Απαιτείται πολιτική δράση για τη μείωση των ανισοτήτων και την εξάλειψη της φτώχειας

Οι ηγέτες του κόσμου έχουν δεσμευτεί να τερματίσουν τη φτώχεια, παντού και για όλους τους ανθρώπους, έως το 2030. Η επίτευξη του στόχου αυτού σημαίνει τη δραματική μείωση των ανισοτήτων -στο εισόδημα, στις ευκαιρίες, στην έκθεση σε κίνδυνο, μεταξύ των φύλων, μεταξύ αλλά και στο εσωτερικό των χωρών- μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Η ανισότητα αποτελεί ένα γνωστό εμπόδιο για την εξάλειψη της φτώχειας, καθώς και για πολλές άλλες αναπτυξιακές προκλήσεις. Περιλαμβάνεται, με πολλές διαστάσεις, σε ολόκληρη την Ατζέντα για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του 2030 - το παγκοσμίως υιοθετημένο σχέδιο για τη βελτίωση της ευημερίας, με την ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος.

Ανοδος για τους ρύπους, κατηφόρα για τον πλανήτη

Οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων εκτιμάται ότι αυξήθηκαν περίπου κατά 2,7% το 2018 φτάνοντας τα υψηλότερα επίπεδα στην Ιστορία, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της ΜΚΟ Global Carbon Project.

Αυτή η εκτίμηση συμπίπτει με τα συμπεράσματα έκθεσης της ανεξάρτητης εταιρείας οικονομικών ερευνών Rhodium Group, σύμφωνα με τα οποία οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στις ΗΠΑ, μετά από τρία χρόνια πτώσης, αυξήθηκαν το 2018 κατά 3,4%. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση των τελευταίων οχτώ ετών και τη δεύτερη μεγαλύτερη κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Ωστόσο τα κακά νέα δεν σταματούν εδώ. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της βρετανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (Met Office), κατά τη διάρκεια του 2019 αναμένεται να παρατηρηθεί μία από τις μεγαλύτερες αυξήσεις στη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα στα 62 έτη που τηρούνται αρχεία μετρήσεων.

Τα «φτηνά» ρούχα καταστρέφουν το περιβάλλον

Oι ημέρες που οι άνθρωποι αγόραζαν ένα πουκάμισο, ένα κοστούμι ή ένα παλτό και το φορούσαν για μια ζωή έχουν περάσει προ πολλού. Τη θέση ακριβών ρούχων μιας ζωής έχουν καταλάβει εδώ και χρόνια τα ρούχα της «ταχείας μόδας» (fast fashion), πάνω στην οποία έχουν δομήσει όλες σχεδόν οι μεγάλες εταιρείες ένδυσης το οικονομικό τους μοντέλο.

Φιλοσοφία τους είναι η γρήγορη και όσο το δυνατόν οικονομική κατασκευή ρούχων και η πώληση στους καταναλωτές σε προσιτές τιμές. Η ποιότητα δεν είναι το μείζον όπως στο παρελθόν.

Εκείνο που ενδιαφέρει είναι η παροχή όλο και περισσότερων φτηνών και γρήγορων ρούχων στους καταναλωτές μέσω συντομότερων κύκλων μόδας.

Τέλος τα πλαστικά μιας χρήσης στην ΕΕ

H Eυρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε οριστικά ότι τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης αποσύρονται από την αγορά, γράφει η γερμανική Die Welt στο κύριο άρθρο της.

Εκστρατεία του WWF κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων

Την έντονη αντίθεσή του στην παραχώρηση θαλάσσιων και χερσαίων οικοπέδων σε πετρελαϊκές εταιρείες για την έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου (υδρογονανθράκων) στη χώρα μας εκφράζει το WWF, που τις χαρακτηρίζει τη «νέα μεγαλύτερη απειλή για τις ελληνικές θάλασσες». Για τον λόγο αυτό ξεκινά εκστρατεία ενάντια στις εξορύξεις και καλεί τους πολίτες να πάρουν θέση γύρω από ένα θέμα που αφορά το μέλλον μας.

Φορολογικοί παράδεισοι, περιβαλλοντική κόλαση

Έρευνα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης - Δισεκατομμύρια δολάρια που "επενδύονται" σε περιβαλλοντοκτόνες πρακτικές περνούν από τις off shore

Οι αντικοινωνικές συνέπειες των φορολογικών παραδείσων είναι πασίγνωστες και έχουν επισημανθεί τα τελευταία χρόνια από δεκάδες επιστημονικές και δημοσιογραφικές έρευνες με βασικότερο παράδειγμα τα Panama Papers. Μια νέα μελέτη έρχεται, ωστόσο, τώρα να ρίξει φως στις αρνητικές επιπτώσεις τους και σε ό,τι αφορά την καταστροφή του πλανήτη.

Διαχείριση φονικών περιβαλλοντικών κρίσεων

Εν μέσω εθνικού πένθους, βιώνουμε απύθμενης σκληρότητας εκμετάλλευση της τραγωδίας στο Μάτι από ΜΜΕ ή κόμματα της αντιπολίτευσης που καμώνονται πως γεννήθηκαν χθες, άσπιλα και αμόλυντα.

Με καταγγελτικό παροξυσμό αντιδρούν και πολλοί συμπολίτες.

Εμπαθείς ύβρεις κατακλύζουν τον δημόσιο χώρο την ώρα που επείγει η σωστική δράση, η συλλογική ανάταξη.

Τι σηματοδοτούν όλα αυτά; Πού πάμε ως κοινωνία; Εκτονώνουν απλώς την οδύνη ή μήπως κυοφορούν επικίνδυνους φανατισμούς;

Ρεκόρ παγκοσμίως δολοφονιών υπερασπιστών του περιβάλλοντος και των αυτοχθόνων πληθυσμών

Τι κοινό μπορεί να έχει ένα σαμπουάν, ένα κραγιόν, ένα παιδικό γάλα, μια ζύμη για πίτσα, ένα παγωτό, η μαργαρίνη, πολλά απορρυπαντικά, πολλές σοκολάτες και μπισκότα, βιοκαύσιμα, σαπούνια και αρτοσκευάσματα, όπως και εκατοντάδες άλλα προϊόντα που αγοράζετε από το σούπερ μάρκετ, τον φούρνο ή ένα ζαχαροπλαστείο στη γειτονιά σας;

Είτε το ξέρετε, είτε όχι, τα περισσότερα από αυτά περιέχουν φοινικέλαιο και παράγωγά του. Συχνά δεν το γράφουν καν, και πρέπει να το φανταστείτε κάτω από ονομασίες όπως φυτικό Έλαιο, φυτικά λιπαρά, φοινικοπυρηνέλαιο, παλμιτικό οξύ, παλμολείνη, γλυκερύλιο, στεατικό Οξύ, Elaeis Guineensis Palm, κ.α.

Τα δάση εξαφανίζονται και ξέρουμε το γιατί

Το 2017 αναδεικνύεται ως το δεύτερο χειρότερο έτος σε ό,τι αφορά την απώλεια τροπικών δασών. Η κάλυψη των τροπικών δέντρων μειώθηκε σε μια περιοχή με το μέγεθος του Μπανγκλαντές -συνολικά 39 εκατομμύρια στρέμματα - γεγονός που επιφέρει ένα καταστροφικό πλήγμα για τη βιοποικιλότητα και το παγκόσμιο κλίμα.

Παρά τις προσπάθειες για τη διατήρησή τους, το 2017 ήταν μόνο ελαφρώς λιγότερο καταστροφικό για τα τροπικά δάση σε σχέση με το 2016 σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Πόρων.

Μέρος της απώλειας οφείλεται στην ανεπιθύμητη αλλαγή του κλίματος.

Τα δέντρα, ιδιαίτερα εκείνα στις τροπικές περιοχές, ελκύουν το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα καθώς αναπτύσσονται και το αποθηκεύουν στο ξύλο και το χώμα τους.

Τριακόσια εκατ. πλαστικά ποτήρια τον χρόνο καταναλώνουν οι Έλληνες μόνον για τον καφέ τους

Στην υγειά του περιβάλλοντος και με έκπτωση καλούν τους Έλληνες να πίνουν το καφεδάκι τους οι εθελοντές της Greenpeace, προτείνοντάς τους να συμμετέχουν στο project ΣτοΠοτήριΜου.

Όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Ντενύς Τσουτσάγιεβ, υπεύθυνος εθελοντών στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace και συντονιστής του συγκεκριμένου project η ομάδα εθελοντών σκέφτηκε ότι οι καταναλωτές καθημερινά πίνουν το καφεδάκι τους είτε τον χυμό τους, κρύο τσάι κι άρα θα μπορούσαν ταυτόχρονα να προστατεύσουν το περιβάλλον, αλλά να κερδίσουν και μια μικρή έκπτωση κάθε φορά που θα κουβαλάνε το δικό τους ποτήρι πολλαπλών χρήσεων.

Ένα λάστιχο αυτοκινήτου που παράγει οξυγόνο!

Αν πιστέψουμε τη γνωστότατη εταιρία Goodyear ένα πειραματικό ελαστικό της, που επιδεικνύεται αυτές τις μέρες στην Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης (Salon de l’Auto de Genève) με την ονομασία Oxygene λειτουργεί περίπου όπως τα... φυτά, καθαρίζοντας τον αέρα και προσφέροντας οξυγόνο στο περιβάλλον. Πώς; Με τη βοήθεια ζωντανών (!) βρύων που είναι τοποθετημένα στα πλαϊνά του...

Το Oxygene, λοιπόν, έχει μια μοναδική δομή που δημιουργείται από ζωντανά βρύα τα οποία αναπτύσσονται μέσα στο πλευρικό τοίχωμα του ελαστικού. Αυτή η δομή και ο ειδικός σχεδιασμός πέλματος του ελαστικού απορροφούν και ανακυκλώνουν την υγρασία και το νερό από την επιφάνεια του δρόμου, επιτρέποντας τη δημιουργία φωτοσύνθεσης και ως εκ τούτου την απελευθέρωση οξυγόνου στον αέρα.

Το μυστικό μιας υπέροχης πόλης

Η πρωτεύουσα της Δανίας κατατάσσεται στην κορυφή της λίστας των πιο ευτυχισμένων πόλεων του κόσμου, ενώ σύμφωνα με νέα στοιχεία εκεί ζουν και οι πιο υγιείς άνθρωποι. Κι ενώ σε όλο τον κόσμο τα ποσοστά παχυσαρκίας και κατάθλιψης ανεβαίνουν με γρήγορους ρυθμούς, στην Κοπεγχάγη φαίνεται να έχουν βρει τη μυστική συνταγή για να τα αντιμετωπίσουν.

Πως όμως το έχουν καταφέρει αυτό, αφού ούτε ήλιο έχουν, ούτε το γνωστό μεσογειακό ταπεραμέντο; Ίσως είναι η «κληρονομιά» των Βίκινγκ. Στο λιμάνι της Κοπεγχάγης υπάρχει μια υπαίθρια πισίνα με παγωμένα νερά και παρόλο που βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα οι Δανοί εξακολουθούν να τη χρησιμοποιούν καθημερινά, τόσο για διασκέδαση όσο και σωματική άσκηση. Αλλά πέραν αυτού, οι ατέλειωτες λωρίδες ποδηλάτων στη δανική πρωτεύουσα αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη απόδειξη για την επιτυχία μιας πόλης που φιλοδοξεί να κατακτήσει τις πρώτες θέσεις με τους υγιέστερους κατοίκους στον κόσμο.

Μπορεί η Γη να θρέψει 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους;

Ο παγκόσμιος πληθυσμός αγγίζει σήμερα τα 7,6 δισεκατομμύρια. Σύμφωνα με δημογραφικές μελέτες μέχρι το 2050 θα φτάσει τα 10 δισεκατομμύρια. Πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες του παγκόσμιου πληθυσμού; Και επιπλέον, πώς θα τραφεί ο πληθυσμός χωρίς η κάλυψη των αναγκών να σημάνει τη μη αναστρέψιμη καταστροφή του πλανήτη; Η ΜΚΟ Population Matters προειδοποιούσε πριν μερικούς μήνες: Ένας παγκόσμιος πληθυσμός 7,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων έχει επιπτώσεις σε πολλαπλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των αυξημένων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τον ανεπαρκή εφοδιασμό τροφίμων και της αύξησης της συνολικής κατανάλωσης. Έχει η ανθρωπότητα μόλις 30 χρόνια για να βρει λύση; 

Ωκεανοί γεμάτοι πλαστικό, φτωχοί χωρίς ελπίδα, κράτη χωρίς δεσμεύσεις

Τον περασμένο Δεκέμβριο το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) έλαβε στο Ναϊρόμπι μια απόφαση για τα απορρίμματα και τα μικροπλαστικά στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Οι επιστήμονες χαιρέτισαν αυτή την κίνηση, αλλά εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για το ότι προέκυψε μία κατ’ αρχήν συμφωνία, χωρίς συγκεκριμένους στόχους ή χρονοδιαγράμματα.

Ωστόσο, πρόκειται για ένα πρώτο βήμα, καθώς η αναδυόμενη κρίση των «πλαστικών ωκεανών» έχει καταστεί σαφέστατη.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών αποβλήτων καταλήγουν κάθε χρόνο στους ωκεανούς και η συλλογή τους θεωρείται πολύ δύσκολη.

Ας μιλήσουμε για πλαστικές σακούλες...

Μια εβδομάδα συμπληρώνεται από την ημέρα που άρχισε να χρεώνεται στους καταναλωτές η πλαστική σακούλα και το μέτρο φαίνεται να εφαρμόζεται. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Αλλά ο στόχος πρέπει να είναι η οικολογική συνείδηση να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας των πολιτών. 

Η επίτευξη του στόχου δεν είναι εύκολη στη χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση πλαστικής σακούλας. Την ίδια χώρα που έχασε πολλές δεκαετίες με ένα σπάταλο σχεδιασμό και στην οποία δεν υπήρξε ποτέ ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική.  

Η θάλασσα χάνει την «ανάσα» της

Όλο και πιο δύσκολα «αναπνέουν» οι ωκεανοί της Γης, καθώς λιγοστεύει το οξυγόνο τους. Μέσα στα τελευταία 50 χρόνια έχει αυξηθεί πάνω από τέσσερις φορές η ποσότητα του νερού των ανοικτών θαλασσών που έχουν μηδενικό οξυγόνο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Παράλληλα, στα παράκτια ύδατα και στις κλειστές θάλασσες οι περιοχές με χαμηλό έως μηδενικό οξυγόνο έχουν τουλάχιστον δεκαπλασιασθεί από το 1950 έως σήμερα.

Οι ερευνητές της ομάδας GO2NE (Global Ocean Oxygen Network) της Διακυβερνητικής Ωκεανογραφικής Επιτροπής του ΟΗΕ, με επικεφαλής τη Ντενίζ Μπράιτμπουργκ του Ερευνητικού Περιβαλλοντικού Κέντρου Σμιθσόνιαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», προβλέπουν ότι το οξυγόνο θα συνεχίσει να μειώνεται ακόμη και έξω από τις ζώνες ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη.

«Ξεσκαρτάρετε το ντουλάπι σας, αλλά δεν θα σωθεί ο πλανήτης με αυτό»

Η αλλαγή αυτού του τρόπου ζωής πρέπει να είναι ο βασικός στόχος. Δεν πρόκειται για κάτι ανέφικτο· η σύγχρονη ιστορία είναι μια ιστορία πλούσια σε διαδοχικές αλλαγές τρόπων ζωής. Όμως αυτές σπανίως υπήρξαν αποτέλεσμα ατομικών επιλογών. Κράτη και κοινωνικά κινήματα έπαιξαν κρίσιμους ρόλους επιστρατεύοντας την ισχύ και την ηθική αυθεντία της συλλογικής γνώμης.

Άραγε αυτή θα είναι η χρονιά που θα καταπιαστούμε με όλα τα πράγματά μας; Εάν ναι, είναι κάτι που το περιμέναμε καιρό. Σχολιαστές και ειδικοί των προβλέψεων λένε πως έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή, όπου οι άνθρωποι προτιμούν να μοιράζονται παρά να κατέχουν και βάζουν τη συλλογή εμπειριών πάνω από την απόκτηση αγαθών.

Δεν υπάρχουν φυσικές καταστροφές. Ποτέ δεν υπήρξαν

Εδώ και μισό αιώνα επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η χρήση του όρου «φυσική καταστροφή» έχει στόχο να αποκρύψει τις ευθύνες του ανθρώπου και το γεγονός ότι κάθε καταστροφή αποτελεί ένα πολιτικό γεγονός. Κανένας όμως δεν φαίνεται να τους ακούει.

"Εάν δεν με σκοτώσει η καταιγίδα, θα το κάνει η κυβέρνηση"

R.E.M. - Houston

Tι θα συνέβαινε εάν η μεγαλύτερη καταιγίδα όλων των εποχών έπληττε μια ερημική, ακατοίκητη περιοχή του πλανήτη; Απολύτως τίποτα. Εάν όμως η ίδια καταιγίδα χτυπούσε το κέντρο του Μανχάταν αρκετοί θα μιλούσαν για «φυσική καταστροφή», ενώ εάν έπληττε μια φτωχογειτονιά στο Πουέρτο Ρίκο ή στις φαβέλες της Βραζιλίας, το ίδιο ακριβώς φυσικό φαινόμενο θα ονομαζόταν «θεομηνία».

Στον «πάτο» η Ελλάδα στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής

Την 39η θέση ανάμεσα σε 56 χώρες που αξιολογήθηκαν σημειώνοντας δραματική υστέρηση σε σχέση με πέρσι -καθώς έκτοτε 14 χώρες σημείωσαν καλύτερες επιδόσεις- και την 23η στις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέλαβε η Ελλάδα βάσει των ανεπαρκών επιδόσεων της στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από την ετήσια διεθνή αξιολόγηση Climate Change Performance Index 2018 (CCPI) που πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία με το δίκτυο οργανώσεων Climate Action Network, στο οποίο συμμετέχουν το WWF Ελλάς και η Greenpeace.

Τα κάστανα ως τροφή επιβίωσης

Ερχόταν τα πρωινά στο καφενείο του χωριού και περνάγαμε μια-δυο ώρες μαζί, ανταλλάσσοντας εύθυμες, όσο μπορούσαμε, κουβεντούλες και κουτσοπίνοντας. Τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου ή τις πρώτες του Σεπτέμβρη, εκεί που ψιλοανοητολογούσαμε, σηκωνόταν ξαφνικά και έφευγε, γιατί -έλεγε- είχε μια δουλίτσα στο σπίτι που έπρεπε να τη φέρει εις πέρας. Την πρώτη μέρα δεν είπαμε τίποτα· συνέχισε όμως το βιολί του και δεύτερη και τρίτη. «Αμάν, πια», αγανακτήσαμε, «τι διάολο δουλειά είναι αυτή που σε θέλει κάθε μέρα να φεύγεις; Χτίζεις κανέναν ορνιθώνα και μας το κρύβεις;». Απέφευγε να μας απαντήσει και απλώς χαμογελούσε.