Συνταξιοδοτείται ο ξεχωριστός μαθηματικός του 3ου Γυμνασίου Γιαννιτσών Κόλκας Νικόλαος

Λένε ότι η διαδρομή ενός μαθηματικού στην εκπαίδευση είναι το πιο όμορφο μαθηματικό πρόβλημα.
Και ο Κόλκας ο Νίκος το έλυσε με την πιο αποδεκτή μέθοδο.

Οι εξισώσεις του μπορεί να τελείωναν με «Χ=» αλλά το δικό του «αποτύπωμα» στο 3ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών δεν έχει τέλος.
Μετά από 40 χρόνια προσφοράς στην ιδιωτική αλλά κυρίως στη δημόσια εκπαίδευση, ο μαθηματικός Κόλκας Νίκος αποχαιρετά τη σχολική κοινότητα του 3ου Γυμνασίου Γιαννιτσών και περνάει στη νέα φάση της ζωής του: τη συνταξιοδότηση.
Το 3ο Γυμνάσιο αποχαιρετά έναν άνθρωπο που δεν υπήρξε απλώς δάσκαλος, αλλά καθοδηγητής, πρότυπο και ακλόνητο στήριγμα για μαθητές και συναδέλφους.
Παλαιάς κοπής καθηγητής, αυστηρός αλλά δίκαιος, ευθύς, σταράτος, με πηγαίο χιούμορ, οξύνους, «μαθητο-πατέρας» στάθηκε δίπλα στον καθένα, φανερά αλλά και αθόρυβα, ιδιαίτερα σε όποιον πραγματικά είχε ανάγκη.
Υπηρέτησε το 3ο Γυμνάσιο επί 20 συναπτά έτη με αφοσίωση, αγάπη και ακεραιότητα. Δίδαξε το μάθημα των μαθηματικών με απίστευτη μεταδοτικότητα και συνέπεια, αλλά πάνω απ’ όλα μετέδωσε αξίες – σεβασμό, ήθος, συνεργασία, υπευθυνότητα και επιμονή για μάθηση και προκοπή στους μαθητές/τριες του.
Είχε πάντα έναν απλό τρόπο να τους δείχνει ότι πίσω από κάθε εξίσωση κρύβεται μια ευκαιρία για σκέψη και πίσω από κάθε δυσκολία μια νέα προοπτική, ενθαρρύνοντας τους να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους ώστε να σπουδάσουν ή να εργαστούν και ν’ αναπτύξουν ένα επάγγελμα που θα τους ευχαριστεί και θα τους κάνει περισσότερο ευτυχείς.
Τον ξεχώριζαν η απλότητα και η ζωντάνια. Άνθρωπος πρακτικός, διέθετε το χάρισμα της ευελιξίας, δίνοντας σαν Υποδιευθυντής ( και για λίγο διάστημα Διευθυντής) άμεσες λύσεις σε ότι πρόβλημα προ έκυπτε, παρακάμπτοντας τα πλοκάμια της ατέρμονης γραφειοκρατίας. Και όταν παρουσιάζονταν βλάβη στο σχολείο, έκανε την εμφάνιση του, κρατώντας τα πολύτιμα σύνεργα της εργαλειοθήκης, κατσαβίδια, πένσες, κάβουρες, τρυπάνια κι ότι άλλο χρειαζόταν. Και δεν υπήρχε περίπτωση να μην επιδιορθώσει την αβαρία.
Λακωνικός ,ποτέ δεν μακρηγορούσε στις τοποθετήσεις του στις συνεδριάσεις του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών. Μέσα από δύο-τρεις φράσεις ξεκαθάριζε με μαθηματική ακρίβεια τη θέση του, προτείνοντας με σαφήνεια την πιο ενδεδειγμένη λύση.
Στους μεγάλους κλαδικούς αγώνες βρίσκονταν πάντα μπροστά στις επάλξεις, παλεύοντας δυναμικά, χωρίς συμβιβασμούς και με πειθώ για τα δίκαια των καθηγητών και της δημόσιας εκπαίδευσης, χωρίς υπολογισμούς και διακρίσεις.
Kι όταν ερχόταν η ώρα της τριήμερης εκδρομής των τελειόφοιτων ήταν εκείνος που ελάμβανε πρώτος τη δύσκολη απόφαση να τους συνοδεύσει χωρίς να λογαριάζει ρίσκο, ευθύνη, ξενύχτι και ταλαιπωρία.
Σήμερα στο γραφείο των καθηγητών η συγκίνηση ήταν διάχυτη.
Οι συνάδελφοι στάθηκαν στο πλάι του για να τον ευχαριστήσουν για όλα αυτά τα χρόνια της διακονίας του καθώς ο κύκλος του στο 3ο Γυμνάσιο ολοκληρώθηκε γεμάτος εμπειρίες, προσφορά και αμέτρητους αριθμούς… κυριολεκτικά και μεταφορικά!
Οι ευχές πρωτίστως για υγεία, ξεκούραση και δημιουργικότητα στη νέα του πορεία ήταν πολλές και συνόδευσαν το δώρο -ένα ακριβό ρολόι - που του χάρισαν όλοι οι συνάδελφοι.
Για όλους εμάς, τους συναδέλφους του, ήταν πάντα κάτι περισσότερο από δάσκαλος: ένας άνθρωπος με αγάπη, ήθος, χιούμορ και κυρίως ανθρωπιά. Μια ανθρωπιά και ευαισθησία που έκρυβε επιμελώς και εντέχνως κάτω από τη φαινομενική του τραχύτητα.
Στη συντροφιά του Συλλόγου, η εμβληματική του παρουσία, η βροντερή φωνή του, οι ιστορίες, τα ανεπιτήδευτα χωρατά ,οι πρακτικές και σοφές συμβουλές του θα μας λείψουν αλλά θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη μας.
Καλή σύνταξη, αγαπημένε/η μας Νίκο Κόλκα!

Η σχολική κοινότητα του 3ου Γυμνασίου Γιαννιτσών.