«Η εικόνα όμως αυτή της ευημερίας ήταν επιφανειακή και
περιορισμένη μόνο στις προνομιούχες τάξεις: στους ηγεμονικούς κύκλους,
στους μεγάλους γαιοκτήμονες - φεουδάρχες, στους αξιωματούχους της
Εκκλησίας, στους μεγάλους επιχειρηματίες του υπερπόντιου εμπορίου....
Στα λιμάνια της δυτικής Ευρώπης έφταναν το χρυσάφι, το ασήμι και τα νέα
αγροτικά προϊόντα και στις πόλεις ανεγείρονταν επιβλητικά κτίρια... την
ίδια στιγμή οι επαίτες γέμιζαν τους δρόμους της Φλωρεντίας, της
ισπανικής Βαλέντσια, του Παρισιού. Από το ένα μέρος τα πολιτικά και
πνευματικά επιτεύγματα και από το άλλο τα κοινωνικά προβλήματα που
εμφανίστηκαν από την μεταβολή των όρων της οικονομίας, δημιούργησαν ¨δύο
δέκατους έκτους αιώνες¨ σύμφωνα με τον επιτυχημένο χαρακτηρισμό του
σύγχρονου ιστορικού Φερνάν Μπρωντέλ»
(Ιστορία Νεότερη και Σύγχρονη, Γ΄ Γυμνασίου)
(Ιστορία Νεότερη και Σύγχρονη, Γ΄ Γυμνασίου)