Κάνε την κηδεία σου όσο είσαι ζωντανός

Όταν έκανα την έρευνά μου για το βιβλίο μου “Ο μοναχός που πούλησε τη Ferrari του”, βρήκα την ιστορία ενός Ινδού μαχαραγιά που είχε υιοθετήσει μια αλλόκοτη πρωινή λειτουργία: κάθε μέρα, αμέσως μόλις ξυπνούσε, επαναλάμβανε την τελετή της κηδείας του με κάθε λεπτομέρεια, ακόμα και με την αρμόζουσα μουσική και τα απαραίτητα λουλούδια.

Και σε όλη τη διάρκεια της τελετής, εκείνος τραγουδούσε: «Έζησα μια πλήρη ζωή, έζησα μια πλήρη ζωή, έζησα μια πλήρη ζωή».

Τεστ προβλέπει αν θα είστε ζωντανοί σε δέκα χρόνια

Θα τολμούσατε να κάνετε μια αιματολογική εξέταση για να μάθετε αν θα είστε ζωντανοί μετά από δέκα χρόνια; Ερευνητές από το Ινστιτούτο Βιολογίας της Γήρανσης Max Planck ανακάλυψαν 14 βιοδείκτες στο αίμα που φαίνεται να επηρεάζουν τον κίνδυνο θανάτου.

Μερικά δένδρα αλλάζουν φύλο, ενώ πεθαίνουν πιο εύκολα όταν είναι θηλυκά

Ορισμένα δένδρα μπορούν να αλλάξουν φύλο και μάλιστα πάνω από μια φορά στη διάρκεια της ζωής τους. Τα πιο υγιή από αυτά συνήθως είναι αρσενικά, ενώ όταν πεθαίνουν, είναι πιθανότερο ότι βρίσκονται στη θηλυκή φάση τους. Αυτό αποκαλύπτει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα σε σφενδάμια.

Κρατούμενος ονόματι Ιησούς

Μεγάλη Παρασκευή σήμερα. Και όλοι οι χριστιανοί του κόσμου θα πάνε σε μια κηδεία που διαφέρει από τις άλλες. Τους ανθρώπους που χάνουμε εμείς οι κοινοί θνητοί δεν πρόκειται να τους ξαναδούμε. (Ίσως καμιά φορά φευγαλέα στα όνειρά μας). Το φέρετρο έχει μέσα ένα σώμα που έχει βάρος.

Λένε κατά τι ελαφρύτερο από το ζωντανό σώμα που περπατούσε. Εικάζεται πως είναι το βάρος της ψυχής που πέταξε. Το αγαπημένο πρόσωπο που μας άφησε δεν έχει καμιά σχέση με το νεκρό του ομοίωμα. Γίνεται ξένο και διαφορετικό, όσο και αν έχει κρατήσει τα ίδια χαρακτηριστικά. Και ζούμε τον πόνο του απόλυτου και οριστικού χωρισμού. Στη σημερινή κηδεία του Χριστού δεν υπάρχει κανένα σώμα.

Βερεστσαγκιν, το μάταιο των μισαλλόδοξων

Ο ομολογουμένως τρομακτικά ρεαλιστικός πίνακας του Βερεστσάγκιν αποτυπώνει ανάγλυφα –συμφωνούν και οι κόρακες άλλωστε- τη μέγιστη αξία που έχουν για την ανθρωπότητα, έννοιες όπως έθνος, ιμπεριαλισμός, οικονομικός στραγγαλισμός, ολοκληρωτικός πόλεμος, θάνατος, σήψη, λήθη.

Πράγματι, με λίγη καλή θέληση και αρκετή ζοφερή φαντασία, μπορούμε να μετασχηματίσουμε νοητικά τον συγκεκριμένο σωρό από λείψανα, για να του δώσουμε μία πιο αισθαντική μορφή που θα προσιδιάζει στις «ανθρώπινες» καρικατούρες που βάναυσα δυναστεύουν τα πεπραγμένα της σημερινής μας καθημερινότητας.

Η γρίπη δεν «αστειεύεται»

Τριπλασιάστηκαν τα θύματα της εποχικής γρίπης σε μία εβδομάδα, φτάνοντας τα 18. Από τους 18 συμπολίτες μας, οι 14 είχαν νοσηλευτεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Οι 14 άνδρες και οι 4 γυναίκες διαγνώστηκαν με γρίπη τύπου Α, ήταν όλων των ηλικιών (25-90 ετών) και στο σύνολό τους ανήκαν σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Τα παραπάνω καταδεικνύει η τελευταία εβδομαδιαία έκθεση επιδημιολογικής επιτήρησης της γρίπης του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).

Ο Μέγας Αλέξανδρος ετάφη ζωντανός, υποστηρίζει Νεοζηλανδή ερευνήτρια

Οι συνθήκες θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου εξακολουθούν να κεντρίζουν τη φαντασία πολλών επιστημόνων, με πολλούς από αυτούς να διατείνονται πως έχουν λύσει το αίνιγμά του. Η δε Νεοζηλανδή ερευνήτρια Κάθριν Χολ της Iατρικής Σχολής Dunedin στη χώρα της Ωκεανίας διατύπωσε άλλη μία θεωρία για τη μυστηριώδη πάθηση που οδήγησε στον θάνατο τον στρατηλάτη, με ακόμη πιο μακάβρια υπόθεση: ο θρυλικός στρατηλάτης ετάφη ενώ ήταν ακόμη ζωντανός.

Νέα στοιχεία για το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Μπορεί να συνέβη πριν από 2.300 χρόνια, όμως το αίτιο του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου τελικά λύθηκε, σύμφωνα με ειδικούς από το Πανεπιστήμιο Otago της Νέας Ζηλανδίας.

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ., το σώμα του δεν άρχισε να δείχνει σημάδια αποσύνθεσης για έξι ολόκληρες ημέρες, σύμφωνα με ιστορικές καταγραφές. Για τους αρχαίους Έλληνες, αυτό επιβεβαίωσε κάτι που όλοι σκέφτονταν για τον νεαρό βασιλιά της Μακεδονίας, αλλά και κάτι που φέρεται να πίστευε και ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος για τον εαυτό του, δηλαδή ότι «δεν ήταν συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά θεός».

Με τις κατακτήσεις του είχε δημιουργήσει μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από τα Βαλκάνια μέχρι το σύγχρονο Πακιστάν. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν έτοιμος για μια ακόμα πολεμική εισβολή, όταν αρρώστησε ξαφνικά και πέθανε σε ηλικία 32 χρόνων μετά από 12 μέρες εξοντωτικών πόνων.

Οι Ιάπωνες ανακαλύπτουν τη σιέστα

Οι Γιαπωνέζοι δεν κοιμούνται πολύ τα βράδια και αυτό κοστίζει στην οικονομία και στα αφεντικά τους. Τόσο που να εξωθεί αυξανόμενα όλο και περισσότερες επιχειρήσεις της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου στη δημιουργία… ήσυχων δωματίων στους εργασιακούς χώρους, στα οποία οι εργαζόμενοι μπορούν να ρίξουν έναν γρήγορο υπνάκο πριν επανέλθουν στην εργασία τους φρέσκοι και πιο παραγωγικοί.

Αντιλαμβανόμαστε τα πάντα και μετά τον θάνατο

Νέα επιστημονική έρευνα υποστηρίζει ότι αντιλαμβανόμαστε τα πάντα και μετά τον θάνατό μας.

Σύμφωνα με την μελέτη της Σχολής Ιατρικής του πανεπιστημίου Stony Brook στη Νέα Υόρκη, ο εγκέφαλος του ανθρώπου εξακολουθεί να λειτουργεί για κάποια ώρα, αφότου η καρδιά του έχει σταματήσει να χτυπάει.

Ό,τι ξέραμε για τον θάνατο μέχρι σήμερα ΔΕΝ ισχύει

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ό,τι το μόνο σίγουρο είναι ο θάνατος σε τούτη τη ζωή. Αλλά μήπως ούτε αυτό τελικά είναι αλήθεια; Ο θάνατος, όσο μακάβριο και αν είναι σαν θέμα, απασχολεί όλους μας ή τουλάχιστον θα μας απασχολήσει σε κάποια φάση της ζωής μας. Πόσα όμως γνωρίζουμε γι αυτόν; Και πόσα από αυτά που γνωρίζουμε είναι όντως αλήθεια;

Κι όμως το ίδιο μας το σώμα μπορεί να μας προδώσει ή καλύτερα να μας ντροπιάσει ακόμα και μετά θάνατον, σύμφωνα με την Huffington Post. Εκτός από την αηδιαστική (σχεδόν) αλήθεια ότι τα μαλλιά και τα νύχια επιμένουν να μεγαλώνουν και μετά τον θάνατο κάποιου, ένα νεκρό σώμα επιφυλάσσει και άλλες ντροπιαστικές συνήθειες.

Το αλκοόλ βλάπτει από την πρώτη σταγόνα

Μια μελέτη που χρησιμοποιεί δεδομένα από 28 εκατομμύρια ανθρώπους, δείχνει ότι το αλκοόλ βλάπτει από την πρώτη σταγόνα. Και είναι υπεύθυνο για περισσότερους θανάτους παγκοσμίως από ό,τι αναμενόταν. Αυτό αποδεικνύεται από μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Lancet (GBD Alcohol Colaborators, 2018).

Μπορούν να σταματήσουν οι πνιγμοί στην Ελλάδα;

Για άλλο ένα καλοκαίρι διαβάζουμε σχεδόν καθημερινά για θανάτους και πνιγμούς λουομένων στη θάλασσα.

Μόνο μέχρι τα τέλη Ιουλίου του 2018, 125 άνθρωποι, οι περισσότεροι από τους οποίους ηλικιωμένοι, έχασαν τη ζωή τους. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα χάνουν τη ζωή τους στη θάλασσα, κατά μέσο όρο 300 άτομα (Έλληνες και τουρίστες) φέρνοντας τη χώρα μας σε μία από τις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη και παγκοσμίως αναλογικά με τον πληθυσμό της.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά του Λιμενικού Σώματος για το έτος 2017, σημειώθηκαν 108 θάνατοι στη θάλασσα και 251 πνιγμοί.

Τι είναι αυτό που κάνει τους Ιάπωνες να πεθαίνουν από τη δουλειά;

Στην Ιαπωνία, η εργασιακή υπερκόπωση μπορεί να περιγραφή με μία μόνο λέξη: Karoshi ή «θάνατος από υπερβολική εργασία» αναφέρεται σε θανάτους από καρδιακές προσβολές, αυτοκτονίες και άλλα προβλήματα υγείας που προκύπτουν από το άγχος και την κόπωση των πολλών ωρών εργασίας. Αν ακούγεται τρελό, δεν είναι. Αρκετοί Ιάπωνες εργαζόμενοι περνούν ακόμα και 60 ώρες την εβδομάδα στο γραφείο, με αποτέλεσμα να κοιμούνται ελάχιστες ώρες και να βρίσκονται συνεχώς σε κατάσταση στρες. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να είναι επιβαρυντικοί για την υγεία κάποιου, πολλές φορές και θανάσιμοι.

Πωλούνται οι Νεκροί;

Όταν τελειώσεις την ανάγνωση αυτού του κειμένου, θα έχεις ένα διαπεραστικό αίσθημα ενοχής γιατί θα έχεις καταλάβει την βαθιά αλλοίωση της ζωής σου.

Μεγαλοστομίες θα πεις…

Καλά, θα περιμένω να φτάσεις στην τελευταία λέξη.

Όταν αποδέχτηκες τις καπιταλιστικές συνθήκες ζωής, φαντάστηκες ποτέ ότι θα υπήρχαν εταιρείες θα εμπορευόταν τον θάνατο και θα εξασφάλιζαν ικανοποιητική κερδοφορία;

Όχι, θα απαντήσεις.

Και είναι σίγουρο, καθώς είσαι ανίκανος να δεις πέρα από το προφανές, πως ούτε στα χειρότερα παραληρήματά σου υπέρ του καπιταλισμού δεν θα μπορούσες να πιστέψεις ότι ο θάνατος ενός συνανθρώπου σου θα ήταν το τίμημα της οικονομικής επιτυχίας σου.

Παρόλα αυτά, παρακαλώ, προετοίμασε το μυαλό σου γιατί θα σε βάλω να καταδυθείς στο βόθρο της ελεύθερης αγοράς και της επιχειρηματικής αποδοτικότητας, δηλαδή, σε αυτά τα αρπακτικά και σαρκοβόρα ζώα που θρέφονται με λίβρες ανθρώπινης σάρκας.

Το τέλος της ελληνικής δημοσιογραφίας

“Ο άξιος δημοσιογράφος δεν είναι ιδιαιτέρως συμπαθής στους ισχυρούς. Τον υπολογίζουν, τον φοβούνται κιόλας, αλλά κανένας σχεδόν δεν τον εμπιστεύεται ως φίλο και οικείο”.

Γιάννης Μαρίνος, διευθυντής του Οικονομικού Ταχυδρόμου.

Σε μια εκδοτική επιχείρηση οι δημοσιογράφοι -για ακρίβεια: οι «μισθωτοί»- υπέγραψαν σύμβαση με την οποία αναλαμβάνουν την υποχρέωση… να μην εκθέτουν με τη συμπεριφορά τους «τα συμφέροντα, τη φήμη και το κύρος της εταιρίας», όπως τα ορίζει η ίδια. Δεν είχαν επιλογές.

Όταν πεθαίνουμε, ξέρουμε ότι είμαστε νεκροί αποκαλύπτει νέα επιστημονική μελέτη

Ο θάνατος φοβίζει τους περισσότερους, ωστόσο μια νέα επιστημονική έρευνα τον κάνει ακόμα πιο τρομακτικό.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, Dr. Sam Parnia από το  NYU Langone School of Medicine της Νέας Υόρκης, οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι είναι νεκροί για μερικά δευτερόλεπτα επειδή η συνείδησή τους συνεχίζει να λειτουργεί αφού το σώμα έχει σταματήσει να δείχνει σημάδια ζωής.

Αυτό σημαίνει ότι, θεωρητικά, κάποιος μπορεί να ακούσει ακόμη και το θάνατό του να ανακοινώνεται από τους γιατρούς.

Δουλίτσα να υπάρχει

Απόψε παραιτήθηκε κι άλλος από τη δουλειά / πώς έχουν αλλάξει έτσι τα κηδειόχαρτα

Θυμάμαι τις κολώνες στα χωριά που ‘ναι είναι γεμάτες από φρέσκιες αναγγελίες θανάτου. Τι ζαβή ειρωνεία να μυρίζει φρεσκάδα ο θανατάς. Κάθετα επιτύμβια πόστερ σ’ άτσαλη σειρά, σ’ ένα δωμάτιο τριακόσιων ανθρώπων, να σουσουδίζουν τι θα βάλουν, ποιους πρέπει να πάρουν τηλέφωνο, τι πέρασε, τι δεν πρόλαβει να περάσει, πόσο υπέφερε. Μη κοιτάς που διαδίδουν ότι στην πόλη υψώθηκαν τείχη και τα πράγματα είναι απρόσωπα.

Τα παιδιά μιας άλλης εποχής (Που δεν θέλουμε να επανέλθει)

Το 1949 η Judith ήταν μόλις 6 χρονών. Μια μέρα αρρώστησε πολύ.

Τόσο πολύ που θυμάται τους γονείς της να την ντύνουν γρήγορα και να την βάζουν στο αυτοκίνητο τρέχοντας για το νοσοκομείο. Μόλις έφτασε στο Englewood Hospital στο Bridgeport οι γιατροί την τοποθέτησαν αμέσως μέσα στον «σιδερένιο πνεύμονα». Μια μηχανή που την κρατούσε στη ζωή παρέχοντάς της οξυγόνο αφού το σώμα της ξαφνικά παρέλυσε από το λαιμό και κάτω. Χρόνια αργότερα η μητέρα της θα της έλεγε πως εκείνο το βράδυ, οι γιατροί τούς είχαν προειδοποιήσει πως δεν θα άντεχε ως το πρωί. Ο φόβος των γιατρών δεν ήταν υπερβολικός. Τη χρονιά που αρρώστησε η Judith, 42.000 παιδιά στην Αμερική κόλλησαν πολιομυελίτιδα και πάνω από 3000 πέθαναν.

Η Judith επέζησε. Επέζησε με μια σιδερένια πλατίνα στα πόδια και μόνιμη σκολίωση που δεν της επέτρεψε ποτέ να χαρεί παιχνίδι και τρέξιμο.

«…και θα πεθάνουμε μαζί», λίγο πριν, λίγο μετά

Δεν μας αντέχουμε. Είναι φανερό, χωρίς να αναλωθείς σε μακροχρόνιες και διεξοδικές έρευνες. Μια περιήγηση στο facebook π.χ φτάνει. Δεν μας αντέχουμε, εμείς οι θεωρητικοί της σύμπνοιας, της «επί γης ειρήνη», της κατάργησης των ιεραρχήσεων, διακρίσεων, συνόρων, φύλων και φυλών, δεν μας μπορούμε . Δεν μπορούμε καν τους οικείους μας,  αυτούς που κουτσά – στραβά, έχουμε συνυπάρξει δεκαετίες.