Οι ΙΔΟΧ εργαζόμενοι καταδυναστευόμαστε από μια σειρά παραλογισμών προερχόμενων από τη διαρκώς διογκούμενη γραφειοκρατία των αρχαιολογικών υποέργων ΕΣΠΑ, ένας από τους οποίους είναι η διαρκής αναγνώριση συνάφειας των μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών μας κατά την πρόσληψή μας στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Όπως όλοι έχουμε βιώσει, σε κάθε σύμβαση που καλούμαστε να υπογράψουμε πρέπει κάθε φορά, για την ίδια ειδικότητα ακόμα και στην ίδια Υπηρεσία, να αναγνωρίζουμε τη συνάφεια των τίτλων που έχουμε αποκτήσει (άπαξ και δια παντός), προκειμένου να καταταχθούμε στο αντίστοιχο μισθολογικό κλιμάκιο.
Με την πρόσληψή μας – στην καλύτερη περίπτωση, καθώς πολλοί συνάδελφοι δεν γνωρίζουν τίποτα σχετικό με αποτέλεσμα να καταθέτουν αίτηση δύο και τρεις μήνες μετά την πρόσληψή τους – καταθέτουμε μια αίτηση αναγνώριση συνάφειας μαζί με τα απαραίτητα δικαιολογητικά και η διαδικασία παραπέμπεται στα υπηρεσιακά συμβούλια, τα οποία διερευνούν εάν οι τίτλοι είναι αληθείς (ακόμα και ο προπτυχιακός) επικοινωνώντας με τα αντίστοιχα πανεπιστήμια, τα οποία καλούνται να απαντήσουν επίσημα στην υπηρεσία. Στη συνέχεια η εισήγηση του συμβουλίου και τα δικαιολογητικά αποστέλλονται στο αντίστοιχο τμήμα του Υπουργείου Παιδείας που λαμβάνει την τελική απόφαση, αυτή γνωστοποιείται στην υπηρεσία, ανεβαίνει στο Διαύγεια και εντέλει αναγνωρίζεται το ανάλογο μισθολογικό κλιμάκιο. Και όλα αυτά επαναλαμβάνονται σε κάθε νέα σύμβαση που υπογράφουμε!
Πόσο διαρκεί αυτή η απελπιστική διαδικασία; Σε πολλές περιπτώσεις πάνω από ένα χρόνο από την αρχική αίτηση του εργαζόμενου! Αυτή η καθυστέρηση είναι κρίσιμη, καθώς ισοδυναμεί με σημαντική μείωση του μισθού μας (κατά 25%). Μετά την αναγνώριση της συνάφειας, τα χρήματα αυτά καταβάλλονται αναδρομικά, αλλά στο μεταξύ καλούμαστε να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες μας με όποιον τρόπο μπορούμε, ενώ θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι σε περίπτωση που το έργο ΕΣΠΑ ολοκληρωθεί ή για οποιονδήποτε λόγο διακοπεί εντός του διαστήματος αυτού μέχρι την τελική απόφαση, τα αναδρομικά αυτά χρήματα … χάνονται!
Στην πραγματικότητα η συνάφεια έχει ήδη κριθεί από την κάθε Υπηρεσία, από τη στιγμή που έχει βαθμολογήσει τον υποψήφιο με 400 μόρια, ως κάτοχο συναφούς διδακτορικού ή με 180 μόρια, ως κάτοχο συναφούς μεταπτυχιακού τίτλου, κατά τη διάρκεια εξέτασης και μοριοδότησης της αίτησης πρόσληψης. Σε αυτό το πλαίσιο η αναγνώριση από τα υπηρεσιακά συμβούλια δεν έχει να προσθέσει κάτι παραπάνω, καθώς αυτό που στην ουσία εξετάζει είναι τη συνάφεια σε ένα πιο γενικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο συγκεκριμένου έργου, για το οποίο προσλαμβάνεται ο συμβασιούχος.
Δεν πρόκειται μόνο για μία διοικητική/γραφειοκρατική στρέβλωση ή παθογένεια, αλλά για κατάσταση τεχνητής φτώχιας, μια εσκεμμένη συνθήκη όσο το δυνατόν μεγαλύτερης καθυστέρησης καταβολής χρημάτων εκ μέρους των εμπλεκόμενων Υπουργείων και φορέων σε βάρος φυσικά των εργαζομένων. Πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια εκ μέρους του Υπουργείου και όλων των εμπλεκόμενων φορέων να μειώσουν το εργατικό κόστος, καθώς σε πολλές περιπτώσεις τα χρήματα που προκύπτουν από την αναγνώριση συνάφειας δεν δίνονται ποτέ και ειδικά σε ολιγόμηνες συμβάσεις, όπως είναι τα 8μηνα ΠΔΕ. Πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να ερμηνεύσει τον απόλυτο παραλογισμό όπου ο εργαζόμενος έχει λάβει ένα και δύο μεταπτυχιακά ή/και ένα διδακτορικό, τα οποία προφανέστατα δεν αλλάζουν ως προς το περιεχόμενό τους και τον «ακολουθούν» δια βίου, και παρόλα αυτά για την ίδια ειδικότητα καλείται να αναγνωρίζει από την αρχή τους ίδιους ακριβώς τίτλους σπουδών;
Οι ΙΔΟΧ εργαζόμενοι ζούμε με μισθούς φτώχειας από τις άμεσες και έμμεσες μειώσεις και από τις περικοπές των δώρων, με αποτέλεσμα η περικοπή των μισθολογικών κλιμακίων από την αναγνώριση συνάφειας να δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την ήδη βεβαρημένη κατάσταση. Καλούμε τους αρμόδιους φορείς να σταματήσουν να εμπαίζουν τους ΙΔΟΧ εργαζόμενους βάζοντάς τους σε δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες, προκειμένου να τους στερήσουν με κουτοπόνηρο τρόπο ένα κρίσιμο για τη διαβίωσή τους μέρος του μισθού τους!
Απαιτούμε το αυτονόητο: οι μεταπτυχιακοί τίτλοι των εργαζομένων να κρίνονται όσον αφορά τη συνάφεια με το αντικείμενο του υπουργείου και των περιφερειακών του υπηρεσιών μία και μόνη φορά από υπηρεσιακό συμβούλιο στην πρώτη τους σύμβαση, καθώς η συνάφεια με το συγκεκριμένο έργο κρίνεται κατά τη διαδικασία της μοριοδότησης και της πρόσληψης.
Απαιτούμε εδώ και τώρα μισθούς που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας!
Στις 28 Φλεβάρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ απαιτώντας ουσιαστική αύξηση των μισθών μας με πάταξη της ατέρμονης γραφειοκρατίας, χορήγηση ανθυγιεινού επιδόματος, ξεπάγωμα των κλιμακίων, επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού!
Πόσο διαρκεί αυτή η απελπιστική διαδικασία; Σε πολλές περιπτώσεις πάνω από ένα χρόνο από την αρχική αίτηση του εργαζόμενου! Αυτή η καθυστέρηση είναι κρίσιμη, καθώς ισοδυναμεί με σημαντική μείωση του μισθού μας (κατά 25%). Μετά την αναγνώριση της συνάφειας, τα χρήματα αυτά καταβάλλονται αναδρομικά, αλλά στο μεταξύ καλούμαστε να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες μας με όποιον τρόπο μπορούμε, ενώ θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι σε περίπτωση που το έργο ΕΣΠΑ ολοκληρωθεί ή για οποιονδήποτε λόγο διακοπεί εντός του διαστήματος αυτού μέχρι την τελική απόφαση, τα αναδρομικά αυτά χρήματα … χάνονται!
Στην πραγματικότητα η συνάφεια έχει ήδη κριθεί από την κάθε Υπηρεσία, από τη στιγμή που έχει βαθμολογήσει τον υποψήφιο με 400 μόρια, ως κάτοχο συναφούς διδακτορικού ή με 180 μόρια, ως κάτοχο συναφούς μεταπτυχιακού τίτλου, κατά τη διάρκεια εξέτασης και μοριοδότησης της αίτησης πρόσληψης. Σε αυτό το πλαίσιο η αναγνώριση από τα υπηρεσιακά συμβούλια δεν έχει να προσθέσει κάτι παραπάνω, καθώς αυτό που στην ουσία εξετάζει είναι τη συνάφεια σε ένα πιο γενικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο συγκεκριμένου έργου, για το οποίο προσλαμβάνεται ο συμβασιούχος.
Δεν πρόκειται μόνο για μία διοικητική/γραφειοκρατική στρέβλωση ή παθογένεια, αλλά για κατάσταση τεχνητής φτώχιας, μια εσκεμμένη συνθήκη όσο το δυνατόν μεγαλύτερης καθυστέρησης καταβολής χρημάτων εκ μέρους των εμπλεκόμενων Υπουργείων και φορέων σε βάρος φυσικά των εργαζομένων. Πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια εκ μέρους του Υπουργείου και όλων των εμπλεκόμενων φορέων να μειώσουν το εργατικό κόστος, καθώς σε πολλές περιπτώσεις τα χρήματα που προκύπτουν από την αναγνώριση συνάφειας δεν δίνονται ποτέ και ειδικά σε ολιγόμηνες συμβάσεις, όπως είναι τα 8μηνα ΠΔΕ. Πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να ερμηνεύσει τον απόλυτο παραλογισμό όπου ο εργαζόμενος έχει λάβει ένα και δύο μεταπτυχιακά ή/και ένα διδακτορικό, τα οποία προφανέστατα δεν αλλάζουν ως προς το περιεχόμενό τους και τον «ακολουθούν» δια βίου, και παρόλα αυτά για την ίδια ειδικότητα καλείται να αναγνωρίζει από την αρχή τους ίδιους ακριβώς τίτλους σπουδών;
Οι ΙΔΟΧ εργαζόμενοι ζούμε με μισθούς φτώχειας από τις άμεσες και έμμεσες μειώσεις και από τις περικοπές των δώρων, με αποτέλεσμα η περικοπή των μισθολογικών κλιμακίων από την αναγνώριση συνάφειας να δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την ήδη βεβαρημένη κατάσταση. Καλούμε τους αρμόδιους φορείς να σταματήσουν να εμπαίζουν τους ΙΔΟΧ εργαζόμενους βάζοντάς τους σε δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες, προκειμένου να τους στερήσουν με κουτοπόνηρο τρόπο ένα κρίσιμο για τη διαβίωσή τους μέρος του μισθού τους!
Απαιτούμε το αυτονόητο: οι μεταπτυχιακοί τίτλοι των εργαζομένων να κρίνονται όσον αφορά τη συνάφεια με το αντικείμενο του υπουργείου και των περιφερειακών του υπηρεσιών μία και μόνη φορά από υπηρεσιακό συμβούλιο στην πρώτη τους σύμβαση, καθώς η συνάφεια με το συγκεκριμένο έργο κρίνεται κατά τη διαδικασία της μοριοδότησης και της πρόσληψης.
Απαιτούμε εδώ και τώρα μισθούς που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας!
Στις 28 Φλεβάρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ απαιτώντας ουσιαστική αύξηση των μισθών μας με πάταξη της ατέρμονης γραφειοκρατίας, χορήγηση ανθυγιεινού επιδόματος, ξεπάγωμα των κλιμακίων, επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου