Στις φωνές που αποδοκιμάζουν το σχέδιο της ομάδας Πισσαρίδη για την ελληνική οικονομία, προστέθηκαν σήμερα (Τρίτη) ο τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδης Τσακαλώτος, καθώς και η τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Έφη Αχτσιόγλου.
Σήμερα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος υπογράμμισε μεταξύ άλλων πως το εν λόγω σχέδιο έχει στόχο να προετοιμάσει τον κόσμο για σκληρά μέτρα σε εργασιακά, ασφαλιστικό, αλλά και στον τομέα της φορολογίας.
Τόνισε επίσης πως η επιτροπή προτείνει ταξικές αλλαγές, με περισσότερους φόρους για τους πολλούς, φοροελαφρύνσεις για τους λίγους, ενώ δεν προβλέπεται καμία ουσιαστική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Από την πλευρά της, η Έφη Αχτσιόγλου χαρακτήρισε την έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη ως «ανατριχιαστική» και τόνισε πως η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους αποκλειστικά σαν πρόβλημα.
Σημείωσε επίσης πως η έκθεση επαναλαμβάνει όλα τα ιδεοληπτικά νεοφιλελεύθερα κλισέ (όπως π.χ. πως οι άνεργοι φταίνε για την ανεργία τους γιατί δεν είναι αρκετά ευέλικτοι ή σωστά καταρτισμένοι), προσθέτοντας πως το ασφαλιστικό Πινοσέτ επανέρχεται στην ατζέντα.
Το σχόλιο του Ευ. Τσακαλώτου
«Πιο ΔΝΤ δεν γίνεται»
Από ότι φαίνεται η μετάφραση του σχεδίου Πισσαρίδη από την Γραμμική Β ήταν δύσκολη υπόθεση καθώς παρά την αδικαιολόγητη καθυστέρηση εξακολουθούν να λείπουν τρία (3) κεφάλαια μεταξύ των οποίων η χρηματοδότηση και η διακυβέρνηση του. Μάλλον πρόκειται για δευτερεύουσας σημασίας θέματα, ειδικά όταν ο στόχος σου είναι να προετοιμάσεις τον κόσμο για τα σκληρά μέτρα που σχεδιάζεις για παράδειγμα στα εργασιακά -όπου σκιαγραφεί μία επίθεση στον κόσμο της εργασίας- ή για ένα ασφαλιστικό -όπου προτείνει την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για το ύψος των σημερινών συντάξεων. Πέραν όμως από αυτά που λέει για εργασιακά και για το ασφαλιστικό, το σχέδιο είναι αποκαλυπτικό και στον τομέα της φορολογίας.
Το κείμενο σημειώνει ότι δεν υπάρχει γενικά υπερφορολόγηση καθώς «τα φορολογικά έσοδα αντιστοιχούν ως ποσοστό περίπου στον μέσο όρο των οικονομιών της Ευρωζώνης» Αλλά πολύ σύντομα η επιτροπή κάνει ξεκάθαρες τις στοχεύσεις της: Μας ενημερώνει ότι «το περιθώριο μείωσης των φορολογικών εσόδων ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά την επόμενη πενταετία είναι υπαρκτό αλλά σχετικά μικρό. Αντίθετα, υπάρχει σημαντικό περιθώριο και ανάγκη για αλλαγή της δομής των φόρων»
Τι αλλαγές λοιπόν προτείνει η επιτροπή;
Από την μία μικρότερη προοδευτικότητα στους φορολογικούς συντελεστές, (Περισσότερους φόρους για τους πολλούς -τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, λιγότερους φόρους για τους λίγους με τα υψηλά και πολύ υψηλά), και άρση της "προτιμησιακής μεταχείρισης των αυτοαπασχολούμενων" (sic).
Από την άλλη φοροελαφρύνσεις στους μεγάλους όπως σε εταιρίες που μπαίνουν στο χρηματιστήριο, αλλά και σε όσους επενδύουν στο χρηματιστήριο. Τέλος, μεταφορά του ΕΝΦΙΑ σε τοπικό επίπεδο που σημαίνει ότι οι ακριβές περιοχές θα έχουν περισσότερα έσοδα από τις λαϊκές και μεσαίες περιοχές με ότι σημαίνει αυτό για την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Απλά, ταξικά, και κατανοητά λοιπόν: Περισσότεροι φόροι για τους πολλούς, φοροελαφρύνσεις για τους λίγους, καμία ουσιαστική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Υ.Γ. Καλή επιτυχία στον κ. Σκυλακάκη. Φαντάζομαι ότι πλέον έχει αντιληφθεί «τι το θέλαμε το μαξιλάρι των 37 δις» που ρωτούσε από βήματος Βουλής. Αν όχι, πραγματικά ανησυχώ.
Η δήλωση της Έφης Αχτσιόγλου
«Θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς από τους εργαζόμενους ή είναι απλά ιδεοληπτικοί;»
Αν και δεν έχει λείψει απ’ αυτή την κυβέρνηση το αντεργατικό στίγμα, η έκθεση Πισσαρίδη είναι ομολογουμένως ανατριχιαστική.
Ένα πράγμα είναι καθαρό στην έκθεση: ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους αποκλειστικά σαν πρόβλημα.
Στη βάση αυτού σχεδιάζει ακόμη ευκολότερες απολύσεις, μείωση των αποδοχών για τις υπερωρίες, μείωση των παροχών μητρότητας για τους δημοσίους υπαλλήλους, συρρίκνωση του πλαισίου προστασίας των εργαζόμενων.
Την ίδια στιγμή η έκθεση επαναλαμβάνει όλα τα ιδεοληπτικά νεοφιλελεύθερα κλισέ: οι άνεργοι φταίνε για την ανεργία τους γιατί δεν είναι αρκετά ευέλικτοι ή σωστά καταρτισμένοι. Κι ας ζούμε σε μια χώρα που το brain drain γίνεται ενδημικό φαινόμενο. Οι παροχές στους ανέργους δεν είναι προϋποθέσεις επιβίωσης σε ένα σύγχρονο κράτος, αλλά χατίρια που πρέπει να καταργηθούν.
Και φυσικά το ασφαλιστικό Πινοσέτ επανέρχεται στην ατζέντα, διότι η ανάγκη εξυπηρέτησης συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων δεν φεύγει ποτέ από τις προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης.
Η λύση για το τεράστιο κόστος μιας τέτοιας επιλογής; Απλή. Την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος θα την πληρώσουν οι σημερινοί ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι. Οι τελευταίοι εξάλλου πρέπει σύμφωνα με την έκθεση να τιμωρηθούν επιπλέον διότι το ασφαλιστικό μας σύστημα παραήταν αναδιανεμητικό έως σήμερα.
Η τιμωρία βέβαια δεν τους αφορά όλους, αλλά μόνο τους συνήθεις υπόπτους: χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου