Κομματικές απάτες με κρατικές χρηματοδοτήσεις

Δυο περίπου χρόνια, επιστολές που έμειναν αναπάντητες, δυο επίσημα αιτήματα κατάθεσης εγγράφων και τελικά μια προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, απαιτήθηκαν ώστε η αρμόδια επιτροπή Ελέγχου της Βουλής να δώσει τα στοιχεία για τα οικονομικά των κομμάτων που ζήτησε το Vouliwatch. Στοιχεία που τελικά είναι αποκαλυπτικά τόσο των μη σύννομων τρόπων χρήσης της κρατικής χρηματοδότησης από πολιτικά κόμματα, όσο και της αδιαφάνειας και ατιμωρησίας που προκύπτουν από τις διαδικασίες που ακολουθούνται στην ελληνική Βουλή.

Με 165 ψήφους «πέρασε» το αναπτυξιακό νομοσχέδιο

Η αντιπολίτευση στάθηκε επικριτικά απέναντι στο νομοσχέδιο που εμπεριείχε πληθώρα άρθρων και τροπολογιών. Απών από τη συζήτηση ο πρωθυπουργός.

Με 165 ψήφους υπέρ (από τη Νέα Δημοκρατία και την Ελληνική Λύση) και 122 κατά, ψηφίστηκε επί της αρχής από την Ολομέλεια της Βουλής, το νομοσχέδιο για την ανάπτυξη με τίτλο «Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις».

Καταψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, το Κίνημα Αλλαγής, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25. Προηγήθηκε σφοδρή αντιπαράθεση, κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου των 1.000 και πλέον σελίδων, ενώ ακολούθησε ονομαστική ψηφοφορία.

Απών από τη συζήτηση ήταν ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης στάθηκαν επικριτικά απέναντι στο νομοσχέδιο.

Για τους πολιτικά άστεγους

Νεαρός, γύρω στα τριάντα πέντε, δηλώνει ότι νιώθει –και είναι– πολιτικά άστεγος. Αντιδεξιός από κούνια, ομολογεί ότι απογοητεύθηκε από την κυβέρνηση της Αριστεράς και ούτε μπορεί να επιστρέψει στο πάλαι αγλαόν σοσιαλιστικό κίνημα διότι, λέει, η αρχηγός του δεν μιλάει αλλά κραυγάζει, ουρλιάζει μάλλον.

Εχει ενδιαφέρον πώς τα βλέπουν τα πολιτικά πράγματα οι νέοι. Εδώ που τα λέμε πραγματικό ενδιαφέρον έχει ότι ακόμη ασχολούνται με τα πολιτικά αυτά –πώς να τα αποκαλέσεις– πράγματα. Είναι αλήθεια ότι η χώρα, καθυστερημένη αστικά, έτρεφε ελπίδες από την Αριστερά. Δεν είχε καταλάβει (η χώρα) ότι η υπόθεση Αριστερά στον δυτικό κόσμο έχει τελειώσει εδώ και μερικές δεκαετίες.

Πυρά από κόμματα και φορείς για τις ρυθμίσεις στα εργασιακά

Συντονισμένες αντιδράσεις συναντά το αναπτυξιακό νομοσχέδιο που δρομολογεί η κυβέρνηση -και κυρίως οι ρυθμίσεις που αφορούν στα εργασιακά ζητήματα- τόσο από κοινοβουλευτικά κόμματα, όσο και από κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς. 
Υπενθυμίζεται ότι το εν λόγω νομοσχέδιο (που ήδη έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση) βάζει ταφόπλακα στις κλαδικές συμβάσεις, δίνοντας την εντύπωση ότι η χώρα επιστρέφει στη μνημονιακή εποχή.
Κεντρικός μοχλός της κυβερνητικής παρέμβασης, και υπό τον μανδύα των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, αποτελεί διάταξη του νομοσχεδίου με την οποία θεσπίζεται η εξαίρεση επιχειρήσεων από την εφαρμογή των εθνικών, τοπικών ομοιοεπαγγελματικών και κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Τροπολογίες-σέρβις στον ΣΕΒ και αποχώρηση σύσσωμης της αντιπολίτευσης

«Μπουρλότο» στην κοινοβουλευτική διαδικασία από τον Γ. Βρούτση ● Φωτογραφικές τροπολογίες υπέρ ΣΕΒ και άλλων εργοδοτών ● Σύσσωμη αποχώρησε η αντιπολίτευση από την αίθουσα με οργισμένες διαμαρτυρίες.

Την οργή και αποχωρήσεις κομμάτων της αντιπολίτευσης από τη Βουλή προκάλεσε η κίνηση του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση να καταθέσει δύο τροπολογίες στο παρά πέντε της ψηφοφορίας για το διυπουργικό νομοσχέδιο.

Καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, αλλά και για αντιδημοκρατική συμπεριφορά, από το Κοινοβούλιο αποχώρησαν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Κίνημα Αλλαγής, ΚΚΕ και Ελληνική Λύση επέστρεψαν στην αίθουσα για την ονομαστική ψηφοφορία για το πανεπιστημιακό άσυλο.

Τι ξεδιπλώνεται μπροστά μας;

Οι «νεοφιλελεύθερες» κυβερνήσεις «προδίδουν» εύκολα τον εαυτό τους: τόσο ως προς τη σύστασή τους όσο και ως προς την ασκούμενη πολιτική τους. Για παράδειγμα, όταν το 40% των υπουργών και των υφυπουργών δεν προέρχονται από το πολιτικό πεδίο και αυτοπροβάλλονται ως «τεχνοκράτες» και «ειδικοί», άλλοτε από τον ιδιωτικό χώρο και άλλοτε από τη σφαίρα των «δημόσιων λειτουργών», ως «παντός καιρού».

Σε κάθε περίπτωση εμφανίζονται ως διαμεσολαβητές ανάμεσα στην οικονομία και την πολιτική, με ισχνή παρουσία ως προς τις «τεχνοκράτισσες» - οι «νοικοκυρές» είναι αρμόδιες στο «σπίτι». Με «οπισθοφυλακή» βέβαια την αποποίηση τυχόν πολιτικής ευθύνης: για ό,τι συμβεί θα φταίνε οι «ειδικοί» που σχεδιάζουν και προσπαθούν να υλοποιήσουν τις «μεταρρυθμίσεις»/«απορρυθμίσεις».

Ξεκίνησαν παζάρια για τον εκλογικό νόμο

Μία ακόμη αντιπαράθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αλέξη Τσίπρα έγινε στην συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις. Οι πολιτικοί αρχηγοί του «νέου διπολισμού» φρόντισαν να αναδείξουν (έστω και πιο μαζεμένα) αυτά που θεωρούν ότι αποτελούν τις πολιτικές διαφορές τους. Όμως το στοιχείο που μάλλον αποτελεί είδηση από αυτή την αντιπαράθεση είναι πως τα δύο κόμματα, θα βρεθούν (αν δεν είναι ήδη) σε καθεστώς παζαριού για τον νέο εκλογικό νόμο.

Πολιτικοί παντός κόμματος

Τα κομματικά στελέχη έχουν κάποια ιδεολογία; Εχουν κάποιες αρχές; Πιστεύουν σε κάποιο Θεό; Και αν αυτό συμβαίνει, πώς εξηγείται αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα από την Αριστερά προς τη Δεξιά; (Σπάνια συμβαίνει το αντίθετο. Και αυτό σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.) Βέβαια αυτό επισύρει βαριούς χαρακτηρισμούς από τους πρώην συντρόφους τους. «Προδότες», «αποστάτες», «πουλημένοι». Το τελευταίο ισχύει.

Το νέο περιτύλιγμα του παλιού

“Έχω πάει πολλές φορές στην κόλαση, κι ήταν φοβερά.”

Κάποιος, δεν θυμάμαι ποιος

Το πρώτο μετά τις εκλογές είναι η μακροημέρευση των έμμονων εστιών βαθείας ψύξης της ελληνικής κοινωνίας. Κατά πάσα πιθανότητα, η μετανεωτερικότητα θα ισορροπεί με την προνεωτερικότητα. Θα χωνεύει, με όρους «κανονικότητας» ή με όρους «επιστροφής στην κανονικότητα» (που περιλαμβάνει άνετα και τον θρησκευτικό όρκο και οικογενειακά κάδρα), την ένταση μεταξύ των λεγόμενων αναλλοίωτων του ελληνικού τρόπου (του πολύ παλιού) και όλων αυτών που θα πρέπει να αλλάξουν (του νέου).

Οι τελικοί σταυροί των υποψηφίων όλων των κομμάτων στην Π.Ε. Πέλλας

Δείτε τους τελικούς σταυρούς των υποψηφίων όλων των κομμάτων στην Π.Ε. Πέλλας, μετά το 100% της ενσωμάτωσης των 327 εκλογικών τμημάτων των Εθνικών Εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019. Τα αποτελέσματα προέρχονται από το Υπουργείο Εσωτερικών(«Τα αποτελέσματα σταυρών υποψηφίων είναι ενδεικτικά» όπως επισημαίνεται). Φυσικά είναι ήδη γνωστό ότι τις 4 έδρες παίρνουν οι κ.κ. Καρασμάνης Γ.(16.179), Σταμενίτης Δ.(13.123) και Βασιλειάδης Β.(8.487) από την ΝΔ και η κα Τζάκρη Θ.(12.633) από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Εθνικές Εκλογές 2019: Τα αναλυτικά αποτελέσματα στα 5 εκλογικά τμήματα της Πέλλας

Με την συνολική διαφορά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να είναι οι 62 ψήφοι, στα 3 από τα 5 εκλογικά τμήματα της Πέλλας πρώτευσε η ΝΔ, ενώ στα υπόλοιπα 2 ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αποχή επίσης κυμάνθηκε σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα απ' ότι αυτή της Επικράτειας. Ας δούμε αναλυτικά τις ψήφους που έλαβαν τα κόμματα, σε κάθε εκλογικό τμήμα της Πέλλας:

Μπα, δε νομίζω!

Τελικά τα έχει. Εχει όλα τα μέσα για να με φτάσει στα άκρα. Που πιο άκρα από δαύτους δεν γίνεται. Αυτό πάλι που ο μέσος Ελληνας φαίνεται να στηρίζει αυτά τα «άκρα» με κάθε μέσο -αυτό πού το πας; Και να σου οι κοινωνιολόγοι να προσπαθούν να το ερμηνεύσουν ιστορικά (ε ρε κατακαημένε Μαρξ, έξαλλη γίνομαι με το πόσο δίκιο είχες!), να και οι επικοινωνιολόγοι που το εξηγούν ψυχαναλυτικά (από φόβο θανάτου, λένε, πάμε με τους πολλούς -ε ρε αστέ Πλάτωνα, είπες κι εσύ τα σωστά σου), από κοντά και οι πολιτικοί να έχουν γείρει πάνω στη μεσαία τάξη (που μου 'χει κατσικωθεί στο σβέρκο και έχω πάθει, κύφωση έχω πάθει) και τέλος, φυσικά, τα Μέσα.

H μειοψηφία κυβερνά και η πλειοψηφία χτενίζεται

Όλοι μιλούν για πρόοδο, ανάπτυξη και επενδύσεις. Και υπάρχει παράδοση σε αυτή τη χώρα, όσο πιο άσχετος είναι κάποιος τόσο πιο περιζήτητος να γίνεται στα κανάλια. Ας ενταχθώ κι εγώ σε αυτό το κυρίαρχο ρεύμα και ας θέσω ένα ερώτημα: Θα αγόραζε κάποιος μια επιχείρηση που έχει χρέος 359 εκατ. και τζίρο 184 εκατ.;

Η αυτοδυναμία των… αθώων

Ξέρετε για ποιον πολύ σοβαρό λόγο πρέπει οι Έλληνες πολίτες να ψηφίσουν μαζικά τη Νέα Δημοκρατία -τόσο μαζικά ώστε να κερδίσει την αυτοδυναμία; Μη βιαστείτε να απαντήσετε επιστρατεύοντας νυσταγμένα επιχειρήματα.

Της πραγματικότητας...

Μερικοί, που θεωρούν αδιανόητη την επέλαση της Νέας Δημοκρατίας στις δημοσκοπήσεις, απορούν κι εξίστανται: «Μα, είναι δυνατόν ο λαός να προτιμάει αυτούς που τον οδήγησαν στα μνημόνια και στην οικονομική και πολιτισμική εξαθλίωση;».

Οι απαντήσεις που δίνονται δεν επαρκούν, δεν ικανοποιούν κανέναν από τους πολιτικούς αναλυτές όλου του κομματικού φάσματος. Προς θεού, μη βάλουμε στο ερμηνευτικό πεδίο την ψυχανάλυση, γιατί θα χάσουμε τ’ αυγά και τα πασχάλια -δεν είναι σχιζοφρενείς όσοι ψηφίζουν τη Νέα Δημοκρατία, απλοί ψηφοφόροι είναι, που, ως γνωστόν, άγονται και φέρονται από τους επιτήδειους (τους πιο επιτήδειους) στην πολιτική συγκυρία.

Η μαύρη προπαγάνδα

Ξεκίνησαν να γράφουν το σενάριο σιγά σιγά και μεθοδικά. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα, ώστε οι αντιδημοφιλείς επιλογές να εμφανιστούν ως φυσική συνέπεια. Καταπώς επιτάσσει το γνωστό καλαμπούρι, «εμείς θέλαμε, αλλά κληρονομήσαμε χάος».

Στην ταινία καταστροφής που θα προβληθεί προσεχώς στις οθόνες μας υπάρχουν παραγωγοί -ντόπιοι και ξένοι-, συγγραφέας, σκηνοθέτης και ορισμένα βαριά ονόματα της εγχώριας βιομηχανίας θεάματος. Οι δόσεις είναι μελετημένες.

«Κόσμος 3»

Δεν είναι εύκολο να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα όσον αφορά τις συγκεκριμένες υποθέσεις «βολέματος» πολιτικών προσώπων που προέκυψαν τελευταία. Τις καυτηριάζουμε όμως επιτόπου, όπως και έγινε. Και τούτο διότι σε αυτές φαίνεται να είναι ανακατεμένα όλα τα «μεγάλα» κόμματα. Ομως, μέχρι να διακρίνουμε σαφέστερα τον ρυθμό και τη φύση αυτών των υποθέσεων, ίσως έχει σημασία να μιλήσουμε για την υποκρισία της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ειδικά εκείνου του μέρους που υπήρξε αδίστακτος καταπατητής κάθε δημόσιου τομέα.

Και για μούντζα ο λαός και για λιβάνι

Στις στιγμές της αμηχανίας. Όταν η γλώσσα δυσκολεύεται ν’ αλέσει τις λέξεις, η λύση είναι η λογοτεχνία. Ο Παλαμάς έκοψε με τους στίχους του τον δικό μου κόμπο. Και πάλι ο λαός στο επίκεντρο. Η τηλεοπτική οθόνη γινόταν ψαλτήρι δοξαστικού για τη σοφία του. Που διάλεξε σωστά στις ευρωεκλογές. Ο λαός είναι τίποτε και είν’ όλα, είναι του εκδικητή το γιαταγάνι. Συμπληρώνει ο Παλαμάς στα «Σατιρικά Γυμνάσματα».

Κάθε φορά τα ίδια. Για τους νικητές ο λαός είναι το ξίφος που αποκαθιστά την τάξη. Και τότε είναι τροπαιοφόρος. Του φοράνε οι νικητές την πανοπλία του Αη Γιώργη, τον βάζουν σ’ ένα άσπρο άλογο και τον αναγορεύουν διώκτη όσων επιβουλεύονται την τάξη και την κανονικότητα.

Σαράντα κόμματα και συνασπισμοί κομμάτων στις ευρωεκλογές

Ανακοινώθηκε από το Α1 Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου η λίστα των κομμάτων που θα συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου 2019.

Τα 40 κόμματα και συνασπισμοί κομμάτων που εγκρίθηκαν με την υπ΄ αριθμ. 65/2019 απόφαση του Α1 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου είναι τα εξής:

H ψήφος ως μίζα

Διπλές εκλογές μπροστά μας, διπλή αδιαφορία από τον κόσμο. Μια κοινή-πικρή διαπίστωση τους ενώνει: «Ολοι ίδιοι είναι. Οι πολιτικοί μόνο την τσέπη τους κοιτάνε». Και πού και πού ακολουθεί και η επωδός: «Μόνο ένας Μεταξάς ή Παπαδόπουλος θα μας σώσει. Αλλά πού ‘ν’ τος;». Αυτή η κατηγορία ανθρώπων είναι μεγάλη.

Θα αποτολμούσα να πω πως είναι εκείνο το τμήμα του εκλογικού σώματος που ψηφίζει και βγάζει κυβερνήσεις. Αυτοί που αρνούνται την ψήφο στα μικρά κόμματα της Αριστεράς, στη βάση της θεωρίας της χαμένης ψήφου. Αυτοί οι άνθρωποι ζητούν έναν σωτήρα-μεσσία που θα τους σώσει -όχι βέβαια την ψυχή τους, αλλά την τσέπη τους- και θα ανεβάσει το καταναλωτικό τους επίπεδο.