Τελικά ήταν τόσο απλό, όσο μια κυβερνητική απόφαση. Σήμερα που κάθε σπίτι έχει περάσει την καραντίνα της, αν δεν έχει θρηνήσει ένα θύμα, που εμπεδώσαμε ότι τα μηνύματα για μετακινήσεις ήταν άσκοπα, αλλά διετέλεσαν πρωτίστως έναν σπουδαίο εκπαιδευτικό ρόλο, που ο εγκλεισμός και τα λοκντάουν γέννησαν ενδοοικογενειακά τέρατα, μπορούμε πλέον να ανασάνουμε με ανακούφιση. Τι κι αν τα παιδιά βγαίνουν τραυματισμένα κοινωνικά και εκπαιδευτικά από τη βίαιη αποκοπή από τη σχολική κοινότητα, τους συμμαθητές τους και τη διά ζώσης μάθηση; Δεν χρειάστηκε καμία μέριμνα, αρκούσαν τα υγειονομικά πρωτόκολλα και όλα συνέχισαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Στο παρελθόν ανήκει το διάστημα από το πρώτο κρούσμα στις 26 Φεβρουαρίου του 2020, την εφαρμογή καθολικού λοκντάουν έναν μήνα αργότερα, το χρονικό του θανάτου όταν οι άνθρωποι, θύματα του κορονοϊού, σταμάτησαν να μνημονεύονται με το όνομά τους κι άρχισαν να μετατρέπονται στους αριθμούς μιας μακάβριας στατιστικής. Ο Βασίλης Κικίλιας, στον ενάμιση χρόνο θητείας στον υπουργικό θώκο επί πανδημίας, μέτρησε 13.691 απώλειες από Сovid-19. Από την ανάληψη του υπουργείου Υγείας στις 31 Αυγούστου 2021, ο Θάνος Πλεύρης, σε λιγότερο από έναν χρόνο, ούτε εννιά μήνες καλά καλά, μετρά 14.653 θύματα: 962 περισσότερους. Καθημερινά οι θάνατοι ξεπερνούν ίσως και τις απώλειες αμάχων σε πόλεμο. Παρά τους εμβολιασμούς, αυξάνονται οι εμβολιασμένοι στις ΜΕΘ. Η «αποκλιμάκωση» ήταν θέμα πολιτικής απόφασης.
«Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις»...
Ιωάννα Σωτήρχου
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου