Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021

Είπε κι άλλα ο Στέφανος Μάνος...

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για την έλλειψη υποδομών στη χώρα μας και για το "στραπάτσο" του επιτελικού κράτους, με υλικό την παρέμβαση του πρώην υπουργού.
Μιλώντας στον Παύλο Τσίμα (Σκάι), ο πρώην υπουργός, Στέφανος Μάνος, που έκανε φύλλο και φτερό το περιώνυμο «επιτελικό κράτος», είπε κι άλλα, εξίσου σοβαρά.
Πρώτον, ότι για το νερό που κόπηκε στην Εκάλη δεν φταίει το κράτος. Το διαχειρίζεται ιδιωτική εταιρεία. Η οποία δεν έσπευσε να αποκαταστήσει την βλάβη στην γεννήτρια, με αποτέλεσμα να μείνει χωρίς νερό η περιοχή.
Ο Στέφανος Μάνος δεν μάσησε τα λόγια του. Εβαλε στην άκρη το πολιτικό του πρόσημο, τον νεοφιλελευθερισμό, και απέδωσε τις ευθύνες εκεί που ανήκουν. Στους ιδιώτες. Που εμφανίζονται χρόνια τώρα-και από τον ίδιο- ως η ενδεδειγμένη, σωτήρια λύση δια πάσαν νόσον.
Επίσης, επισήμανε ότι είναι μεγάλες οι ευθύνες του Δήμου Κηφισιάς- Εκάλης. Όχι μόνο για το πως αντιμετώπισε την Μήδεια, αλλά για την συνολική πολιτική του(η κατάσταση των δρόμων, έργα βιτρίνας κλπ).
Δεύτερον, και ίσως σπουδαιότερο: Μιλώντας για την πτώση δένδρων στα καλώδια της ΔΕΗ(η βασική αιτία για την διακοπή του ρεύματος), είπε ότι είναι απαράδεκτο να παραμένουν εναέρια τα καλώδια και να μην έχουν υπογειοποιηθεί.
Ο κ. Μάνος υπενθύμισε το θετικό προηγούμενο της Πλάκας, όταν -επί υπουργίας του- έγιναν πολεοδομικές και άλλες παρεμβάσεις: κατασκευάστηκε υπόγειος αγωγός, όπου μεταφέρθηκαν τα καλώδια.
Ετσι, για οποιαδήποτε μελλοντική παρέμβαση(π.χ. εγκατάσταση οπτικών ινών) δεν θα χρειάζεται να σκάβονται οι δρόμοι, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά θα περνάνε μέσα από τον υφιστάμενο αγωγό.
Με δυό λόγια, ο πρώην υπουργός ανέδειξε το μείζον για τη χώρα μας θέμα των υποδομών, οι οποίες παραμελούνται επι δεκαετίες από όλες τις κυβερνήσεις.
Ιδού, λοιπόν, που οφείλονται οι κατά καιρούς καταστροφές και τραγωδίες πέρα από την διαχειριστική ανεπάρκεια των εκάστοτε κυβερνώντων: στην έλλειψη υποδομών. Και στην εγκληματική πολιτική συγκεκριμένων κυβερνήσεων και κομμάτων που επέτρεψαν και νομιμοποίησαν προκλητικές αυθαιρεσίες.
Κλασικό παράδειγμα οδυνηρής καταστροφής με ανθρώπινες απώλειες είναι το Μάτι. Ναι, η διαχείριση της τρομακτικής φωτιάς δεν ήταν κακή. Ηταν άθλια. Και ουσιαστικά και επικοινωνιακά.
Αλλά το υπόβαθρο για να επισυμβεί η τραγωδία ήταν δεδομένο. Η ανύπαρκτη σωτήρια προσπέλαση στη θάλασσα, οι στενοί δρόμοι και πλήθος πολεοδομικών αυθαιρεσιών έδειχναν ότι είναι θέμα χρόνου η καταστροφή.
Κι όμως. Η ΝΔ με αρωγό τα δικά της αφηνιασμένα ΜΜΕ, τα παρέκαμψε αυτά, λές και ήταν λεπτομέρειες ανάξιες λόγου. Και στάθηκε μονάχα στην όντως απαράδεκτη διαχείριση της φωτιάς από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα διαπιστώνει ότι όλα εδώ πληρώνονται. Ο λαϊκισμός της για το Μάτι (και την Μάνδρα), δηλαδή οι καταιγιστικές αιτιάσεις για ανικανότητα των Συριζαίων, βρίσκονται σήμερα μπροστά στο τυμπανιαίο πτώμα του επιτελικού κράτους. Ενδεχομένως να το διαπιστώσει και στην κάλπη…
Μια στάση εδώ. Ο κόσμος συμπεριφέρεται όπως τον μάθεις. Όπως τον εκπαιδεύει, δηλαδή, η κεντρική εξουσία. Αυθαιρετεί, όταν διαπιστώνει ότι νομιμοποιούνται οι αυθαιρεσίες του, δίκην προεκλογικού δώρου.
Φοροδιαφεύγει, όταν βλέπει ότι δεν υπάρχουν επιπτώσεις εις βάρος του. Ζητάει διορισμούς και ρουσφέτια όταν οσμίζεται ότι υπάρχει πρόσφορο το έδαφος. Δεν φοράει ζώνη-δεν φορούσε, τώρα πια- όταν δεν προβλέπονται πρόστιμα κλπ.
Ασφαλώς και υπάρχει η ατομική ευθύνη. Όμως το κρίσιμο, εκείνο που λειτουργεί παιδευτικά, είναι η συμπεριφορά της πολιτείας. Με θεσμικά αλλά και με κατασταλτικά μέτρα.
Δίνει το παράδειγμα η πολιτεία. Θετικά, όταν προνοεί και ταυτόχρονα τιμωρεί. Ετσι, διαμορφώνει βαθμηδόν συνειδήσεις πολιτών που νοιάζονται για το συλλογικό καλό. Που σέβονται τους νόμους ή τους φοβούνται. Και ο φόβος παιδευτικά λειτουργεί.
Δυστυχώς, η πολιτεία λειτουργεί κατά κόρον αρνητικά. Θεσμική υστέρηση, έλλειψη υποδομών, ατιμωρησία και λαϊκίστικη συμπεριφορά προς άγραν ψήφων. Μικρή η πρόοδος μες στα χρόνια, μεγάλο το κενό που πρέπει να καλυφθεί.
Ειδικά ως προς την ψηφοθηρική ωμότητα των κομμάτων εξουσίας, κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να ενοχοποιείται η κοινωνία από θρασύτατους πολιτικούς, που την διατηρούσαν εξαρτημένη στο πολιτικάντικο άρμα τους. Ναι, κάπως έτσι φτάσαμε στο άθλιο «Μαζί τα φάγαμε»…
Οσο για τον Στέφανο Μάνο, έναν έντιμο και ειλικρινή πολιτικό, ας είναι καλά. Το νεοφιλελεύθερο credo δεν τον εμπόδισε να πεί πικρές αλήθειες που εκθέτουν πτυχές της ιδεολογίας του. Αλήθεια, πόσοι πολιτικοί άλλων χώρων πράττουν το ίδιο;
 
Γιάννης Τριάντης
Πηγή: news247.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: