Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021

Μπάλα στη σκιά του κορονοϊού

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 11 μήνες από την τελευταία φορά που ποδοσφαιρικός αγώνας στην Ελλάδα διεξήχθη με θεατές στις κερκίδες. Το ίδιο συμβαίνει και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, που τον Μάρτιο του 2020 αναγκάστηκαν να κλείσουν τα γήπεδά τους λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Οταν επανεκκίνησε η δράση γύρω στις αρχές του καλοκαιριού, οι εξέδρες ήταν άδειες. Σε μερικές χώρες επιτράπηκε η μερική επιστροφή, όμως πλέον στη συντριπτική τους πλειονότητα οι αγώνες διεξάγονται χωρίς οπαδούς και χωρίς τον παλμό που αυτοί προσφέρουν.
Το ποδόσφαιρο στην εποχή του κορονοϊού έχει αλλάξει σημαντικά, παρουσιάζει νέα χαρακτηριστικά και βέβαια έχει θέσει πολλές προκλήσεις για τους ιθύνοντες του αθλήματος και τις διοικήσεις των συλλόγων που προσπαθούν να επιζήσουν.
Ας ξεκινήσουμε από το οικονομικό τοπίο. Στην πρόσφατη έκθεση της Deloitte για τους 20 πλουσιότερους συλλόγους της Ευρώπης, οι αριθμοί σοκάρουν: η συνολική μείωση των εσόδων τους για το 2019-20 ήταν της τάξης του 1,1 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2018-19.
Ο ιδιοκτήτης της Γιουβέντους και πρόεδρος της Ενωσης Ευρωπαϊκών Συλλόγων (ECA), Αντρέα Ανιέλι, δεν μάσησε τα λόγια του: «Πιστεύω ότι η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη. Το αποτέλεσμα του 2019-20 είχε μόλις τέσσερις μήνες κρίσης χωρίς θεατές στα γήπεδα και χωρίς εμπορικά έσοδα. Ομως το 2020-21, όπως όλα δείχνουν, οι εξέδρες θα παραμείνουν άδειες σε όλη τη διάρκεια της σεζόν». Το αφεντικό της «Γηραιάς Κυρίας» προφήτευσε ότι η συνολική ζημιά για τις δύο σεζόν θα φτάσει -και ίσως ξεπεράσει- τα 8,5 δισ. ευρώ. Και ότι περίπου 360 ποδοσφαιρικοί σύλλογοι θα χρειαστούν οικονομικές «ενέσεις» της τάξης των 6 δισ. ευρώ.
Πέραν του οικονομικού παράγοντα, υπάρχει και ο οργανωτικός που αντιμετωπίζει προκλήσεις. Στο πρώτο κύμα του κορονοϊού πέρσι την άνοιξη, τα περισσότερα πρωταθλήματα είχαν διακοπεί. Τώρα, με τις ευρωπαϊκές χώρες να δοκιμάζονται έντονα στις «δαγκάνες» του δεύτερου κύματος της πανδημίας, τα γήπεδα είναι ανοιχτά, οι αγώνες γίνονται και οι διοργανώτριες αρχές είναι αποφασισμένες να μη σταματήσουν, ό,τι κι αν συμβεί. Το καλαντάρι έχει γεμίσει από αναμετρήσεις πρωταθλημάτων ή κυπέλλων που αναβλήθηκαν επειδή η μία ή η άλλη ομάδα είχαν κρούσματα- και όμως στις λίγκες γίνεται προσπάθεια να «στριμωχτούν» τα ματς ώστε να γίνουν και συνεπώς να πέσουν κανονικά το χρήματα από τις τηλεοπτικές μεταδόσεις.
Η τηλεόραση είναι αυτή τη στιγμή ο «αναπνευστήρας» του αθλητισμού. Και θα είναι για μερικούς μήνες ακόμα το σχεδόν αποκλειστικό έσοδο, καθώς οι πόρτες των γηπέδων θα αργήσουν να ανοίξουν. Το πότε θα γίνει αυτό εξαρτάται από την πορεία των εμβολιασμών. Με το υγειονομικό προσωπικό, τους ηλικιωμένους, τα άτομα με υποκείμενο νόσημα και τους εργαζόμενους σε υπηρεσίες όπως αστυνομία, μέσα μαζικής μεταφοράς κ.λπ. στην κορυφή της πυραμίδας για τη χορήγηση του εμβολίου, είναι πολύ πιθανό ότι το ευρύ κοινό, που αποτελεί και την πλειοψηφία των επισκεπτών στα γήπεδα, δεν θα μπορεί να παρουσιάσει χαρτί εμβολιασμού πριν από το καλοκαίρι...
Στις οργανωτικές προκλήσεις περιλαμβάνεται και το Euro 2020, που αναβλήθηκε για το καλοκαίρι του 2021. Θα μπορέσει άραγε να διατηρήσει την αρχική του μορφή; Δηλαδή τη διεξαγωγή του του σε 11 χώρες και 12 διαφορετικά γήπεδα; Στη Νιόν επεξεργάζονται όλα τα πιθανά σενάρια. Ιδανικά, αν έχει προχωρήσει πολύ ο εμβολιασμός και υποχωρήσει παράλληλα η πανδημία σε όλη την Ευρώπη, θα μπορούν να φιλοξενήσουν κόσμο και τα 12 γήπεδα. Ομως τη συγκεκριμένη στιγμή είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μέσα στις επόμενες 133 μέρες (έως την έναρξη του Euro 2020 δηλαδή, στις 11 Ιουνίου) θα φτάσουμε σε τέτοιο σημείο ώστε να μπορούν να μετακινηθούν άνετα οι παίκτες, προσωπικό, δημοσιογράφοι, καθώς και οι οπαδοί των εθνικών ομάδων από χώρα σε χώρα για τα παιχνίδια - ακόμα και με μερική πληρότητα των γηπέδων. Και επίσης είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα είναι έως τότε θα είναι εναρμονισμένα τα πρωτόκολλα, ώστε να μην έχουν κάποια γήπεδα κόσμο και κάποια όχι...
Δεν αποκλείεται και η διεξαγωγή όλης της διοργάνωσης σε μία χώρα, όπως η Αγγλία (που φιλοξενεί έτσι κι αλλιώς τους ημιτελικούς και τον τελικό) ή η Ρωσία που έχει έτοιμη την υποδομή από το Μουντιάλ του 2018. Μέχρι τον Απρίλιο θα έχει η UEFA στη διάθεσή της την τελική στάση όλων των πόλεων της διοργάνωσης και των 11 κυβερνήσεων που εμπλέκονται. Για παράδειγμα, είναι ήδη γνωστό ότι το Μπιλμπάο δεν ενθουσιάζεται με την προοπτική αδειανού γηπέδου και ίσως αποχωρήσει...
Η πανδημία έφερε προβλήματα και προκλήσεις στο ποδόσφαιρο. Υπάρχουν όμως και δύο ιδιαίτερα ενδιαφέροντα θετικά στοιχεία. Πρώτον, μαζί με τους θεατές από τα γήπεδα λείπουν και οι χούλιγκαν, τα επεισόδια και οι ρατσιστικές κραυγές... Δεν εθελοτυφλούμε ότι έγινε από τη μία μέρα στην άλλη πολιτισμένος ο ποδοσφαιρικός χώρος - μια «βόλτα» άλλωστε στα social media σε φόρουμ οπαδών είναι αποκαλυπτική. Απλά οι ασχήμιες δεν εκδηλώνονται πια μέσα στα γήπεδα. Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, οι χούλιγκαν ενώθηκαν με τους «αρνητές της μάσκας» σε εκτεταμένες και επεισοδιακές διαδηλώσεις κατά του lockdown.
Το δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο προέκυψε από μια έρευνα στην Αυστρία. Που έδειξε ότι η απουσία των θεατών έχει οδηγήσει σε πιο ήρεμους αγώνες και πιο ήρεμους ποδοσφαιριστές, ενώ έχει αυξηθεί ο καθαρός χρόνος παιχνιδιού. Εχουν μειωθεί κατά 20% οι φιλονικίες παικτών μεταξύ τους και οι αντιπαραθέσεις τους με τον διαιτητή. Χωρίς τους οπαδούς να τους «κουρδίζουν», οι παίκτες χειρίζονται αποτελεσματικότερα το θυμικό τους και δεν παρασύρονται. Η κοκορομαχία του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς με τον Ρομέλου Λουκάκου στο Ιντερ - Μίλαν της περασμένης Τρίτης αποτελεί εξαίρεση. Κρίνοντας από τους πρωταγωνιστές θα κοντράρονταν οποιεσδήποτε κι αν ήταν οι συνθήκες...

Βασιλική Παπαντωνοπούλου
Πηγή: efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: