Αυτοκράτορας ή παπατζής;

Η είδηση της χθεσινής απομάκρυνσης του Φατίχ Τερίμ από τον πάγκο του Παναθηναϊκού δεν ξένισε κανέναν. Πόσο μάλλον όταν ήρθε στο «τριφύλλι» υποσχόμενος το πρωτάθλημα μετά το 2010 και, αντί γι’ αυτό, η ομάδα κινδυνεύει να τερματίσει στην 4η θέση και να μείνει εκτός Ευρώπης, εκεί που ξαναμπήκε στον χάρτη έστω ως απλή καταγραφή.

Ημουν από αυτούς που εξαρχής είδαν με πολύ αρνητικό μάτι την απομάκρυνση του κυρίου Ιβάν Γιοβάνοβιτς και την αντικατάστασή του από τον «αυτοκράτορα» του τουρκικού ποδοσφαίρου. Οι περγαμηνές του Τερίμ από μια άλλη εποχή, οι τακτικές «γιούρια» και ο τζόγος δεν με προϊδέαζαν για τίποτα καλό, όπως και αρκετούς ακόμη φίλους του Παναθηναϊκού. Σίγουρα, ο Τερίμ έβαλε την αδιαμφισβήτητη σφραγίδα του σε μερικούς αγώνες, χαρίζοντας 2-3 πολύ καλές στιγμές. Ομως στο τέλος το ταμείο βγήκε ελλειμματικό: σε ποδοσφαιρική νοοτροπία, διαχείριση, αξιοποίηση του ρόστερ της ομάδας και σταθερότητα, που είναι το βασικό συστατικό του πρωταθλητισμού.
Ο Γιοβάνοβιτς είχε κατηγορηθεί ακόμα και για τη χρήση του «τσούκου-τσούκου μπολ», αλλά έπαιρνε αποτελέσματα και ήταν ψηλά στον πίνακα της βαθμολογίας και εντός στόχων. Ο Τερίμ πήγαινε κάθε εβδομάδα στο «όλα ή τίποτα» και στο τέλος απλά έχασε κάθε στόχο, τα αποδυτήρια και την υστεροφημία του.
Είναι κρίμα και για τον ίδιο τον θρύλο του τουρκικού ποδοσφαίρου να φτάνει σε μια «εχθρική» και για ορισμένους πολιτικούς λόγους ποδοσφαιρική κοινότητα ως αυτοκράτορας και να φεύγει ως παπατζής. Αντί για χίλιες και μία νύχτες, οι Παναθηναϊκοί έζησαν τη μέρα της μαρμότας, ο Γιάννης Αλαφούζος επιβεβαίωσε ότι είναι αδιόρθωτος στις ποδοσφαιρικές του επιλογές και το μέλλον του συλλόγου φαντάζει ξανά αβέβαιο, με το ερώτημα «Πότε θα κάνει ξαστεριά;» να παραμένει ορθάνοιχτο.

Μιχαήλ Άγγελος Κωνσταντόπουλος
Πηγή: efsyn.gr