο μισητός του αντίπαλος.
Ήξεις αφήξεις. Καθότι ο ακραιφνής επαναστάτης συνθηκολόγησε με τον εχθρό και μετεβλήθη σε βολικό μίσθαρνό του. Υπέγραψε πλεονάσματα 3,5%, μετερχόμενος τους ισχυρισμούς του προκατόχου του, πανηγυρίζοντας με πανομοιότυπες ιαχές για την επίτευξή τους. Δεν δίστασε μάλιστα να καταβάλει προεκλογικά πρωθύστερο, πλην πετσοκομμένο, δώρο Χριστουγέννων μεσούντος του Πάσχα. Η Νου Δου τον κατατρόπωνε, κοπιάροντας τα δικά του επιχειρήματα. Τώρα κατηγορεί η Κουμουνδούρου την Πειραιώς διότι προτίθεται να εφαρμόσει τα ανάρμοστα πλεονάσματα που ψήφισε εκείνη. Διατείνεται δε, πως είχε ήδη αποφασιστεί η μείωσή τους. Μόνο που το θυμήθηκε σε ύποπτο μετεκλογικό χρόνο. Και ο καβγάς συνεχίζεται σε λιμανίσιο ενικό μέχρι να μας πάρουν το πάπλωμα. Ανήκουστα πράματα. Βουβαίνεται ώς κι ο πάντα ετοιμόλογος Νασρεντίν Χότζας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου