Κρέμονται σαν τσαμπιά ακόμη και στα φτερά αεροπλάνων στο αεροδρόμιο, σε φάση που τσιμπιέσαι για να κατανοήσεις εάν είναι πραγματικές οι εικόνες που βλέπουν τα ματάκια σου ή είναι από ταινία τρόμου κάποιας αδιευκρίνιστης συμφοράς ευφάνταστου σεναρίου, και κατακλύζουν τους δρόμους σαν μυρμήγκια, μπας και γλιτώσουν από την επερχόμενη βαρβαρότητα που τους περιμένει...
Αμέσως μετά προσγειώνεσαι στον απόλυτο κυνισμό της σκληρής πραγματικότητας και αντιλαμβάνεσαι ότι το μείζον θέμα είναι οι... πρόσφυγες!
Πώς θα γλιτώσει η φιλελεύθερη Ευρώπη από την κάθοδο των βαρβάρων που –οξύμωρο αν μη τι άλλο– προσπαθούν να γλιτώσουν από τους πραγματικούς βαρβάρους. Κυριολεκτικά.
Οι Αμερικανοί ασχολούνται με τις εντυπώσεις, το πληγωμένο τους πρεστίζ και τις συγκρίσεις με το Βιετνάμ, οι Ευρωπαίοι, μεταξύ των οποίων φυσικά και η αφεντιά μας, με τις επικείμενες ορδές των απελπισμένων προσφύγων που ενδέχεται να μας κατακλύσουν και τα ενδεδειγμένα μέτρα που θα αποτρέψουν το κακό...
Η ανθρωπότητα καταγράφει και βιώνει ακόμα μια μεγάλη ντροπή. Ανείπωτη και σοκαριστική.
Ουδείς ασχολείται με την αδιανόητη βαρβαρότητα του ισλαμικού νόμου, με τον τρόμο των ανθρώπων που θα απομείνουν εκεί, με τις γυναίκες που είναι μάλλον απίθανο να βγαίνουν από το σπίτι χωρίς την παρουσία αρσενικού και δίχως να φοράνε μπούρκα. Με τα μικρά κοριτσάκια, που είναι αρκετά πιθανό να μην έχουν το δικαίωμα να παρακολουθούν μαθήματα στο σχολείο και θα τιμωρούνται με ποινές, πολλές φορές και με θάνατο, εάν παραβιάζουν τους κανόνες. Αυτά είναι, μάλλον, ψιλά γράμματα.
Κώστας Μανωλιουδάκης
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου