Αισθάνομαι μία τεράστια λαχτάρα, μία αδυσώπητη επιθυμία, έναν ακατάσβεστο, απόλυτο, ακατάλυτο, μεταρσιωτικό πόθο να γίνω ακριβώς σαν και δαύτους. Ετσι ακριβώς. Ακριβώς, ακριβέστατα. Οχι χειρότερα. Ακριβώς έτσι. Οπως είναι. Ακριβώς όπως είναι. Ετσι να γίνω. Ολόιδια. Καρμπόν. Ξεπατικωτούρα. Αυτό θα ’θελα. Πολύ το θέλω.
Αυτό θα ’θελα να γίνω, μα για λίγο. Για τώρα. Για όσο διαρκεί ένα χρονογράφημα. Ετσι, για να εκφραστώ όπως εκείνοι, για να μιλήσω από τα έγκατα του παχέος μου εντέρου, για να το ’φχαριστηθώ, βρε αδερφέ. Να το νιώσω να πλημμυρίζει το είναι μου, να φτάσει η ’φχαρίστηση έως τα πατούσια μου, να μη λογίζω τίποτα και κανέναν, να γράψω ό,τι μου κατέβει στην γκλάβα, με τον χειρότερο τρόπο που θα μου κατέβει, γιατί αυτοί έτσι είναι. Οι χειρότεροι. Αυτό είναι. Ακριβώς αυτό. Μόνο αυτό. Τελείως κι εντελώς και επακριβώς κι επακριβέστατα... Να που τελικά κάπως πάω να τους μοιάσω – αρχίζει ν’ αναβλύζει η κακία... Καλά πάμε.
Πράγματι, θα με διευκόλυνε τα μάλα να γίνω (τώρα και για λίγο) ολόιδιά τους. Και είμαι πολύ συγκεκριμένη στο σε ποιους αναφέρομαι.
Πριν από λίγες μέρες, βγήκε στη δημοσιότητα ένα ροζ βίντεο. Ενα κορίτσι κάνει έρωτα με ένα αγόρι. Είναι ζευγάρι, θέλονται, επιθυμιούνται και την τραβάει βίντεο. Κάποια στιγμή χωρίζουν και το αγόρι, δίχως τη συγκατάθεση του κοριτσιού, το ανεβάζει στο διαδίκτυο. Γιατί αυτός είναι ο μάγκας που απαυτώνει κορμάρες και που αν θέλει τις διασύρει όποτε θέλει και η κοπέλα είναι η κατάπτυστη, που καλά τα ’παθε, αφού όλο με κάτι κοντά σορτσάκια κυκλοφορεί και έχει και ψεύτικα βυζιά, άρα τα ’θελε ο απαυτός της, που όλο τον δείχνει σε σέξι πόζες. Η κοπέλα βγήκε, μίλησε, εξήγησε, καμία φεμινιστική οργάνωση (τουλάχιστον απ’ όσο έπεσε στην αντίληψή μου) και κανένα τμήμα δικαιωμάτων κανενός κόμματος δεν έβγαλε ανακοίνωση, κάποιοι λίγοι, ελάχιστοι «επώνυμοι» κάτι είπαν, κάποιοι οργανισμοί/εκδότες το εκμεταλλεύτηκαν για να δείξουν και καλά πόσο προοδευτικοί είναι και ως εκεί.
Πριν από επίσης λίγες μέρες –τις ίδιες λίγες με τις άνωθεν λίγες– βγήκε στη δημοσιότητα κι ένα άλλο βίντεο. Οχι ακριβώς ροζ – κάπως χρυσογάλαζο (βαθύ χρυσό και ελαφρώς γαλάζιο). Σε αυτό φαίνεται να μιλούν δύο άλλες κοπελίτσες. Η μία είναι η Αννα Διαμαντοπούλου, η πρώην υπουργός Παιδείας, πρώην επίτροπος της Ε.Ε., νυν πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη (για να ξέρουμε και ποιοι μας μεταρρυθμίζουν) και επίσης νυν επικεφαλής της κριτικής επιτροπής των «Education Leaders Awards». Δηλαδή των Βραβείων των Ηγετών (!) της Εκπαίδευσης. Και η άλλη ήταν η Ευγενία Μανωλίδου, σύζυγος Αδώνιδος Γεωργιάδη, πρώην περσόνα μιας πολύ συγκεκριμένης τηλεοπτικής κουλτούρας και μαέστρος (την έχω ακούσει - μη σου τύχει!). Η δεύτερη ευχαριστούσε την πρώτη γιατί βράβευσε την «Ελληνική Αγωγή» του Αδώνιδος Γεωργιάδη ως Ηγέτη της Εκπαίδευσης της Χρονιάς.
Υπάρχει και τρίτο βίντεο. Βγήκε προψές. Σκληρό πορνό. Εκεί, ο ίδιος ο Εκπαιδευτικός Ηγέτης Α. Γεωργιάδης, πρώην υπουργός Υγείας (τότε, με τα σκάνδαλα Novartis κ.λπ.) και νυν Ανάπτυξης (τώρα, που είναι μηδενική) μιλάει για ένα παιδί που έλαβε μέρος στις διαδηλώσεις τη μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, που πολλή χαρά έδωσε στον Χρυσοχοΐδη μας, την υπουργάρα μας, τον αρχι-Προστάτη μας. Το παιδί διαδήλωσε για το δικαίωμα να διαδηλώνει, πιάστηκε, πολύ ξύλο έφαγε, τούμπανο έγινε η μούρη του, μπλε μαρέν, κατηγορήθηκε, και τη μέρα που πήγαινε στον εισαγγελέα, ο πατέρας του φώναξε: «Κώστα, Νομική Αθήνας περνάς!». Και ο Leader είπε πως δεν έπρεπε να του πει αυτό, αλλά «Σαν δεν ντρέπεσαι!» και πως «τέτοιοι γονείς τέτοια παλιόπαιδα κάνουν».
Πιο πριν, σε άλλο βίντεο, ο ίδιος Leader της Education έλεγε πως η θάλασσα λέγεται «αλς» στα αρχαία επειδή το κύμα όταν σκάει κάνει «αλς, αλς» και «πλους» γιατί κάνει «πλατς πλουτς». Για το παιδί θέλει «φαπ φαπ» και για την πάρτη του «κλαπ κλαπ».
...
Λάθος. Δεν μπορώ να γίνω σαν και δαύτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου