Κυριακή 3 Μαρτίου 2024

Τα παιδία παίζει

Κάποτε στο Δημοτικό θυμάμαι να μαλώνουμε όταν κάποιος εκτελούσε το πέναλτι και το πετούσε έξω ή το απέκρουε ο τερματοφύλακας.
Πάντα οι άλλοι έλεγαν σε αυτόν που αστοχούσε ότι αν το είχαν σουτάρει αυτοί θα σημάδευαν καλύτερα (γωνία, ψηλά κ.λπ.).
Κάπως έτσι εξελίχθηκε στη συζήτηση για τα 50 χρόνια Μεταπολίτευσης η ενότητα όπου πρώην υπουργοί Οικονομικών εξηγούσαν τι έπρεπε να γίνει, αλλά και τι τους… εμπόδιζε να το κάνουν αυτοί!
Δεν βρέθηκε ένας να τους πει ότι ως πολιτικοί πληρώνονταν για να προβλέψουν το κακό, όχι για να μας υποδεικνύουν εκ των υστέρων τις λύσεις που δεν μπορούσαν να δώσουν.
Το παραμύθι με τον γνωστό δράκο («φταίει η δομή της οικονομίας, το χρέος, η Ε.Ε., η διεθνής συγκυρία, η χαμηλή ανταγωνιστικότητα» κ.ά.) έχει πλέον χάσει την αξία του.
Τραγικές φιγούρες του παρελθόντος (αλλά και του παρόντος) συναγωνίζονται στην εξαπάτηση της μάζας: «Το ξέραμε, το βλέπαμε, δεν μπορούσαμε».
Το κακό όμως συνεχίζεται: καμία συζήτηση για την «τέλεια καταιγίδα» (υψηλά επιτόκια, πληθωρισμός, χρέη, φούσκα μετοχών, ενεργειακή κρίση, πόλεμοι, κλιματική αλλαγή).
Αλλά ξέχασα: κάποιος από τους πρώην ή τους νυν θα γράψει κάποτε ένα βιβλίο και θα μας λέει ότι «το έβλεπε να έρχεται»…
ΥΓ.: Οικονομική πολιτική σήμαινε πάντοτε αντασφάλιση της πιθανότητας ύφεσης σε καιρό ανάπτυξης. Το γράφουν πολλά βιβλία διεθνώς (όχι προφανώς σαν αυτά των πρώην υπουργών Οικονομικών μας...).

Ηλίας Καραβόλιας
Πηγή: efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: