Η σαρωτική εφηβεία της μέσης ηλικίας

Επειδή ο άνθρωπος ρέπει στην αμεριμνησία και τη νωθρότητα, συνεχώς αναβάλλει τις σοβαρές αποφάσεις του, τις βαθιές τίμιες εκτιμήσεις του, την αυτοκριτική και τους απολογισμούς του, για τότε που δε γίνεται πια να τις απωθήσει. Γιατί έρχεται ένας καιρός, ευτυχώς, που οι εκτιμήσεις τούτες, οι απολογισμοί, οι αυτοκριτι­κές, δεν αναβάλλονται: Δεν πάει άλλο!

Έρχεται φόρος «πλούτου»

Φόρος στο σύνολο της περιουσίας, αλλά με αφορολόγητα όρια και μειώσεις συντελεστών ακόμη και εισφορών για φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, προαναγγέλλονται μέσω του αναπτυξιακού σχεδίου που επεξεργάστηκε το υπουργείο Οικονομικών.

Πρόκειται για μια σημαντική φορολογική παρέμβαση προκειμένου να κατανεμηθούν δικαιότερα τα φορολογικά βάρη και να υπάρξει δημοσιονομικός χώρος που θα χρηματοδοτήσει τα επόμενα χρόνια μειώσεις συντελεστών για επιχειρήσεις, φυσικά πρόσωπα, παροχή φοροαπαλλαγών για επενδύσεις και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.

Στο πλουσιότερο 1% κατέληξε το 82% του πλούτου που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι το 2017

Στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ανάπτυξη στον καπιταλισμό δεν μπορεί να είναι δίκαιη, αφού προέρχεται από την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και πηγαίνει στα θησαυροφυλάκια των καπιταλιστών, έδωσε στη δημοσιότητα η ΜΚΟ «Oxfam». Πρόκειται για μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση που αναλύει και επεξεργάζεται τα οικονομικά στοιχεία, ασκώντας όμως κριτική στο «σύστημα» από τη σκοπιά της βελτίωσής του...

Πως μπορούμε να μετρήσουμε την ευημερία μιας χώρας;

Για σχεδόν εκατό χρόνια, χρησιμοποιήθηκαν δύο τύποι μετρήσεων για να καταλάβουν οι ειδικοί τα επίπεδα ευημερίας μιας χώρας, οι οποίες  επικεντρώθηκαν στο ΑΕΠ και το ποσοστό ανεργία της. Αλλά όταν πρόκειται να υπολογίσουμε πόσο καλά εξυπηρετεί μια χώρα τις ανάγκες των πολιτών της, αυτά τα εργαλεία μετρήσεων είναι στην πραγματικότητα ελλιπή ή ακόμα και άχρηστα σε κάποιες περιπτώσεις.

Όσον αφορά τις εκτιμήσεις της κοινωνικής προόδου, για παράδειγμα, οι οποίες μετρούν στοιχεία όπως την πρόσβαση στην εκπαίδευση, τα τρόφιμα και κατά πόσο προσιτές στο κοινό είναι οι τιμές των κατοικιών, οι φτωχότερες χώρες τις περισσότερες φορές βρέθηκαν σε καλύτερη μοίρα σε σχέση με τις πλουσιότερες. «Αυτό που διαπιστώνουμε ξεκάθαρα, είναι ότι η κοινωνική πρόοδος δεν εξαρτάται πλήρως από τις οικονομικές μεταβλητές. Το ΑΕΠ μιας χώρας δεν καθορίζει απαραίτητα και την ευημερία της», ανέφερε ο Michael Green, διευθύνων σύμβουλος του δείκτη κοινωνικής προόδου, σε δημοσίευμα του BBC.

Μήπως η φτώχεια είναι «θέλημα Θεού»;

Ο λόγος για τους 500 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, που το 2017 έγιναν πλουσιότεροι κατά ένα… τρισεκατομμύριο δολάρια!

Παρότι ο Αϊνστάιν δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα είναι ακριβές να πούμε πως «η ισότητα είναι ενάντια στην φύση του ανθρώπου». Όπως λοιπόν είναι φυσιολογικό να υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί έτσι είναι φυσιολογικό κάποιοι πλούσιοι να γίνονται κάθε χρόνο πλουσιότεροι και κάποιοι φτωχοί να γίνονται όλο και φτωχότεροι. Να μην έχουν μια μερίδα φαγητό να μην έχουν εξασφαλισμένο ένα ποτήρι καθαρό νερό. Είναι περίπου φυσιολογικό να καταληστεύουν κάποιοι τον ορυκτό πλούτο της χώρας τους και να αυξάνουν το πλούτο τους ενώ οι φτωχοί να λιμοκτονούν.

Retour a la normale?

Το καλό και το κακό, δύο σε συσκευασία ενός, αποτελούν τον συνεκτικό ιστό μιας «κανονικότητας» που μοιάζει περισσότερο με διάλειμμα μέχρι την επόμενη κρίση.

Οι οπαδοί της οικονομικής «ορθοδοξίας» διαβεβαιώνουν ότι η παγκόσμια οικονομία επιστρέφει στην κανονικότητα, έχοντας αφήσει πίσω της μια δεκαετία κρίσης. Το πώς ορίζεται η «κανονικότητα» σηκώνει πολύ συζήτηση, αλλά η βασική ένδειξη στην οποία αγκυροβολούν την αισιοδοξία τους είναι ο παγκόσμιος ρυθμός ανάπτυξης, που υπολογίζεται στο 3,6% για το 2017, με μιαν αντίστοιχη εκτίμηση για το 2018 και για τα δύο επόμενα έτη.

Ο κτηνώδης πλούτος τους από την απάνθρωπη φτώχεια μας

Οι 500 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη αύξησαν την περιουσία τους κατά ένα 900 δισ. δολάρια το 2017, φτάνοντας τα 5,3 τρισ. δολάρια!

Χτες δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία του δείκτη «Bloomberg Billionaires Index», που μετράει την περιουσία των 500 πιο ισχυρών επιχειρηματιών στον κόσμο. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά και ταυτόχρονα προκλητικά. Δείχνουν την τεράστια ανισότητα που παράγει το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.

Η οικονομία της ανισότητας: Ασύλληπτος πλούτος στα χέρια ελάχιστων

Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ότι η «ψαλίδα» μεταξύ του πλούτου και της φτώχειας στον πλανήτη είναι χαώδης και διευρυνόμενη. Νεότερα στοιχεία, όχι μόνο τεκμηριώνουν αυτήν την τάση, αλλά την καθιστούν επιπλέον ως μία από τις μεγαλύτερες πληγές της ανθρωπότητας, αν όχι την αποκλειστική «πηγή» των δεινών της.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε η Παγκόσμια Έκθεση για την Ανισότητα, καρπός της εργασίας περισσότερων των 100 ερευνητών από 70 χώρες, υπό τον διάσημο Γάλλο οικονομολόγο, Thomas Piketty.

Η μεταρρύθμιση χαρίζει στους πλούσιους 4,6 (και όχι 1,5) τρισεκατομμύρια

Η περικοπή των φόρων για τις πολυεθνικές, τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλούσιους αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για τον Ντόναλντ Τραμπ.

Αυτή η τακτική ξεκίνησε ήδη επί διακυβέρνησης Ρόναλντ Ρίγκαν, συνεχίζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες της αυξανόμενης εισοδηματικής ανισότητας, σήμα κατατεθέν των νεοφιλελεύθερων πολιτικών από τη δεκαετία του 1980.

Το 2011 ο Ομπάμα προχώρησε σε περικοπές φόρων ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων στην εκπαίδευση, στην υγεία, στις μεταφορές κ.λπ., ενώ ακόμα 500 δισεκατομμύρια περικόπηκαν το 2013, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι μειώσεις φόρων στις επιχειρήσεις και στους πλούσιους.

Οι «άστεγοι» του... Μονακό

Στο δρόμο κινδυνεύουν  να μείνουν χιλιάδες... εκατομμυριούχοι, υποψήφιοι κάτοικοι του Μονακό.  

Το ευρωπαϊκό πριγκιπάτο της φοροδιαφυγής «μπούκωσε» από μεγιστάνες και δεν έχει που να τους... στεγάσει. Γι αυτό και ο πρίγκιπας Αλβέρτος αποφάσισε να μπαζώσει τη θάλασσα και να δημιουργήσει μια έκταση, στην οποία οι εμίρηδες και (όχι) κακομοίρηδες θα μπορούν να βάλουν ένα κεραμίδι (υπερπολυτελούς βίλας) πάνω από το κεφάλι τους.  

Ποιοι χάνουν από την κλοπή

Ενώ οι διαρροές των Paradise Papers συνεχίζουν να αποκαλύπτουν πώς οι πανίσχυρες επιχειρήσεις και οι πολύ πλούσιοι εκμεταλλεύονται το παγκόσμιο σύστημα των φορολογικών παραδείσων προκειμένου να μην πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν, το μεγάλο ζήτημα που προβάλλει είναι πού οδηγούν αυτές οι πρακτικές.

Παρότι αρκετοί προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, ο πλανήτης μας δεν στερείται πλούτου. Το μέγεθος της παγκόσμιας οικονομίας πενταπλασιάστηκε τα τελευταία 30 χρόνια αγγίζοντας φέτος τα 78 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ο πλούτος, οι offshore και ο ερπετικός εγκέφαλος

Εκπληξη, αγανάκτηση, οργή! Αυτά τα συναισθήματα κυριαρχούν κάθε φορά που γίνονται αποκαλύψεις για τον κρυμμένο πλούτο των ελίτ. «Πέφτουμε από τα σύννεφα». Απ’ αυτά τα σύννεφα στα οποία τον περισσότερο χρόνο ζούμε, απέχοντας επιδεικτικά από την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή. Κάνοντας ότι δεν ξέρουμε πως στη βάση της κυριαρχίας των ελίτ βρισκόταν ανέκαθεν η υποκρισία.

Δεν είναι ο Καπιταλισμός των γονιών σου

Το καπιταλιστικό σύστημα, εδώ και καιρό, έχει χάσει την ικανότητά του να υλοποιεί το φαινομενικό ιστορικό συγκριτικό πλεονέκτημά του από το οποίο αντλεί και την νομιμοποίησή του –να οδηγεί στην ασταμάτητη συσσώρευση κεφαλαίου, που δημιουργεί την αυτοσυντηρούμενη οικονομική ανάπτυξη και δίνει τη δυνατότητα για την άνοδο των επιπέδων διαβίωσης.

Αυξάνονται οι εκατομμυριούχοι

Ο αριθμός των εκατομμυριούχων στον κόσμο αυξήθηκε πέρυσι σχεδόν κατά 8% στο ιστορικά υψηλό επίπεδο των 16,5 εκατ. ανθρώπων περίπου, με τον συνολικό πλούτο να ανέρχεται στο ποσό-ρεκόρ των 63,5 τρισεκ. δολαρίων, σύμφωνα με έκθεση της εταιρίας συμβούλων Capgemini.

Ο πλούτος των ιδιωτών υψηλής καθαρής αξίας (HNWI) –των εύπορων που, σύμφωνα με τον ορισμό της Capgemini, έχουν περιουσιακά στοιχεία τα οποία μπορούν να επενδυθούν άνω του 1 εκατ. δολαρίων, εκτός της πρώτης κατοικίας, των συλλεκτικών αντικειμένων και των αναλώσιμων- αυξήθηκε κατά 8,2% σε ετήσια βάση το 2016 και αναμένεται να ξεπεράσει τα 100 τρισεκ. δολάρια έως το 2025.

Άνιση η κατανομή του πλούτου, με τη 'σφραγίδα' της Citi και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης

Εντυπωσιακά τα συμπεράσματα για τη διαμόρφωση του πλούτου και την ανισότητα στην κατανομή του. Τι δείχνει μελέτη του ομίλου της Citi σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Με τη «σφραγίδα» και τις «υπογραφές» πανεπιστημίων και χρηματοοικονομικών οργανισμών, η ανισότητα του πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο, όχι μόνο εξακολουθεί να ισχύει, αλλά, δυστυχώς, έχει αυξηθεί περαιτέρω. Ο κορυφαίος όμιλος της Citi σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (ειδικότερα με τη σχολή Oxford Martin), προχώρησε στην εκπόνηση μιας μελέτης, με εντυπωσιακά συμπεράσματα για τη διαμόρφωση του πλούτου και την ανισότητα στην κατανομή του.

Το θαύμα του Καπιταλισμού: Ένας δισεκατομμυριούχος «αξίζει» όσο 2.950.000 φτωχοί!

Ο Άνταμ Σμιθ, ο θεμελιωτής της θεωρίας της «ελεύθερης αγοράς», έλεγε ότι «για να υπάρχει ένας πάμπλουτος πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιοι φτωχοί».

Αυτά έλεγε ο Σμιθ, το 1776, στο έργο του «Ο πλούτος των εθνών», το ευαγγέλιο του καπιταλισμού.

Σήμερα, μετά από 241 χρόνια, το 2017, για να υπάρχει ένας δισεκατομμυριούχος πρέπει να υπάρχουν 2.950.000 φτωχοί! Και αυτό ονομάζεται πρόοδος…

Aυτό και άλλα εντυπωσιακά στοιχεία αποκαλύπτει η έρευνα του Boston Consulting Group (BCG) για το πως μοιράζεται ο πλούτος (και η φτώχεια) στο σημερινό κόσμο.

Χύμα κρασί σε κολονάτο

Στη γενική οικονομική ανέχεια βρήκε πρόσφορο έδαφος να ξεφυτρώσει η κακώς εννοούμενη ταπεινότητα. Η επιθυμία για το (υποκειμενικά, έστω) ωραίο εύκολα γίνεται στόχος χλευασμού, διότι εξ αυτής συνάγεται η αναπόληση του παλαιού κλέους, το οποίο έχει χαθεί ανεπιστρεπτί - «να το πάρουμε χαμπάρι». Αυτή η προσπάθεια εξίσωσης του γούστου -άρα και της απόλαυσης- καταβάλλεται στα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας.

Τα χρήματα του Κατάρ κλονίζουν το ποδόσφαιρο

Η μεταγραφή-ρεκόρ του Νεϊμάρ στην Παρί Σεν Ζερμέν, με αντάλλαγμα 222 εκατ. ευρώ, ανεβάζει σε περίπου 1 δισ. ευρώ τις δαπάνες του γαλλικού συλλόγου για παίκτες από το Μάιο του 2011, όταν ο εμίρης του Κατάρ, Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ Τανί, πήρε στα χέρια του την ομάδα της γαλλικής πρωτεύουσας και όπως αναφέρει σε σχετική ανάλυσή της η ισπανική εφημερίδα El Pais: τα χρήματα του Κατάρ κλονίζουν το ποδόσφαιρο.

Μόνο η Μάντσεστερ Σίτι, ενός άλλου Αραβα σεΐχη, του Μανσούρ μπιν Ζαγέντ Αλ Ναγιάν από το Αμπού Ντάμπι, έχει εκταμιεύσει περισσότερα χρήματα (1,05 δισ. ευρώ) από ό,τι η Παρί Σ.Ζ σε αυτά τα έξι χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία που έχουν επικυρωθεί από την FIFA, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα Transfermarkt, η οποία ειδικεύεται σε μεταγραφές.

Γιατί η σύγχρονη οικονομία γεννήθηκε στη Δύση και όχι στη Μέση Ανατολή

«Η ανισότητα ορίζει τον κόσμο μας» γράφει ο νομπελίστας οικονομολόγος Ρόμπερτ Λούκας. Όμως, πώς προέκυψε αυτή η γεωγραφικού χαρακτήρα κατανομή του πλούτου;

Το ενδιαφέρον είναι ότι η «μεγάλη απόκλιση» θεωρείται -κρίνοντας με το μέτρο της Ιστορίας-  σχετικά πρόσφατη: Μόλις 500 ετών.

Πριν από 500 χρόνια η Δύση δεν ήταν πλουσιότερη από την Ανατολή, ενώ 1.000 χρόνια πριν, ο μουσουλμανικός κόσμος ήταν πιο ανεπτυγμένος από τη χριστιανική Ευρώπη και δη σε όλους τους βασικούς τομείς, από τα μαθηματικά και τη φιλοσοφία, μέχρι τη μηχανική, την τεχνολογία, τις αγροτικές καλλιέργειες και την ιατρική. Η Γερμανίδα μοναχή, δραματουργός και ποιήτρια του 10ού αιώνα, Ροσβίτα χαρακτήριζε την αραβική Κόρδοβα (η ισπανική πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή από το 756 και καθ' όλη τη διάρκεια του 8ου και 9ου αιώνα μ.Χ., επί κυριαρχίας των Μαυριτανών) ως «το στολίδι του κόσμου».

Μεσογειακή Διατροφή μόνο για... πλούσιους

Μία νέα έρευνα που φαίνεται να ανατρέπει τα μέχρι στιγμής... αυτονόητα όσον αφορά στη Μεσογειακή Διατροφή, είδε το φως της δημοσιότητας στο διεθνές περιοδικό επιδημιολογίας «International Journal of Epidemiology». Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η Μεσογειακή Διατροφή έχει θετικές επιδράσεις στην υγεία, μειώνοντας τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, αλλά -όπως τουλάχιστον υποστηρίζει η έρευνα- μόνο στους ανθρώπους με υψηλότερο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο.