Ενημερωτική Εγκύκλιος για το Νόμο 4093, το νόμο των απολύσεων και της διάλυσης του δημοσίου

ΘΕΜΑ: Για το Νόμο 4093, το νόμο των απολύσεων και της διάλυσης του δημοσίου Ο Νόμος των απολύσεων και της διάλυσης του δημοσίου δημοσιεύτηκε στις 12/11, ενώ χτες απεστάλη και η εγκύκλιος εφαρμογής του (αποστέλλονται συνημμένα). Ο Νόμος 4093/12.11.2012 «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 − Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του Ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016», που εγκρίθηκε από τη Βουλή με την οριακή πλειοψηφία των 153 την περασμένη εβδομάδα, δεν είναι ένας ακόμη νόμος. Είναι η απαρχή των απολύσεων από τον δημόσιο τομέα και η συνέχιση της διάλυσης του κοινωνικού κράτους αλλά και κάθε δικαιώματος, που ξεκίνησε πριν ένα χρόνο με τις εφεδρείες. Το μέλλον που μας ετοιμάζουν είναι εφιαλτικό!  Μέσα σε ένα μόνο άρθρο (124 σελίδων !!!) περιλαμβάνονται η οριστική κατάργηση των δώρων από το 2013, η σύνταξη στα 67, και άλλοι άμεσοι και έμμεσοι φόροι καθώς και η κατάργηση όποιου δικαιώματος είχε απομείνει στους εργαζόμενους, τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα. Το κεφάλαιο Ζ. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙOY ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ (σελ. 5569) ανοίγει τον δρόμο για τις απολύσεις όλων μας, μόνιμων ή αορίστου χρόνου, με τρεις μόνο αλλαγές: Την ρητή πρόβλεψη ότι όποιος υπάλληλος χάσει, με οποιονδήποτε τρόπο την θέση του (οργανική ή άλλη), τίθεται αυτομάτως σε διαθεσιμότητα, με το 75% του μισθού για ένα έτος, και απολύεται στο τέλος του έτους χωρίς άλλες διατυπώσεις. Την θεσμοθέτηση υποχρεωτικών μετατάξεων και μετακινήσεων καθώς και μεταβολής της εργασιακής σχέσης (από δημοσίου δικαίου να μετατραπεί σε αορίστου χρόνου), ακόμη και από τον στενό δημόσιο τομέα σε νομικά πρόσωπα και φορείς του δημοσίου, τις οποίες όποιος δεν δεχτεί απολύεται. Την δυνατότητα να τεθεί υπάλληλος –για συγκεκριμένα αδικήματα, που αναφέρονται συγκεντρωτικά στην τελευταία σελίδα της εγκυκλίου– σε αργία μόνο με την κλήση του σε πειθαρχικό, ή την έγκλησή του σε ποινική διαδικασία, πριν καν κριθεί αν είναι ένοχος ή όχι, κατά παράβαση του τεκμηρίου της αθωότητας. Με αυτό το νομοθετικό πλαίσιο ξεκινά η ικανοποίηση της απαίτησης της Τρόικας για απολύσεις από τον δημόσιο τομέα, με 2.000 εργαζόμενους να βγαίνουν άμεσα (ήδη από την ημέρα δημοσίευσης του νόμου!) σε διαθεσιμότητα ή αργία, ενώ έπονται άλλοι 25.000 εργαζόμενοι για το 2013, όπως ρητά αναφέρει η αιτιολογική έκθεση του Ν. 4093, για να συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 υπαλλήλων, που –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο– θα «φύγουν» από το δημόσιο εξαιτίας των δεσμεύσεων της κυβέρνησης με τα διαδοχικά Μνημόνια. Η εξαίρεση της Γενικής Γραμματείας Πολιτισμού από την υποπαράγραφο Ζ4 (άμεση απόλυση ΙΔΑΧ ειδικότητας ΔΕ Διοικητικού) του εν λόγω νόμου, ως αποτέλεσμα των προσπαθειών μας να καταδείξουμε την έλλειψη προσωπικού στον τομέα του πολιτισμού, δεν σημαίνει ότι ο νόμος δεν μας αφορά όλους και όλες, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας. Άλλωστε με την παράγραφο Ζ3 (αργία λόγω πειθαρχικού) κινδυνεύουν συνάδελφοί μας να τεθούν άμεσα σε αργία. Αναλυτικότερα και πιο συγκεκριμένα: Υποπαράγραφοι Ζ1 & Ζ2: Όλοι οι υπάλληλοι, κάθε ειδικότητας και με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, τίθενται αυτομάτως (και χωρίς άλλη διατύπωση) σε διαθεσιμότητα, αν καταργηθεί η θέση εργασίας τους. Οι τρόποι δε, για να καταργηθεί σύμφωνα με τον νόμο (Ζ1) η θέση εργασίας είναι «[1] η μεταβολή των αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών και των συναφών δραστηριοτήτων τους, [2] όταν διαπιστώνεται μετά τη διενέργεια αξιολόγησης πλεονάζον προσωπικό ή [3] για την καλύτερη αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού». Με απλά λόγια, δηλαδή, η συγχώνευση υπηρεσιών, η αλλαγή Οργανισμού (θυμίζουμε ότι η πρόταση Οργανισμού, που κατατέθηκε πέρυσι, δεν περιέγραφε καμία οργανική θέση), η κατάργηση κάποιας υπηρεσίας μέσω της «αξιολόγησης δομών», η κατάργηση ατομικής θέσης εργασίας μέσω της «αξιολόγησης υπαλλήλων» ή απλά οριζόντιες ρυθμίσεις, όπως εφεδρεία ή η συλλήβδην κατάργηση θέσεων ΙΔΑΧ ΔΕ Διοικητικού, όπως ορίζεται στην υποπαράγραφο Ζ3 του νόμου: σε οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση ο υπάλληλος του οποίου η θέση καταργείται τίθεται σε διαθεσιμότητα. Η διαθεσιμότητα είναι ο προθάλαμος της απόλυσης, καθώς ο υπάλληλος εισπράττει το 75% του μισθού του για ένα έτος, ποσό που δεν αντιστοιχεί καν στην αποζημίωση απόλυσης, που θα έπαιρνε ο αντίστοιχος υπάλληλος με τα χρόνια υπηρεσίας του στο δημόσιο. Στη διάρκεια του έτους αυτού μπορεί, είτε να ζητήσει ο ίδιος να μεταταγεί σε κάποια κενή θέση (αν υπάρχει και αν τον δεχτούν, βλ. υποπαράγραφο Ζ1), είτε να του προταθεί αναγκαστική μετάταξη σε θέση –οπουδήποτε στη χώρα– ίδιας ή παρεμφερούς ειδικότητας στο δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα ή και σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, ακόμη και σε παρεμφερή ειδικότητα ή ακόμη και με μεταβολή της σχέσης εργασίας (ένα από τα πολλά σημεία που εγείρουν ζητήματα αντισυνταγματικότητας του νόμου). Υπάρχει επίσης η δυνατότητα να επανεκπαιδευτεί (!), είτε να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη προσωρινής ανάγκης του δημοσίου –την οποία αφού καλύψει, μετά ξαναγυρνά στο καθεστώς της διαθεσιμότητας. Αν αρνηθεί τη θέση, που θα του προτείνεται, απολύεται. Απολύεται, επίσης, αν παρέλθει έτος και δεν έχει βρεθεί θέση για να μεταταγεί. Υποπαράγραφος Ζ3: Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι από την προηγούμενη αλλαγή στο πειθαρχικό δίκαιο, αλλάζει ξανά, για να μπορούν να τεθούν αυτόματα σε αργία υπάλληλοι. Εκτός από τους επίορκους, που απομακρύνονταν ούτως ή άλλως με βάση και το προηγούμενο πειθαρχικό δίκαιο, τώρα προβλέπεται ότι: - Μπορεί να τεθεί αυτομάτως σε αργία υπάλληλος, που έχει παραπεμφθεί στο πειθαρχικό για αδικήματα (Ζ1.1.ε) όπως «η ανάρμοστη συμπεριφορά προς τους πολίτες, η αδικαιολόγητη μη εξυπηρέτησή τους, η μη έγκαιρη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους», «η φθορά λόγω ασυνήθιστης χρήσης, η εγκατάλειψη ή παράνομη χρήση πράγματος το οποίο ανήκει στην υπηρεσία» κ.ά. Η αργία επέρχεται μόνο με την παραπομπή, χωρίς καν να έχει καταδικαστεί ο υπάλληλος, και αφορά και εκκρεμείς πειθαρχικές υποθέσεις. Η ρύθμιση αυτή αφορά και τα εκκρεμή πειθαρχικά: όποιος συνάδελφος εμπίπτει στη ρύθμιση, τίθεται σε αργία από τις 12/11 (!) και μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση. - Μπορεί να τεθεί σε αργία υπάλληλος για οποιοδήποτε «παράπτωμα» (όχι μόνο αυτά που κρίνονται ως ιδιαιτέρως σοβαρά), με απλή απόφαση Υπουργού ή ακόμη και με απλή απόφαση του πειθαρχικώς προϊστάμενού του, αν συντρέχουν «λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή υπηρεσιακοί λόγοι» (Ζ1.2). Η αργία, σε αυτή την περίπτωση, ισχύει μέχρι να συνεδριάσει το πειθαρχικό συμβούλιο και να αποφανθεί, αν ο υπάλληλος θα τιμωρηθεί ή όχι. Δεν έχουμε απλά να κάνουμε με κατάργηση κάθε έννοιας δικαίου και του τεκμηρίου της αθωότητας, αλλά με μια ρύθμιση που μας αφήνει στο έλεος κάθε προϊσταμένης αρχής, να κρίνει τις πράξεις μας, αλλά και κάθε πολίτη, που μπορεί να κάνει ψευδείς καταγγελίες, γιατί ενοχλήθηκε από την άσκηση των καθηκόντων μας. Αν ένας πολίτης ή πιο συχνά, μια εταιρία (που διεκδικεί κάτι από τη Διοίκηση...) θέλει να εξουδετερώσει έναν υπάλληλο, δεν έχει παρά να καταθέσει μήνυση εναντίον του για δωροδοκία, απάτη ή εκβίαση που απαιτούν πολύ χρόνο για να διευκρινιστούν και με έναν καλό δικηγόρο να παρουσιάσει ένα καλοσυνταγμένο κείμενο που θα πείσει οποιονδήποτε εισαγγελέα να ασκήσει δίωξη. Με την άσκηση της δίωξης, αρχίζει και η αυτοδίκαιη αργία για τον υπάλληλο! Υποπαράγραφος Ζ4: Εισάγεται μία ακόμη οριζόντια ρύθμιση, καθώς καταργούνται όλες οι θέσεις ΙΔΑΧ ΔΕ Διοικητικού (εκτός Γ.Γ. Πολιτισμού και κάποιων ελάχιστων φορέων ακόμη) και οι συνάδελφοι τίθενται σε διαθεσιμότητα. Θεωρούνται δηλαδή συλλήβδην «πλεονάζοντες» μόνο και μόνο επειδή είναι ΔΕ Διοικητικοί ΙΔΑΧ, όπως πέρυσι κρίθηκαν πλεονάζοντες όσοι είχαν συμπληρώσει 33 χρόνια υπηρεσίας στο δημόσιο. Παρά την εξαίρεση της Γ.Γ. Πολιτισμού από τη ρύθμιση αυτή, η απόλυση των συναδέλφων αυτών μάς αφορά άμεσα, αφού σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου, προσωπικό του οποίου μεταβλήθηκε η εργασιακή σχέση σε σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, επειδή διαπιστώθηκε ότι κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες (π.χ. Ν. 2190/94, 2839/2000, Π.Δ. 164/2004), παρόλο που η διαδικασία ελέγχθηκε από το ΑΣΕΠ, θεωρείται προσωπικό που δεν μπήκε στο δημόσιο με διαφανή διαδικασία πρόσληψης. Αυτή η «ερμηνεία» του νόμου (βλ. εγκύκλιο) ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο στο να εκδιωχθούν με κάθε τρόπο σε επόμενη φάση οι συνάδελφοι ΙΔΑΧ. Σήμερα καταργείται το Σύνταγμα και η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ διαλύεται με γοργούς ρυθμούς κάθε δημόσιο αγαθό, στο όνομα μιας πολιτικής που έχει αποδειχτεί αδιέξοδη, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μονόδρομο αποτελεί για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους η ενότητα στη δράση, για να μην εφαρμοστεί ο νόμος αυτός και να σταματήσει αυτή η πολιτική. Στη βάση των παραπάνω: Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων καλεί τα μέλη του να συμμετάσχουν μαζικά σε όλες τις κινητοποιήσεις και απεργίες της ΑΔΕΔΥ. Την Τετάρτη 14 Νοέμβρη διαδηλώνουμε, μαζί με τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης, στις 13.00 μμ στο Σύνταγμα. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία ενημέρωσης όλων των συναδέλφων για τις ρυθμίσεις αυτού του νόμου-έκτρωμα, με συγκεντρώσεις ανά υπηρεσία από κοινού με άλλα σωματεία. Προτείνουμε σε όλα τα σωματεία του πολιτισμού να ξεκινήσουμε κοινή καμπάνια και κινητοποιήσεις με τίτλο «Ούτε μία θέση εργασίας χαμένη στον πολιτισμό»! Να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη, να προστατεύσουμε τις θέσεις εργασίας και να διεκδικήσουμε νέες. Συμμετέχουμε και στηρίζουμε κάθε προσφυγή ενάντια στο νόμο και την εφαρμογή του. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία για τη νομική και θεσμική υπεράσπιση του ΠΔ 164/04, από κοινού με άλλα σωματεία και την ΑΔΕΔΥ. Καλούμε τα μέλη μας να αποστείλουν άμεσα και εκ νέου τις πραγματικές ανάγκες των υπηρεσιών τους, με έμφαση στις κατηγορίες του διοικητικού-λογιστικού προσωπικού, ώστε να ζητηθεί η άμεση στελέχωσή τους σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο Ζ1.4 του εν λόγω νόμου. Είναι απαράδεκτο να απολύονται συνάδελφοι, όταν οι Εφορείες Αρχαιοτήτων, τα Μουσεία και οι Υπηρεσίες που εκτελούν τα έργα ΕΣΠΑ στενάζουν από την έλλειψη προσωπικού! Δεν συμμετέχουμε σε καμία συζήτηση για νέο Οργανισμό αλλά ούτε και αξιολόγηση δομών με απώτερο σκοπό τις απολύσεις, καθώς μετά τις διατάξεις αυτού του νόμου είναι πλέον σαφές ότι όλα αυτά οδηγούν μόνο τους υπαλλήλους σε διαθεσιμότητα και την Αρχαιολογική Υπηρεσία και εν γένει τον πολιτισμό σε συρρίκνωση. Προτείνουμε στο δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα, οι όποιες κινητοποιήσεις από δω και πέρα να έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα και διάρκεια, ώστε να είναι πραγματικά απειλητικές και αποτελεσματικές. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε, με αλληλεγγύη μεταξύ μας! ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

Συνημμένα αρχεία:

ν. 4093-2012.pdf

εγκύκλιος εφαρμογής Ζ.pdf