Στα 500.000 ευρώ το κόστος του Περιπτέρου 12, του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, όπως προκύπτει από τις συμβάσεις του με τη ΔΕΘ Α.Ε. ● Οι «ταρίφες» της εταιρείας με μοναδικό μέτοχο το Δημόσιο που υποτίθεται δε χρηματοδοτείται από το κράτος, αλλά ένα μεγάλο μέρος των πελατών της είναι υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες που πληρώνουν αδρά.
Οσες και όποιες επιφυλάξεις κι αν έχει κανείς για την αποτελεσματικότητα και το νόημα της τελετουργίας που εξελίσσεται κάθε Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη, θυμίζοντας λίγο τις γιορτές του Βοηδρομιώνα μήνα του αττικού ημερολογίου, η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης είναι αναμφίβολα σημαντικό ορόσημο του ετήσιου πολιτικού και οικονομικού κύκλου.
Οσες και όποιες επιφυλάξεις κι αν έχει κανείς για την αποτελεσματικότητα και το νόημα της τελετουργίας που εξελίσσεται κάθε Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη, θυμίζοντας λίγο τις γιορτές του Βοηδρομιώνα μήνα του αττικού ημερολογίου, η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης είναι αναμφίβολα σημαντικό ορόσημο του ετήσιου πολιτικού και οικονομικού κύκλου.
Και καθώς, πέραν του επιχειρηματικού τομέα, των ξένων εκθετών και της πολιτικής ηγεσίας, κάθε χρόνο τέτοια εποχή μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη ένα διόλου ευκαταφρόνητο τμήμα του στενού και ευρέος δημόσιου τομέα, προκύπτει το ερώτημα: «Πόσο πάει;» Δηλαδή πόσο στοιχίζει στον Ελληνα φορολογούμενο η παρουσία, για παράδειγμα, ενός υπουργείου σε ένα ειδικό περίπτερο, όπου εκθέτει το έργο και τα επιτεύγματά του, διαφημίζοντας παρεμπιπτόντως και τον αντίστοιχο υπουργό, που ζει με την αγωνία της επανεκλογής του στις προσεχείς εκλογές;
Βεβαίως, μιλώντας για το Περίπτερο 12 της ΔΕΘ, εμβαδού περίπου 2.000 τετραγωνικών, που έχει καταλάβει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο επικεφαλής του, Κυριάκος Πιερρακάκης, ίσως δεν έχει τέτοιες αγωνίες, αν επιβεβαιωθεί η πληροφορία ότι προορίζεται για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Ν.Δ.
Και επιπλέον είναι μάλλον από τους πιο προστατευμένους από τη ραγδαία κυβερνητική φθορά υπουργούς, λόγω και της ιδιότυπης, ευρύτατης διείσδυσής του στο καθολικό κοινό, μέσα από τις δεκάδες ψηφιακές, κυβερνητικές πλατφόρμες και εφαρμογές και τα ποικίλα pass, με τα οποία σημαντικές κρατικές λειτουργίες μετατράπηκαν σε μοντέλα σελφ σέρβις. Βεβαίως, αυτός ο ραγδαίος, σχεδόν βίαιος ψηφιακός μετασχηματισμός της σχέσης κράτους - πολίτη είναι προς αποτίμηση, αλλά δεν είναι της παρούσης. Τώρα ας περιοριστούμε να αποτιμήσουμε πόσο αξίζει να δαπανήσει ένα υπουργείο όπως το Ψηφιακής Διακυβέρνησης για την ολιγοήμερη προβολή του στην 86η ΔΕΘ.
Οι αποφάσεις
Πόσο, λοιπόν; Λίγο πάνω από 500.000 ευρώ, είναι η απάντηση που προκύπτει από δυο συναφείς, αναρτημένες στη «Διαύγεια», αποφάσεις του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του αρμόδιου γενικού γραμματέα Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων –με εντολή του υπουργού, όπως αναφέρεται– για ανάθεση στην ίδια τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης Α.Ε. της κατασκευής του Περιπτέρου 12 στο οποίο φιλοξενείται το υπουργείο και το θεματικό πάρκο «Ψηφιακή Ελλάδα 2.0». Στα 172.360 ευρώ πάει το κόστος κατασκευής του περιπτέρου, στα 328.000 ευρώ η «εκθεσιακή παρουσία» στο περίπτερο. Μαζί με τον ΦΠΑ. Σύνολο 500.000 και κάτι ψιλά.
Φυσικά, αν προσθέσει κανείς τα κόστη μεταφοράς και διαμονής των στελεχών του υπουργείου στη Θεσσαλονίκη, της απασχόλησης προσωπικού στον χώρο έκθεσης, των εκδηλώσεων που προφανώς φιλοξενούνται στον χώρο και όλων των παρελκομένων, το τελικό κόστος ανεβαίνει κι άλλο. Ισως και να διπλασιάζεται.
Αλλά ας μείνουμε σε αυτό. Είναι πολλά τα 500.000; Στον τιμοκατάλογο της 86ης ΔΕΘ βλέπουμε ότι τα στεγασμένα περίπτερα της ΔΕΘ παρέχονται με τιμές μέχρι 215 ευρώ/τ.μ., με έκπτωση 20% για χώρους άνω των 200 τ.μ. Με βάση αυτόν τον τιμοκατάλογο, το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας διέθεσε 24.000 ευρώ για 168 τ.μ., ενώ η Εθνική Αρχή Διαφάνειας περιορίστηκε στο ταπεινό ποσό των 6.500 ευρώ για έναν σεμνό χώρο μόλις 29 τετραγωνικών.
Στα γενναιόδωρα 500.000 ευρώ για την περίπου δεκαήμερη χρήση των 2.000 τετραγωνικών της «Ψηφιακής Ελλάδας 2.0» του αρμόδιου υπουργείου στο Περίπτερο 12 της ΔΕΘ, για τα οποία η απόφαση ελήφθη μόλις στις 9/9, μία μέρα πριν από τα εγκαίνια της έκθεσης, δεν βλέπουμε ούτε καν την προβλεπόμενη έκπτωση.
Βεβαίως, το επιχείρημα που μπορεί να προβάλει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και κάθε άλλο υπουργείο, δημόσια υπηρεσία ή εταιρεία του Δημοσίου που θεωρεί απαραίτητη την «έκθεσή» της στην έκθεση, είναι πως το δημόσιο χρήμα που θα διατεθεί για την παρουσία εκεί θα καταλήξει πάλι στο Δημόσιο. Δηλαδή στη ΔΕΘ Α.Ε. που είναι εταιρεία με μοναδικό μέτοχο το υπερταμείο.
Μόνο που η ΔΕΘ Α.Ε. έχει εξαιρεθεί από τη νομοθεσία για τις δημόσιες συμβάσεις, με το επιχείρημα ότι δεν παίρνει κρατική επιχορήγηση και έχει επαρκή έσοδα –και πράγματι είναι κερδοφόρα– από την άσκηση των «εμπορικών δραστηριοτήτων» της. Κι έτσι μπορεί να κάνει χωρίς πίεση και υποχρεώσεις διαφάνειας παιχνίδι με τους προμηθευτές της, έναν ολόκληρο κόσμο υλικών και υπηρεσιών διοργάνωσης εκθέσεων που βιοπορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη διοργάνωση της ΔΕΘ και όλων των αντίστοιχων εκθέσεων που οργανώνει η εταιρεία στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και αλλού.
Επομένως, στο επιχείρημα της αυτοτέλειας της ΔΕΘ από τους κρατικούς πόρους θα μπορούσε κανείς να αντιτείνει: Αν ο μισός τζίρος της προέρχεται από τις συμμετοχές κρατικών φορέων –μια ματιά στη «Διαύγεια» και στις δεκάδες αναθέσεις από υπουργεία και φορείς του Δημοσίου για την παρουσία εκεί δείχνει ότι αυτό δεν είναι υπερβολή–, τι διαφορά έχει από την απευθείας κρατική χρηματοδότησή της;
Βεβαίως, μιλώντας για το Περίπτερο 12 της ΔΕΘ, εμβαδού περίπου 2.000 τετραγωνικών, που έχει καταλάβει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο επικεφαλής του, Κυριάκος Πιερρακάκης, ίσως δεν έχει τέτοιες αγωνίες, αν επιβεβαιωθεί η πληροφορία ότι προορίζεται για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Ν.Δ.
Και επιπλέον είναι μάλλον από τους πιο προστατευμένους από τη ραγδαία κυβερνητική φθορά υπουργούς, λόγω και της ιδιότυπης, ευρύτατης διείσδυσής του στο καθολικό κοινό, μέσα από τις δεκάδες ψηφιακές, κυβερνητικές πλατφόρμες και εφαρμογές και τα ποικίλα pass, με τα οποία σημαντικές κρατικές λειτουργίες μετατράπηκαν σε μοντέλα σελφ σέρβις. Βεβαίως, αυτός ο ραγδαίος, σχεδόν βίαιος ψηφιακός μετασχηματισμός της σχέσης κράτους - πολίτη είναι προς αποτίμηση, αλλά δεν είναι της παρούσης. Τώρα ας περιοριστούμε να αποτιμήσουμε πόσο αξίζει να δαπανήσει ένα υπουργείο όπως το Ψηφιακής Διακυβέρνησης για την ολιγοήμερη προβολή του στην 86η ΔΕΘ.
Οι αποφάσεις
Πόσο, λοιπόν; Λίγο πάνω από 500.000 ευρώ, είναι η απάντηση που προκύπτει από δυο συναφείς, αναρτημένες στη «Διαύγεια», αποφάσεις του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του αρμόδιου γενικού γραμματέα Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων –με εντολή του υπουργού, όπως αναφέρεται– για ανάθεση στην ίδια τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης Α.Ε. της κατασκευής του Περιπτέρου 12 στο οποίο φιλοξενείται το υπουργείο και το θεματικό πάρκο «Ψηφιακή Ελλάδα 2.0». Στα 172.360 ευρώ πάει το κόστος κατασκευής του περιπτέρου, στα 328.000 ευρώ η «εκθεσιακή παρουσία» στο περίπτερο. Μαζί με τον ΦΠΑ. Σύνολο 500.000 και κάτι ψιλά.
Φυσικά, αν προσθέσει κανείς τα κόστη μεταφοράς και διαμονής των στελεχών του υπουργείου στη Θεσσαλονίκη, της απασχόλησης προσωπικού στον χώρο έκθεσης, των εκδηλώσεων που προφανώς φιλοξενούνται στον χώρο και όλων των παρελκομένων, το τελικό κόστος ανεβαίνει κι άλλο. Ισως και να διπλασιάζεται.
Αλλά ας μείνουμε σε αυτό. Είναι πολλά τα 500.000; Στον τιμοκατάλογο της 86ης ΔΕΘ βλέπουμε ότι τα στεγασμένα περίπτερα της ΔΕΘ παρέχονται με τιμές μέχρι 215 ευρώ/τ.μ., με έκπτωση 20% για χώρους άνω των 200 τ.μ. Με βάση αυτόν τον τιμοκατάλογο, το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας διέθεσε 24.000 ευρώ για 168 τ.μ., ενώ η Εθνική Αρχή Διαφάνειας περιορίστηκε στο ταπεινό ποσό των 6.500 ευρώ για έναν σεμνό χώρο μόλις 29 τετραγωνικών.
Στα γενναιόδωρα 500.000 ευρώ για την περίπου δεκαήμερη χρήση των 2.000 τετραγωνικών της «Ψηφιακής Ελλάδας 2.0» του αρμόδιου υπουργείου στο Περίπτερο 12 της ΔΕΘ, για τα οποία η απόφαση ελήφθη μόλις στις 9/9, μία μέρα πριν από τα εγκαίνια της έκθεσης, δεν βλέπουμε ούτε καν την προβλεπόμενη έκπτωση.
Βεβαίως, το επιχείρημα που μπορεί να προβάλει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και κάθε άλλο υπουργείο, δημόσια υπηρεσία ή εταιρεία του Δημοσίου που θεωρεί απαραίτητη την «έκθεσή» της στην έκθεση, είναι πως το δημόσιο χρήμα που θα διατεθεί για την παρουσία εκεί θα καταλήξει πάλι στο Δημόσιο. Δηλαδή στη ΔΕΘ Α.Ε. που είναι εταιρεία με μοναδικό μέτοχο το υπερταμείο.
Μόνο που η ΔΕΘ Α.Ε. έχει εξαιρεθεί από τη νομοθεσία για τις δημόσιες συμβάσεις, με το επιχείρημα ότι δεν παίρνει κρατική επιχορήγηση και έχει επαρκή έσοδα –και πράγματι είναι κερδοφόρα– από την άσκηση των «εμπορικών δραστηριοτήτων» της. Κι έτσι μπορεί να κάνει χωρίς πίεση και υποχρεώσεις διαφάνειας παιχνίδι με τους προμηθευτές της, έναν ολόκληρο κόσμο υλικών και υπηρεσιών διοργάνωσης εκθέσεων που βιοπορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη διοργάνωση της ΔΕΘ και όλων των αντίστοιχων εκθέσεων που οργανώνει η εταιρεία στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και αλλού.
Επομένως, στο επιχείρημα της αυτοτέλειας της ΔΕΘ από τους κρατικούς πόρους θα μπορούσε κανείς να αντιτείνει: Αν ο μισός τζίρος της προέρχεται από τις συμμετοχές κρατικών φορέων –μια ματιά στη «Διαύγεια» και στις δεκάδες αναθέσεις από υπουργεία και φορείς του Δημοσίου για την παρουσία εκεί δείχνει ότι αυτό δεν είναι υπερβολή–, τι διαφορά έχει από την απευθείας κρατική χρηματοδότησή της;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου